Şeker Portakalı

1968’de yazılan bir kitabın baş kahramanı olan Zeze ile 80’lerin sonunda, bir yaz tatilinde tanışmıştım. Öğretmenimizin tavsiyesi ile o yaz okunacak kitaplar listemin başında Şeker Portakalı geliyordu. Kim bilir elimdeki kitap bilmem kaçıncı baskıydı, ama bildiğim bir şey vardı ki; o da kitabın kapağını yıllarca unutmayacağımdı. Yaz tatillerinde, birlikte çok vakit geçirme şansı bulduğum sevgili dedem, kitabın kapağında çizilen çocuğu, yazlıktaki bakkalın çırağı Hidayet’e benzetirdi. Bir süre sonra Hidayet’in adı, Zeze olmuştu. Hidayet de benim gibi büyüdü (Bu arada ben Güneşi Uyandıralım’ı da okudum),  askere falan gitti, sonra görmedim. Şimdi ne zaman Şeker Portakalı dense önce dedem, sonra Hidayet gelir aklıma. Eminim bir çoğumuzun bu kitapla ilgili anıları vardır. Tam da bu yüzden Şeker Portakalı’nı yine filme uyarlamışlar dendiğinde “aa neden ki?” tepkisini vermem.Kitabı okumamış ol