Lanetli Kız

İvmelenerek yükselen İspanyol korku sinemasının hayaletlere ve perili mekânlara, kısacası eski stil mistisizme olan eğilimi malumunuz. Endüstrileşme konusunda son yıllarda büyük bir atılım yapan bir sinemanın türler konusunda da böylesi bir istikrar tutturabilmesi şüphesiz çok önemli. Sinemalarımızı birçok ülkenin vizyonundan evvel ziyaret eden ‘Lanetli Kız (Dictado)' da, gücünü hem sinemadaki ‘ürkütücü küçük kız' ekolünden hem de mevzubahis ‘hayaletler, hortlaklar, karanlıklar' mevzuundan alıyor. Ya da en azından alıyormuş gibi yapıyor.62. Berlin Film Festivali'nin yarışma bölümüne muhtemelen festivalin ‘türler repertuarını' genişletmek üzere dâhil edilen ‘Lanetli Kız' ilk bakışta sıradan bir tür filmi. Çocuğu olmayan sevgi dolu, sıradan çift, muhtelif esrarengiz olaylar vukuunda bu çifti bir çekirdek aileye dönüştürmek üzere olaya dâhil olan gizemli ‘evlatlık' ve akabinde yaşanan ve se