Ida eleştirileri

Kaliteli bir Avrupa filmi. Kısacık olan süresinin bir çırpıda bitmesinin ardından, muhtemelen çok sade, yalın, hatta abartırsak "özelliksiz" ve "basit" bir film izlemiş gibi hissedeceksiniz. Ancak "Ida"nın başlıca marifetlerinden biri de size bu şekilde hissettirirken bir yandan başarıyı yakalamış olması. Hikayeye çok hızlı dahil oluyoruz ve aradaki boşluklar bizim hayal gücümüze bırakılıyor. Aslında öyle çok boşluk olduğu da yok, ancak hikaye ve karakterlerin geçmişi ile ilgili, hatta "Ida"nın "gelişim süreci"nde yaşadıkları ve yaşayacakları, hissettikleri ile ilgili her şeyi ayan beyan göstermiyor usta yönetmen Pawlikowski. İşte bu kısımları biz dolduruyoruz. Filmi rayına oturtuyoruz. Yakın dönemde çekilip de siyah-beyazın en yakıştığı filmlerden biri. Atmosfer kusursuz. Başlıca iki karakterimizin, yani Ida ve teyzesi, ikisi de "sinemasal karakter okumalarına" çok müsait. Bakış açılarınız değiştikçe onların yaşadıkları ve yaptıkları konusundaki fikirleriniz de değişiyor. Özellikle teyze, muhteşem bir performans ile perdeye yansıtılmış. Bu kadar sade gözükerek bu kadar çok katmanlı olmayı başarabilmek gerçekten büyük başarı. Finale doğru "tempo" yükseliyor ve yönetmen noktayı koymadan önce, son bir kez sizi düşüncelere davet ediyor. Ida'nın masum bakışları gözünüzün önünden kolay kolay gitmeyecek.