Büyük Kumar - Beyazperde.com eleştirisi : Online kumar dünyasının perde arkası...

Justin Timberlake ilginç bir çocuk. Tüm ergenlik döneminde nefret ettiğimiz bir pop figür olarak imitasyon Michael Jackson şeklinde vasat “radyo-dostu” şarkılarıyla bir dönem pop müzik dünyasında kasırga gibi eserken, kariyerinde köktenci bir dönüşüme imza attı. Pop-rock arenasında Madonna gibi bir divadan Jennifer Lopez gibi bir Latin stara kadar şansını sinemada da deneyen azımsanmayacak sayıda müzisyen var. Ancak çoğu, sinemada karikatürize tiplemelerin ötesine geçmekte zorlanmakta ve sinema kariyerinde elle tutulur bir başarıları mevcut değil. Justin ise oynadığı rollerin hakkını vermekte hiç zorlanmıyor ve o da bunun farkında olmalı ki oyunculuk kariyerine daha fazla yatırım yapıyor. İşte şimdi de Princeton gibi kallavi bir okulda matematik okuyan Richie Furst rolüyle sinemaseverlerin karşısına çıkıyor Timberlake ve bana göre tek kelimeyle muhteşem bir oyun sergiliyor. Filmde sinemasal yetenekleri hep şüpheli olsa da “derin” ilişkileri sayesinde Oscar’a dahi uzanabilme “yeteneğini” gösterebilmiş Ben Affleck ise alengirli işlerin adamı, para babası ve kötü karakter Ivan Block olarak karşımıza çıkıyor. Dümdüz bir oyunculuk, parıltıdan ve detaylardan nasibini alamamış bir yeteneksizlik şahikası olarak Affleck, filmin ritminin hep düşmesine sebebiyet veriyor. Yüksek lisans öğrencisiyken Amerikan Eğitim Sistemi’nin kurbanı bir “masum” karakter olarak kendini bir anda Kosta Rika’nın batakhanelerinde bulan Richie karşısında adeta bir rol modeli olarak gördüğü “Korkunç İvan”ın sağ kolu mertebesine kadar yükselirken kariyerine en fazla zarar verecek olan şeyi hesaba katmıyor: Uçkuru!

Büyük Kumar’da internet devrimiyle beraber tüm dünyaya yayılan bir virüs gibi tehlikeli bir alışkanlık yaratmış online kumar oyunları ve bu kara piyasanın nasıl devri alem yaptığına yönelik bir endişe, cılız bir tonda veriliyor. Film online kumarın tehlikelerinden çok bu piyasanın kalbine ve perde arkasındaki işleyişine dair bir atmosferi yeğlemiş, bu anlamda dramatik etkisi elbette sınırlı kalıyor. Fonda tahmin edileceği gibi her renkten bol et; Latin Amerikalı yarı çıplak dilberler, seks, uyuşturucu, disko müziği ve mafyöz devlet adamları ile çeteleşmiş kolluk kuvvetleri fink atıyor. Ancak arada bir idealist polisimiz elbette ki CIA/FBI ve bilimum Amerikan istihbarat örgütünün namusunu kurtarmak için devreye girecektir: Anthony Mackie! Külyutmaz ajan Shavers rolüyle karşımıza çıkan çikolata renkli oyuncu, kişisel ihtiras ile devletin sadık adamı arasında ver kaç yapan ruh iklimiyle doğrusu rolünün hakkını başarıyla yerine getiriyor. Kızımız Gemma Arterton’ın payına ise filmde sadece kendisinden beklenileni vermesi düşüyor: Güzelliğini sergilemek!

Justin Timberlake’i aşkı, kariyeri, okulu ve hırsları arasında gel-gitler yaşayan bir genç kumar düşkünü olarak beyazperde’de izlemek keyifli ancak bu yetenekli oyuncunun daha kaydadeğer filmlerde de kendisini göstermesinin artık zamanı geldi. Hep ikinci sınıf aksiyonlarda yer almak Timberlake için uzun vadede köreltici bir etki yaratacaktır. Ben Affleck için ise şunu söyleyebilirim: “Tuzu kuru” bir oyuncu-yapımcı-yönetmen-senarist-danışman ve daha bir sürü parıltılı jan-janlı etiketler sahibi bir “işadamı” olarak daha çok işin prodüksiyon ayağında yer alırsa Hollywood’a daha anlamlı bir katkı koyacaktır. Zira gözlerinde tutkunun t’sinin olmadığı ve Affleck’in perdede görüldüğü her sekans, inandırıcılıktan mümkün mertebe uzak bir parodi etkisi yaratıyor.

Yönetmen Brad Furman 'ın diğer işlerini çok bilmesem de,  bu filmle genç yaşına rağmen ticari açıdan gişe şansı yüksek bir yapıma imza atmış. Bu da kariyerinde olumlu bir itki yapacaktır. Üstelik işin mutfağında Leonardo Caprio gibi “esaslı” ağabeylerin de olması yapımcılar bağlamında Furman’ın sırtını sağlam yerlere yasladığını gösteriyor. Ne diyelim; yolu açık olsun ve fakat daha sıkı işlenmiş senaryolar ve daha az Ben Affleck’li sinemalar diliyorum şahsen.

twitter.com/atlantisliadam