Efsane Beşli - Beyazperde.com eleştirisi : Maksat çocuklar eğlensin...

Bizim çocuklara ancak sömestr tatili eğlenceliği olarak sunulan Efsane Beşli (Rise of the Guardians) aslında bir Noel filmi. Hıristiyan geleneğinde çocuklara anlatılan her türlü hayali kahraman ve batıl itikattan besleniyor temel olarak. Noel Baba, Diş Perisi, Paskalya Tavşanı (Easter Bunny) ve Uyku Perisi (Sandman), her biri kendi görevini yerine getirmek suretiyle çocukları mutlu eden dört muhafız bu filmin dünyasında. Bu görevler de Noel'de hediyeler getirmek, düşen dişleri yastık altından almak, paskalya yumurtalarını saklamak ve çocukların gözlerine kum serperek güzel rüyalara dalmalarını sağlamak. Bütün çocuklar, onlara inanarak büyüyor. Ve sanki bütün Hıristiyan çocukların mutluluğu, huzuru ve hatta geleceği bu inancın muhafaza edilmesine bağlı.

Herhalde bizdeki öcünün karşılığı olan Pitch (Black) çocukların inandığı her şeyi tek tek yok etmeye başlayınca, bir tür tanrı figürü olan Aydaki Adam ekibe beşinci bir isim eklenmesine karar veriyor. Beşliyi tamamlayan, Jack Frost. Kışı temsil eden, soğuk ve buzlanmayla beraber gelen bir başka Hıristiyan miti yani... Ancak Jack Frost'un normal bir çocuktan bu mitolojik varlığa dönüştüğü üç yüz yıllık süreç boyunca en büyük sıkıntısı, çocukların onu görememesi, ona inanmaması. Bunun sebep olduğu yalnızlık hissi...

Bu zoraki beşlinin zifiri karanlığa, yani Pitch Black'e karşı mücadelesi, renkli ve oyuncaklı bir macera filminin konusu. William Joyce'un kitabından uyarlanan filmi, daha önce Mutluluğun Peşinde (Rabbit Hole) filmini yazmış olan ve bu sene Sam Raimi'nin çektiği Muhteşem ve Kudretli Oz (Oz: The Great and Powerful)'un altında da imzasını göreceğimiz David Lindsay-Abaire kaleme almış. Fakat bu isimlerin varlığına rağmen, aslında eğlenceli bir çocuk filminden fazlası değil Efsane Beşli.

İddialı olduğu Animasyon Film Oscar'ına aday gösterilmeyen yapımın en büyük zaafı, yaratıcı ekipteki kayda değer isimlerin ortaya pek yaratıcı bir film çıkaramamış olması. Teknik açıdan son derece başarılı bir iş Efsane Beşli. Alexandre Desplat imzalı müzikleri;Jude Law, Hugh Jackman, Alec Baldwin gibi yıldız isimlerden oluşan seslendirme kadrosu kusursuz denebilir. Filmin senaryosu da aslında bu yıl seyrettiğimiz Cesur (Brave) ve Frankenweenie gibi daha fazla ciddiye alınmış filmlerle kıyasladığımızda çok daha eksiksiz, bütünlüklü.

Cesur'daki eksik karakter dönüşümleri, Frankenweenie'de öykü tıkanınca devreye giren lüzumsuz Godzilla, Jurassic Park, Gremlinler (Gremlins) göndermelerinin kolaycılığı yok burada. Hatta episodik yapı handikabından da pekala ustaca çözümlerle kurtuluyor senaryo. Komedisi genelde zayıf ama başarılı karakter çalışmaları da sempatiden kurtarıyor o meseleyi biraz. Yine de bütün bunların değiştiremediği; filmin sıradanlığı, heyecan verememe, yenilikçi bir şey sunamama hali. Yukarda örnek gösterdiğim Cesur ve Frankenweenie nispeten daha orijinal göründükleri için Oscar'a adaylar biraz da.

Bundan çıkarılabilecek sonuç, Joyce'un kitabının pek iyi bir sinema malzemesi olmadığı herhalde. O yüzden daha çok işin eğlencesine abanıp gişeyi hedeflemişler zaten. Dolayısıyla yetişkinler pek tatmin olmazlar belki sonuçtan ama çocuklar için uygun bir film olmuş Efsane Beşli. Yetişkinlere hitap etmeyen animasyonlara hemen burun kıvıranlardan olmak istemiyoruz. Filmin zayıf malzemesinden mümkün olan en iyi sonucu çıkardığını düşünüyoruz. Tabii bu alengirli detayları srıf biz düşünüyoruz. Çocuklar iyi vakit geçirmekle ilgileneceklerdir sadece. O noktada Türk çocukları için tek dezavantaj, Noel Baba dışında filmin anlattığı bütün o mitolojiye yabancı kalacak olmaları. Neyse ki din propagandası yapmıyor Efsane Beşli, ona da şükür. Bizim çocuklar da aksiyona, perdede yaratılan büyülü dünyaya kaptırırlar belki.

Twitter: aliercivan

YouTube: Paralel Kurgu