Anayurt Oteli eleştirileri

Bazen monoton bir hayatın içine gireriz. Her gün aynıdır. Günler sanki birbirinin kopyası gibidir. İnsan uzunca bir zaman böyle yaşadığında içinde bir şeyler çürümeye başlar. Hayatında bazı değişiklikler yapması icap eder. Bir döngüye son verip yeni bir döngü başlatması gerekir. Eğer ki değişiklik yapmaz ise yavaş yavaş içinde bulunduğu durum onu yıpratarak hayattan koparır hatta ölüme bile sürükleyebilir. Bana göre Zebercet de böyle bir hal içinde. Günlük hayatın rutininden içinde bulunduğu psikolojik durumun hastalığını yavaş yavaş fark ediyor. Film güzeldi. İnsan psikolojisinin derinliklerine iniyor. Üstüne üstlük Türk filmi olması mutluluk verici.

Çok uzun senelerdir ismini duyduğum, Kavur ve Koper'in başarılarının övgülere boğulduğuna şahit olduğum bir filmdi "Anayurt Oteli". İzlemekte geç kaldım. Tabii üzerine çok konuşulacak, konuşulması gereken bir eser. Yalnızca 90 dakikalık süresi içinde değil, ülkemiz sinemasındaki yeri, yarattığı etki, değişimler, öncülük ettiği olgular. Bunların hepsi, belki filmin de önüne geçen ve derinlemesine konuşulması gereken konular. Her şeyden önce söylemek gerekir ki, çekildiği yılın, özellikle o yıla kadarki Türkiye sinemasını göz önüne aldığımızda, oldukça önünde bir film. Bir "David Lynch" etkisi bırakıyor. Yusuf Atılgan'ın aynı adlı romanından uyarlanmış. Kitabı okumadım ancak pek çok çevrede sağlam bir kitap olarak kabul edildiğini biliyorum. Yani kitap ile film arasında hep süregelmiş o karşılaştırmalara giremeyeceğim ne yazık ki. Zeberced karakteri derin bir karakter, zor bir karakter. Film zaten genel anlamda oldukça zor. Yönetmen bir şeyler hissettiriyor (müzik kullanımı da bayağı başarılı), bir şeyleri vurgulayabiliyor. Sonuç olarak izlemeye değer, görülmesi gereken bir "deneme" ortaya çıkıyor. Evet, bunu bir nevi deneme olarak görüyorum. Herhangi bir şeye herhangi bir yenilik getirmeye çalışmak, başlı başına bir deneme değil midir? Karakter odaklı, bu gibi derin filmlerin, son yıllarda olduğu gibi daha da artarak devam etmesi gerektiği, ülkemiz sinemasının belli bir karaktere sahip olmasında bunun önemli bir payı olacağı düşüncesindeyim.

Temposu başta biraz can sıkabilir ama ilk yarım saatte dayanıldığında film bambaşka bir yere yelken açıyor.Rus bir klasik kitap okuyormuş hissine kapılıyorsunuz.Bir arkadaşın tavsiyesiyle izlediğim bu filmi kesinlikle öneririm.

türk sinemasını yüz akı filmlerinden kesinlikle ... zebercet karakterinin psikolojik bunalımı inanılmaz işlenmiş ... filmi izlerken zebercet karakterinin yerine kendinizi koyuyor , yaşadığı bunalımı sizde yaşıyorsunuz ... sonu ise insanda dumur etkisi yaratıyor ... macit koper in usta işi performansınıda unutmamak gerekir ... zebercet karakteriyle harikalar yaratmış ... yönetimi,senaryosu,müzikleri,oyunculukları,psikolojik analizleri :) kısacası herşeyiyle oldukça başarılı bir film Anayurt Oteli ... izlenmesi gereken bir türk filmi ... 10/8 ...

Zebercet ismi gibi Anayurt Oteli de gerçekten ilginç ve kaliteli bir yapim. Yalnizlik gibi zor bir konuyu çok basarili anlatiyor.

Kamera ile birlikte sanki otelin odalarinda sizde geziyorsunuz. Isik ve Karanlik birlesimleri çok iyi. Otel kapisini açinca yayilan isik süper.Karekter analizi fevkalade.Serra Yilmaz da bir o kadar basarili.

Bunalim ve kimsesizlik kara bir bulut gibi geziyor Zebercet'le beraber.

Allah kimseyi yalniz birakmasin.

Yaklaşık 2 senedir elimde vcdsi vardı seyretmesi bugüneymiş. Kitabıyla sansasyon yaratan Yusuf Atılgandan sonra zor bir işe soyunan büyük usta Ömer Kavur otel seçimiyle ( çok titiz bi araştırma sonucu ) başlayan , Macit Koper , Serra Yılmaz ve diğer yan karakterin şovuna dönüşen son tahlilde enfes bi sonla biten filme imza atmış. Her karesinde dramın , yalnızlığın aktığı Nazillide Zebercetin yalanları dolanları ve umutsuzca bekleyişi .. Muhteşem

Hep çok abartıldığını düşündüğüm bir film olmuştur. Yanlış anlaşılmasın film iyi bir film ama o kadar değil. Roman (yusuf atılgan) çok fazla bir şey katmamış eser. Film geçişleri ve kamera açıları biraz amatör kalıyor tabi bütçe nedeniyle az çekim yapıldığını tahmin ediyorum ama daha zor koşullarda yapılmış çok daha eski klasiklerle karşılaştırınca abartılıyor diyorum.

Türk sinemasının en önemli 2-3 filminden biri kesinlikle.Macit Koper'in oyunculuğu ve finali ile akıllardan çıkmayan bir başyapıt.

her daim her türlü en iyi filmler listesinde kendisine yer bulabilen sinemamızın en iyilerindendir..bu arada arkadaşındada dediği gibi Macit Koper'in oyunculuğuna dikkat...belki Yusuf Atılgan^'ın romanını Ömer Kavur kendi anlatımını göre betimlemiş ama yinede bana kalırsa mükemmel

yusuf atılganın kitabı bence çok başarılı bir şekilde sinemaya aktarılmış bundan iyisi yapılamazdı.zebercetin yaşadıgı psikolojik gerilimi,gerçek ve düş arasında gidip gelmesi macit koperin usta oyunculuguyla bütünleşmiş.kesinlikle izlenilmesi gerekenler listesine eklenmeli.türk sinemasının büyüklügünü hissettiren filmlerden biridir anayurt oteli..

tek cümle.türk sinemasının yüz akı bir film

film kendi açımdan izlenmesi zor geldi ama sabırlı davranınca bu değişiyor.zebercetin gitmekle kalmak düşle gerçek arasındaki hayatı ya da hayali derinden etkiliyor insanı.öyle rahatsız ediyor ki sizi ancak gereken soru işaretlerini çengelleyp öyle gidiyor film. macit koper duruş itibariyle bu kadar uygunluk pes dedirtiyr.kendinimi oynamş acaba demekten kendimi alamadm:))

Türk sineması büyük bir yönetmenini kaybetti.Ulusça başımız sağolsun

Senaryo, oyuncu yönetimi, dramuturji, kurgu ... sinema adına ne varsa hepsini başarılı çok net ve uzatmadan söylüyorum anayurt oteli Türk Sinema Tarihinin en iyi filmidir.

Yıl 1986 ve psikolojik ağırlıklı bir film, bu ülkede,az bişey değil.İyi bir filmdi ama işte,bu kadar.