Çalıntı Hayat eleştirileri

Her nekadar hikaye içinde hikaye gibi dursada hepsi birbiri ile bağlantılı. Filmde sizi sonunda bekleyen bir sürpriz yok hatta herşey açık ve yalın. Ama çok çarpıcı bir film. Filmde güven olayının nekadar önemli olduğunu vurgulamışlar. Ancak sonu biraz havada kalmış.

Brian Klugman ve Lee Sternthal ikilisi bu ilk sinema deneyimlerinde şaşırtıcı biçimde olgun bir yönetmenlik göstermişler.Birden fazla katmandan oluşan,hikaye içinde hikayeleri olan filmlerinde yine kendilerine ait olan senaryonun izin verdiği ölçüde azami başarı sağlıyorlar.Gereksiz uzunlukta sahneleri (özellikle flashback bölümleri) olsa bile kartpostal güzelliğinde görüntüler ve iyi anlatılmış bir hikaye var.Yaşlanmış halde gördükten sonra ilk anda üzüntü veren ama daha sonra git gide devleşen Jeremy Irons ödül törenlerinde hak ettiği değeri bulur umarım.

Finali ile beklenen sarsıntıyı yaratmasada güzel film. Sırf geri dönüş sahneleri için bile izlenebilir. Filmin o bölümü çok daha akıcı ve merak uyandırıcı idi.

Filmi anlatmaya bu şekilde yorumlamaya gerek yok. Bence izlenmesi gereken bir film.

Filmin sonunun tahmin edilmesine rağmen gizemli kurgusunu koruması ve bir ters köşeye yatırılma şüphesiyle izlenmesi durağan havasının önüne geçiriyor ve gerçekten izlettiriyor…

yazarlık konusunda oldukça çarpıcı ve biraz paradoksal bir durumu aktarmakla birlikte "hikaye içinde hikaye" olayında özgün bir tarz yakalanmış; ancak edebiyat ve yazarlık hakkındaki bu filmin yeterince edebi replikleri olmadığı kanısındayım. bu açıdan bir eksiklik göze çarpıyor ama oyuncuların yazar duyarlılığını ustaca vermesiyle de duygulara seslenmeyi başarıyor.

kimilerine sıkıcı gelebilse de özellikle yazarlık ve edebiyatla ilgilenenlerin kesinlikle izlemesi gereken bir film diye düşünüyorum.

sinema budur dedirten bir film oldu. özellikle kitabın yaşandığı eski sahneler beni başka başka yerlere götürdü. bradley cooper'ın oynadığı karaktere film dönmesin istedim bazen. filminde bitmesini istemedim iyi bir kitabın bitmesini istememek gibi. bunu hissettiren çok az film oldu. film bir çok duyguyu gerçekten derinlerine kadar hissettirdi merak,korku,acı,aşk,hüzün... özellikle filmin içine girebilmemde safe house'dan sonra bu filmde de gördüğüm Nora Arnezeder'ın katkısı büyük. keşke filmin böyle olduğunu bilseydim sinemada izlerdim yeni gelmiş sinemalara ama 720p indirmiştim birkaç hafta önce pc'den izledim. gerçekten unutmayacağım filmler arasına girdi.

Bence film genel olarak izlettirir fakat net bir sonu yoktu o benim için bir eksiydi eğer net bir sonu olsaydı filmi daha çok sevecektim.

çok basit bir yapım olmuş.Vakit kaybı olduğunu düşünüyorum.Oyuncuya bakılırsa bu filme pek olmamış.Çok monoton bir film tavsiye etmem.

Sonu havada kalması dışında her şey güzeldi sonu daha güzel bitirilebilirdi duyguları gerçekten hissediyorsunuz aşkı hüzünü öfkeyi pişmanlığı ve olay içinde olay olması sürükleyici ve sonunu merak etmemize neden oluyor , boş zamanınızda izlenecek çerezlik bir filim kahvenizi koyun ve filmin tadını çıkarın.

Bence üzgünüm dediği yerde son sahne bütün gerçekleri bir bir anlatıp söylemesi hatta o olayları adamın anlattı hikayeyi bire bir yazıp ikinci kitabında evet sır olarak saklayabilirsiniz ama ben yapamadım diyip halkın sevgisini daha çok kazanır ve hikaye yazdı kitap ne bilmiyorum ama sinirle söylenen söz pişmanlık ömür boyu onlar çok acı herşeyi bırakıp sevgi kadınla mutlu bir hayat keşke öyle olsaydı