Fricke'nin önceki filmlerini izlememiştim. Yalnızca "Samsara"ya benzer yapıda olduklarını biliyordum. Yönetmen ile tanışmam bu film ile oldu kısacası. İnanılmaz etkileyici, arka plandaki müzik kullanımının da büyük katkısı ile görsel açıdan doruğa ulaşan bir film. Aslında bildiğimiz anlamıyla bir "film" de denemez. Belli bir akışı yok, ancak din, teknoloji, üretim, tüketim, gelenekler gibi, insanlığı kapsamlı olarak ele aldığı belli başlı konuların kendi içinde bir bütünlükten bahsedilebilir. Çekimler ve konular arası geçişler bazen oldukça sert, özellikle vurgu yapılmak istenmiş. Bir saniye dahi sıkılmadığınız, seyirciyi başka dünyalara, aslında üzerinde yaşadığımız kendi dünyamıza, ve mecazi anlamda iç dünyamıza da, götürüp getiren, uzun süre akıllardan çıkmayacak bir eser. Sinemasal açıdan görsellik ve müzik kullanımı dışında değerlendirilecek bir tarafı pek yok zaten. Bu konu ayrıca tartışılabilir, ancak yaşayacağınız bu deneyim, izlediğinizin bir film mi, bir belgesel mi yoksa bir slide gösterisi mi olduğundan bağımsız olarak değer kazanacak bir deneyim olacak.