Sen Şarkılarını Söyle eleştirileri

gerçek bir öyküye dayanan kaliteli bir film özellikle müzikseverler için izlenmeye değer 7/10

Sinema tarihinde adları büyük yönetmenlerin arasında anılan Ethan ve Joel Coen Kardeşler'in her filmi görülmeye değer olurken bazıları başyapıt kategorisine girebilecek kadar iyi oluyor. Yeni filmleri Sen Şarkılarını Söyle de, Fargo gibi bir Coen Kardeşler klasiğine dönüşebilecek kadar güzel. Zaten Cannes'dan Jüri Büyük Ödülü'nü kazanarak bunu fazlasıyla kanıtladı. Benim şaşırdığım nokta ise Akademi'nin Sen Şarkılarını Söyle'ye hak ettiği değeri vermemesi. Oscar'da aday olduğu kategoriler En İyi Görüntü Yönetimi ve En İyi Ses Miksajı; kanımca iki dalda da en kuvvetli aday Sen Şarkılarını Söyle. Müziği bir eskort aracı olarak kullanmaktansa filmin temeline oturtan Coen Kardeşler, oyuncu seçiminde de her zaman olduğu gibi yine fevkalade tercihler yapmışlar. Her yerinden sanat fışkıran Sen Şarkılarını Söyle'nin hikayesi folk müziğin efsane sanatçılarından olan Dave Van Ronk'un hayatından ilham alınarak yazılmış. İçinde pişmanlık, aşk, cesaret, yalnızlık, hırs gibi daha birçok güzel temayı barındıran hepsini bir araya getirip harmanlayan enfes bir film duruyor karşımızda. -Yazının tamamını film eleştiri merkezinden okuyabilirsiniz:

İKSV Filmekimi kapsamında saat 19:00 seansında Trabzon Avşar Sineması'nda filmi izleme fırsatına eriştim. Tek kelimeyle muhteşem bir film. Herkesten önce bu filmi festival kapsamında izleyebilmek harikaydı. Yoğun bir ilgi vardı filme. Coen Biraderlerin 2013'e damgasını vuran filmi 60'ların New York'unda geçiyor ve kendi çapında bir bestekarın folk müzik ortamındaki birbirinden ilginç hikayelerini anlatıyor. Dram yanı oldukça ağır basan film aynı zamanda Coen'lerin muhteşem senaryo tekniği ve absürd mizahı sayesinde zirve yapıyor. Karakterler yine birbirinden radikal tipler özellikle John Goodman'ın canlandırdığı karakter enfesti. Aslında bu film bize Coenlerin halen istikrarı sürdürdüğünü ve zirveye oynadığının bir kanıtı. Oyunculuklar açısından her Coen filminde olduğu gibi tertemiz performanslar var. Carey Mulligan'ın şimdiye kadar seyrettiğim en iyi performansıydı ki büyük ihtimalle ödül törenlerinde ödül ya da adaylık elde edecektir. Şarkılar, ah o şarkıların gözü kör olsun yahu.. Llewyn Davis'i canlandıran Oscar Isaac ne müthiş bir ses şaştım kaldım. Her bir şarkı sizi apayrı yollara götürüyor.. Hani yolda dinlenecek şarkılar vardır ya bu filmin soundtracki çıkarsa emin olun favori olur. Müzikal deneyimi yaşadık. Llewyn Davis’in elinden tutarak, onun beslendiği folk müziğin tadına vararak sonunun gelmesini istemeyeceğiniz bir yolculuğa çıkacaksınız... Benim gibi country, western, folk ve bluegrass tarzı hafif müziklerden hoşlananların ayrıca severek dinleyeceği müzikler var. Teknik anlamda her Coen filmindeki dönemin ruhunu anlatma çabası takdire şayan. Her bir mekan, dekor, kostüm, aksesuarlar özenle seçilmiş ve sanat yönetimi konusunda önceki Coen filmlerine müthiş göz kırpıyor. Özetle film bu senenin ve akademi ödüllerinin en ciddi favorilerinden biri, seyredince bana hak vereceksiniz. 9/10

Kesinlikle harika! Görüntü yönetmenliği başta olmak üzere 10 numara nefis bir film bana gö'lerin filmografisinde görüp görebileceğiniz en egzantrik,en gerçekçi film.Şarkılar çok lar çok çok iyi.60'ların müzik dönemini anlatan bu hikaye Coenlerin kafasıyla güzelce ironiyle harmanlanmış.Bize de izlemek düşüyor.

