Fragman Otopsi

2009 yılında ülkesinde (Norveç) çektiği Trol Avıyla ses getiren Andre Øvredal küçük ama kaliteli bir kadrodan sert ve gerçekçi başlayan ilerledikçe insanı içine alan fantastik öğelerle sarılmış bir korku filmi çıkarmış. Genç oyuncu Olwen Catherine Kelly kılını kıpırdatmadan inanılmaz ürkütücü ve etkileyiciydi işte yönetmenlik dediğin budur diyorsunuz. İlk yarım saatte tamam ya yine İblise bağladılar diye düşünüyorsunuz ama tutmuyor. Atmosfer ve anlatım öyle güçlü ki öyle etkisine alıyor ki Øvredal ne yapmak istediyse yapıyor ve resmen ezber bozuyor. Gerdi, şaşırttı, üzdü (kedide bir tuhaf oldum, sanki kendi kedim) devamlı ters köşe yaptı eser bitiyor hala etkisinden çıkamıyorsunuz. Hatta olayların öncesini merak ediyorsunuz, böyle bir güç nasıl hapsedildi, yâda nasıl kurtulabilir diye kafa jimnastiği yapıp üçlemeye dönmesini arzu ediyorsunuz.

Türü bana kalırsa korku değildi ama inanılmaz başarılı bir gizem-gerilim filmiydi. Otopsi kısımlarından fazla etkilenip çıkma ihtimalimi göz önünde bulundurarak izlemeye başlamıştım ama neyse ki midem sandığımdan dayanıklı çıktı. Muhtemelen hayatımda izleyebileceğim en ilginç otopsi olmasından da kaynaklıydı, bu kadar ilginç bulgular beklemiyordum. Beni kızın iç organlarından ziyade ortam etkiledi zaten, tüyler ürperticiydi. Zil unsurunun Çehov'un Silahı tekniğiyle kullanılacağı çok belli olmasına rağmen epey hoşuma gitti. Her şey çok gerçekçi bir biçimde seyirciye yansıtılmış. Bunda senaryonun sağlamlığı yanında, oyuncuların da çok büyük payı var. Son zamanların, kendi türünde en başarılı yapımlarından olduğunu düşünüyorum kesinlikle.