Öldürme Arzusu: Basın eleştirileri

Birgün

Tarantino’nın kankası Eli Roth belli ki kendisine faşistlik yaftası yapıştırılmasından gocunmuyor ve alenen faşizan filmler yapmaya devam ediyor. 1974 tarihli Charles Bronson’lu Ölüm Arzusu’nu (Death Wish) yeniden yapmak, açıkça bir meydan okumaktır. Death Wish, Dirty Harry’yle birlikte en lanetli filmlerden biridir çünkü. Karısı ve kızı öldürülen doktorun intikamını konu alan film, faşizan sinemanın simge filmlerinden biridir. Tıpkı Altın Küre ödüllü “Three Billboards”da ya da “Paramparça”da (Aus dem Nichts), öldürülen eşlerinin, çocuklarının katilleri polis tarafından bulunmayan intikamcılar gibi, Death Wish’in kahramanı da kendi adaletini kendisi karşılar. Ama Bruce Willis’in canlandırdığı intikamcı beyaz ve erkek olduğu için yaptığı işin faşizan niteliği ayan beyan ortadadır. Eli Roth, kahramanını kadın ya da Siyah yapsaydı belki paçayı kurtaracak ve övülecekti. Ama Ölüm Arzusu, hak ettiği gibi yerden yere vuruluyor.