Şafak eleştirileri

1927 yılından bugüne değişmeyen duyguların temsilcisi olan film. İlk saniyelerinden itibaren sizi öyle bir içine çekiyor ve karakterlere öyle bir ısıtıyor ki hayran kalmamak mümkün değil. Bu filmin aynı zamanda Nosferatu’yu çeken adamın bir diğer işi olduğunu görünce inanamayacaksınız. Murnau ustalığını böyle gösteriyor bizlere, iki apayrı konu ve duygu taşıyan iki filmi de harika kotarıyor. Aslında benzer başarılar da göze çarpmıyor değil. Örneğin hikaye anlatımı. İki filmde de son derece sürükleyici. Sahneler büyük özen taşıyor. Hatta biraz daha ileri gidersek Murnau için “mükemmeliyetçi” sıfatını da kullanabiliriz sanırım. Filmin girişinde de belirtildiği üzere, iki insanın, tarihin herhangi bir döneminde herhangi bir şekilde yaşayabileceği şeyler ve hissedeceği duygulardan yola çıkılmış. Tümüyle evrensel bir sinema. 85 yıl sonra bugün hala izleyenlere aynı şeyleri hissettirebiliyor ve finale doğru yoğun sevinç veya üzüntü duymamızı sağlayabiliyor. Klasik sinema adına görülmesi gereken çalışmalardan.

Sessiz sinemanın güzel örneklerinden biri...Sıradan ve basit bir hikaye ama çekildiği dönem gözönüne alındığında gayet başarılı bir film çıkmış ortaya. İzlemesi zor ve büyük sabır gerektiren bir film olsa da mutlaka görülmesi gereken bir çalışma...

1927ye kadar Nosferatu,Der letzte Mann gibi başyapıtlar çekmiş büyük Alman ustaF.W. Murnaunun bu filmi bana göre tüm kariyerinde çektiği filmler arasından sanatsal etkileyicilikve denge yönünden en başarılı filmidir.1920lerin en başarılı filmlerinden olan bu klasik,ilk akademi ödülerinde en iyi sanatsal film,en iyi kaadın oyuncu ve en iyi gör.yönetmenliği olmak üzere 3 dalda oscar kazanmıştır.2002 yılı Sight & Sound dergisi en iyi 10 film anketinde,film ankete katılan 19 eleştirmenin10luk listesinde yer almış ayrıca aynı ankete katılan yönetmenlerden Jim Jarmusch ve Barbet Barbet Schroederinde favori 10 filmi arasında gösterilmiştir.Bp Puanım: 10/10