Anamorf

90'larda başlayan modern seri katil polisiye türünün tartışmasız iki baştacı Kuzuların Sessizliği ve Yedi'dir. O noktadan sonra vizyona giren, aynı tür kapkaranlık atmosfere sahip, yaratıcı olduğu kadar mide bulandırıcı cinayetlerle dolu SKP'ler bu iki filmin izinde gidiyor. Neredeyse yirmi yıl sonra bile aynı formülü takip eden türe gelen tek orjinallik, Yedi'nin yönetmeni David Fincher'ın o filmin neredeyse antitezini yaratan, gerçek bir cinayet araştırmasının stilize kan ve gerilim yerine bitmez bürokrasi ve prosedür dolu karmaşasını inceleyen Zodiac oldu. Son yirmi yılın en ilgi çekici ve yetenekli aktörlerinden Willem Dafoe dopingiyle vizyona giren Anamorf ise, ne yazık ki aynı formülün izinden giderek bir kez daha Kuzuların Sessizliği ve Yedi karışımı bir SKP sunmaya uğraşıyor. Tabii ki bu izlenim filmin otomatikman başarısız olacağı anlamına gelmiyor. Fakat yönetmen Henry Miller'ı