Çocuk Pozu eleştirileri

Yönetmen Netzer filminde oldukça başarılı bir olay örgüsü işliyor ve hiçbir detayı kaçırmadan, gerçekçi bir bakış açısıyla kamerasını kullanıyor. Öyle ki seyirci, seyirci olmaktan çıkıp bir adım öteye, gözlemci olmaya geçiyor. Uzun sekanslarda anne karakterinin farklı karakterlerle kendi doğrusunu bulma çabasına odaklanıyor. Bu doğru ise kadının oğluyla olan çarpık ve çalkantılı ilişkisinden kurtulma yolağına giriş mücadelesinden başka bir şey değil. Teorikte olumlu bir çizgi çizilse de Çocuk Pozu’nu seyrederken iyi bir anne karakteriyle karşı karşıya olmadığımızı anlamak da çok uzun sürmüyor. Nefret edilesi bir anne portresi çiziliyor, en az onun kadar itici bir oğul da anneye eşlik ediyor. Oğul karakterin ruh hali her zaman filmin asıl meselesi gibi gösterilse de bir türlü karakteri içselleştiremiyor oluşumuz da sorunlu bir evladın asıl sebebinin sorunlu bir ebeveyn olduğu gerçeğine götürüyor. Böylelikle çözümlemeye çalıştığımız karakter aslında oğul olmaktan çıkıyor ve annenin kendisi haline geliyor. Kamera karşısında yaklaşık iki dakika boyunca göz hareketlerimize yön verenin anne karakteri olması ise bununla paralel değil, tezat bir mantık çiziyor. Yönetmenin hikaye kurgulamadaki başarısına, anlatım ve işleyişteki ustalığı da bu noktada kendini gösteriyor. Netzer’in kaleme aldığı senaryosunu perdeye yansıtma stili ise takip edilecek yönetmenler listesine bir yenisini eklememize yarıyor.

Son dönem Romanya sinemasının ödüllü ve önemli örneklerinden biri. Romanya'da farklı yönetmenlerin farklı filmlerinin neredeyse tamamı, ülke ve insanları ile ilgili ortak noktalarda kesişiyor ve benzer konuları işliyor. Bunların en başında devlet kurumları ve görevlilerinin yozlaşmışlığı ve "işlerin" ne şekilde yürüdüğü gerçeği var. Bunu biraz daha genişletirsek sıradan vatandaşların da günlük hayatlarında karşılarına çıkan fırsatları değerlendirme hevesleri göze çarpıyor. Fakat bu noktada da üst ve alt sınıf, yani zengin ve fakirlerin durumu birbirinden farklı. Fakirlerin daha onurlu, zenginlerin daha fırsatçı olduğu önemli bir vurgu. "Çocuk Pozu"nun ilk yarısı temel olarak bu yozlaşmışlık üzerine inşa edilecek gibi duruyor. İkinci yarısında ise odak noktası biraz daha anne-oğul ilişkisine kaydırılarak bir annenin oğlunun yanlışını düzeltmeye çalışma çabası ve aralarındaki sorunlu iletişime vurgu yapılıyor. Oyuncu kadrosu, özellikle de Cornelia karakteri, hafızalara kazınacak türden. Zaten başarılı aktris tek başına omuzlarında taşıyor filmi. Bu haliyle oldukça rafine duruyor film. Yakın dönemin tercih edilmesi gereken Avrupa filmlerinden.

Fazla vurucu,fazla sarsıcı.Bir ana-oğul ilişkisi ve aile bağlarının bu derece gerçekçi işlendiği bir film görmedim pek.