Eski Dostlar - Beyazperde.com eleştirisi : Eski dostlar, iyi oyunculuklar...

Hollywood'un çekmeyi/paraya çevirmeyi en sevdiği konulardan biri de, eski büyük oyuncuların yaşlanmış halleriyle oynadığı sempatik, nostaljik, acıma hissi uyandıran sevgi-dostluk hikayeleridir. Tamamen ihtiyarlar üzerine kurulu bir kastla yola çıkan bu tür filmler oyuncular için bir nevi jübile görevi üstlenir bazen ancak Al Pacino, Christopher Walken ve Alan Arkin'den oluşan yaşlı kurtlar, bu defa "ihtiyarlara yer var!" diyor.

Al Pacino'nun oynadığı Valentine (arkadaşları ona Val diyor) hapisten şartlı tahliye olmuş günahkar bir suçlu, finale doğru izleyeceğimiz komik günah çıkarma sekansında da olduğu gibi pek de umursamamış yaptıklarını. Kendine göre bir suçlu ahlakına sahip, "arkadaşlık önemlidir, dostlarımı satmam" diyor ve bu yüzden de tam 28 yıl 'ötmeden' içeride yatmış. Şartlı tahliye gününde onu karşılamaya gelen kişi ise eski dostu Doc'dır (Christopher Walken). Doc, Val'in tüm kaprislerini ve ihtiyaçlarını karşılamaya hevesli gibi görünmektedir ancak işin rengi farklıdır çünkü aslında o Val'in ayağına bastığı patronlardan biri tarafından tutulmuştur, görevi de Val'i öldürmektir! O gün ve geceden sonra infaz gerçekleşecektir ama Val bunu bildiği halde önemsemez ve iyi vakit geçirmeye çalışır. Birlikte özel bir geneleve giderler, penis büyütücü ilaçlar ve mafyaya ait bir Mustang çalarlar.

Eski Dostlar tam bu noktada iki erkeğin sabahında ölümle bitecek bir "Before Sunrise/Sunset" hikayesine dönüşecekmiş gibi duruyor ama neyse ki film yeni bir karakterle bambaşka bir ivme kazanıyor. İkili gecenin bir yarısı huzurevine gidip Hirsch (Alan Arkin) adındaki dostlarını kurtarıyorlar. Çaldıkları Mustang ile Hirsch'ün usta şöförlüğü birleşince, macera bambaşka bir yola giriyor.

Eski Dostlar, binbir efekt ve kurgu numarasıyla dolu, yerçekiminden kurtulmuş bir Hollywood aksiyonu değil. Yönetmen Fisher Stevens elindeki üç iyi oyuncuya hem kendi numaralarını yapabilecekleri hem de birbirleriyle paslaşabilecekleri genişçe bir alan bırakma derdinde ve tüm hikaye bu üçlünün keyif verici oyunculuk performanslarına göre şekilleniyor. Val'in de barda dans sekansında söylediği gibi eski moda (oldschool) bir şeyler...

Senaryo, oyuncular sayesinde üç karakterin de altını çizmeyi başarıyor. Doc birileri için hatırlanır, önemli olmak istiyor. Val ise yaptığı fedakarlığın en azından hayatta olan dostları tarafından anlaşılmasını diliyor ki Al Pacino'nun küstah oyunculuğu bu karakterin şımarıklığına çok uygun düşmüş. Hirsch'ün derdi ise bildiği gibi yaşadığı bir gece daha sadece... Alan Arkin perdede daha az görünmesine karşın sevimli bir karakter yaratabilmiş, hatta benim için filmin en iyi oyuncusuydu diye bile yazabilirim, yazdım.

Haftanın en iyisi mi bilmiyorum ancak Eski Dostlar haftanın en keyifli filmi! Son bir tavsiye; nedense bazı filmleri gece izlemek daha keyiflidir, bu da onlardan biri... Bir akşam seansında izlerseniz daha çok içine gireceğinizi, keyif alacağınızı düşünüyorum. İyi seyirler...

murattolga@gmail.com 

twitter.com/murattolga