Tanrının Oğlu eleştirileri

Tanrının Oğlu, kabaca, Lester Ballard isimli akli dengesini yitirmiş bir adamın çarpıcı hikayesini anlatıyor. Babası intihar ettikten sonra annesi de Ballard’ı bırakıp kaçmış fakat kendisinin çocukluğuna dair başka detay bilmiyoruz. Yeri yurdu belli olmayan Ballard, elinde tüfeğiyle insanları tehdit etmek konusunda pek ısrarcı; hatta bundan dolayı birkaç kez hapis yatmış biri. Küçük bir kasabanın çevresindeki ıssız ormanda kendisine bir kulübe bulduktan sonra orada yaşamaya başlıyor; tek arkadaşı olan tüfeğine bir süre sonra karnavalda kazandığı üç peluş oyuncak katılıyor. Filmin ilk yarısında Ballard’ın bu bedevi yaşantısı hakkında bazen mide bulandırıcı, bazen de şaşkınlık verici detaylarla boğulduktan sonra gerilimin duvarları tırmandığı ikinci yarıda ise karakterin karanlık yönüne tanıklık ediyoruz. Öldürdüğü kadınlara tecavüz edip, onların ölü olduğunu kabullenmeden tuhaf ilişkiler kuran Ballard’ın ürpertici hikayesinin bu bölümü Tanrının Oğlu’nu vasat bir film yapmaktan kurtarıcı elementleri bir arada sunuyor.