Bir film bu kadar sade ve güzel olabilir.Çekimlerinden tutun müziklerine ve oyunculuklarına herşeyi ile mükemmel bir film.

Bir kaybeden olarak hayata ne kadar dayanabilirsin, ya da ne kadar ayak uydurabilirsiniz? Nereye kadar denemeye devam edersiniz? Parlak günlerin geçmişte kalmasını ne kadar içinize sindirebilirsiniz? Üstelik bir müzisyenseniz, hassas ruhlu bir adamsanız. Oscar Isaac’ın oldukça başarılı bir performans ile canlandırdığı Llewyn Davis karakteri, akustik gitarı ve neredeyse hiç satmayan solo albümünden başka hiçbir şeyi olmayan böyle bir adam. Tabir-i caizse beş parasız, 10 dakika önce tanıştığı birinin koltuğunda günlerce yatan –yatmak zorunda kalan- bir şekilde tüm kapılar yüzüne kapanırken, durup kendisini ve talihsizliğini ancak karşıdan seyredebilen bir karakter. Ama Coen Kardeşlerin sineması Llewyn’a acımanıza yol açmıyor bilakis onla aynı k.çı kırık barda yan yana oturup iki tek yuvarlama duygunuzu pekiştiriyor. Llewyn’a üzülseniz de acımıyorsunuz, zira tarih tekerrürden ibaret siz de biliyorsunuz. Bir de folk müziği sevenler için tam bir keyif film, seyirlik zevki müzikle birlikte katlanıyor.

Hiç şüphe yok ki Coen Kardeşler bu sektöründe kendini kanıtlamış yönetmenler listesinde zirveyi zorlamakta ve artık onların sinemasında birer imge haline gelmiş kara komediyi yedirdikleri her türden filmleriyle sinema seyircisini memnun etmekte iddialarını koruyor; üstelik güçlendiriyor. Sen Şarkılarını Söyle de bu yolculuklarında adeta parlayan, içinde bulunduğumuz sezonun da en nadide işlerinden biri olarak kendini gösteren eserlerinin ta kendisi. Llewyn Davis’in elinden tutarak, onun beslendiği müzikten beslenerek sonunun gelmesini istemeyeceğiniz bir yolculuğa çıkmanın biçilecek bir pahası olduğunu iddia etmek ise yürek ister.

müziklerin sonlara doğru uykumu getirmesi dışında çok iyi bir filmdi. başroldeki karakterimiz gururlu,dobra,umarsız, ve eski parlak günlerinin gölgesinde yaşayan işinde birtürlü başarılı olamayan hayatı oldukça düzensiz bir tiptir. coen kardeşlerin filmlerinde tiplemeleri gerçekten çok beğeniyorum. spoiler: filmin sonlarına doğru çocuğunu görmek için gitmesini bekliyordum fakat beklediğim gibi olmadı.

Inside Llewyn Davis, aslında ilk izlediğim Coen kardeşlerin yönettiği film. Bir şarkıcı olan Llewyn Davis'in yaşadığı talihsizlikleri anlatıyor bu film kısaca ve bu konuyu masal gibi işliyor.

Bunun nedeni sinematografi, müzikler ve oyunculuklar. Müzikler gerçekten mükemmeldi öncelikle, oyuncular bu konuda mükemmel bir iş çıkartmış. Performanslar zaten mükemmeldi. Oscar Isaac, bu filmde resmen döktürmüş. Isaac'e bayıldım bu filmde. Carey Mulligan da öyle. Mulligan'ın fazla sahnesi yoktu ama oyunculuğuyla olduğu sahneyi çalmayı başardı. Sinematografi de gerçekten başarılı, filmin tonuna mükemmel oluyor.

Coen kardeşlerin filmlerinde olduğu gibi bu filmde de değişik olaylar ve güçlü bir kara mizah var. Ve bu film de onları çok iyi kullanıyor.

Bu filmle ilgili sıkıntım sadece finalinin tam net olmamasıydı. Llewyn'in yaşadığı olaylardan sonra biraz daha farklı bir son istedim ama genel anlamda bu film oldukça başarılı ve farklıydı. Eğer folk müziklerini çok seviyorsanız ve sürükleyici bir film arıyorsanız, bu filmi mutlaka izleyin. Pişman olmayacaksınız.

TOPLAM PUAN: 8.5/10