8 Saniye eleştirileri

Rüyalarımız gerçek hayatımızı ne kadar etkiler? Esra'nın rüyaları hayatının tamamını etkiliyor. Rüyalar, toplumun değer yargıları ve bir kadının kimseyi umursamadan hayatını yaşamaya çalışmasını anlatan filmi genel olarak iyi bulduğumu söyleyebilirim. Gerçi fragmanı beklentimi yüksek tutmama neden olmuştu fakat hakkını yemek istemem. Bu kadar kötü filmlerin yapıldığı bir zamanda 8 Saniye yi ayrı bir yere koymak gerekir diye düşünüyorum. Yönetmeni Ömer Faruk Sorak rüya sahnelerini gayet iyi kullanmış, renkler çok çekiciydi. Esra, izleyenlerde hayranlık yaratabilecek bir karakter. Arayışını tamamladığını ve vermek istediği mesajı verdiğini seyirciye geçirebildiğini düşünüyorum. insanları affetmek ve karşılıksız sevmek kişiyi her zaman hafifleten ve mutlu kılan bir ruh halidir. Bu arada esas kızın oyunculuğu da takdiri hak ediyor. Ben izleyin derim, mutlaka kendinizden bir şeyler bulacaksınızdır.

Kesinlikle gidilmesi gereken önemli filmlerden birisi... Hepimiz filmin icerisinden kendimize bir yer bulacagiz. Mutlaka izleyin!

Başrol oyuncusu Esra İnal'ın hayatından esinlenilerek senaryolaştırılan 8 Saniye filmi, özellikle de şu dönemlerde, çoğu kadının yaşadığı derdi; başarıyla özetleme özelliğine sahip. Hal böyle olunca da 'başarılı bir iş' demek, gayet yerinde bir cümle olarak satırlara yazılabiliyor.

Olacakları önceden rüyasında görmesi, işittiği sesler ve genç yaşta yaptığı 'hatalı' evliliği Esra'nın hayatında dönüm noktası olarak yer alıyor. Her ne kadar bu seslerden, bu dünyadan kaçmaya çalışsa bile bir şeyler buna engel oluyor ve bu engel olan şeyler de aslında 'yaşam sevgisini' kazanmasını ve artık kendisini-kendine ait hissetmesini sağlıyor.

Birçok kadının bu durumu yaşadığında ettiği sitem ve isyan, bu filme yansımıyor. Esra'nın hiç bitmeyen umudu, sürekli kendini yenileyen fikirleri ve ilerleyen yaşamında hayatına iz veren rüyaları; etkileyici ve yerinde replikleriyle birleşince de tadına doyulmaz bir dram filmi ortaya çıkıyor. Fakat bu dram, ajitasyon ile ağlatmaya çalışan dramlara benzemeyen türden. Keza, yer yer eğlendirirken; yer yer ise hüzünlendirebiliyor. Yönetmen, seyirciyi avucunda oynatır gibi, istediği anda 'ağlatmak', istediği anda ise 'güldürmek' tekniğini kullanmak yerine; bu mimikleri kullanma alanını seyirciye teslim ediyor. Bu yüzden de hayranlıkla kendini izlettirebiliyor.

Ana fikir olarak belirlenen 'insan ömrünün süresi 8 saniyedir' cümlesi; gerek filmde, gerek ise film bitiminde seyircinin zihninin bir yerlerine kendini not ediyor.
Seyirci kendini Esra gibi hissedip, rüyalarına Don Miguel gibi bir yoldaş arıyor.

Daha önce komedi türlerinde izlediğimiz Ömer Faruk Sorak, Aşk Tesadüfleri Sever(2012/Aşk) ile farklı bir tür belirleyip, seyirciye sunmuştu. Bu film ile birlikte yönetmenlik yeteneğinin yüksek olduğu sinyallerini 3 sene önceden seyirciye vermişti.
3 senedir beklenen film, beklenileni de hakkıyla verme başarısına ulaşabiliyor. Efektler, görsel kullanımlar, ani kaybolma sahneleri ve diğer sayılamayacak kadar fazla sahnede kullandığı teknikler; filmin kalitesini arttırıyor.

Gerektiği yerde vermesi gereken gerilimi; senaryonun da yardımıyla 'başarılı bir şekilde' sunabilen Ömer Faruk Sorak, yönetmenliğin de sınırlarını zorluyor.
Ayrıca, 'Başarılı Yönetmenlik' kavramının yalnızca birkaç manzara çekmekten ibaret olmadığını da kanıtlıyor. Her yönetmen olmak isteyenin izlemesi gerektiğini düşündüğüm 8 Saniye filmi, teknikleriyle de adından sıkça söz ettireceğe benziyor.

Her filmde mutlaka olmasını düşündüğüm 'akıllarda iz bırakan' replikler, bu filmde tam manasıyla kendini buluyor. ''Allah'ı işitmek, ne zamandan beri hastalık oldu ya?'', ''Sen çok güzel bir kız hayalisin, Yaradanın güzellik uykusunda.'', ''Birbirimizi sevdiğimizi nasıl hissediyorsak, Allah'ın varlığını da aynen öyle hissederiz.'' gibi tasavvufi yorumların katıldığı replikler, Mikail(Salih Kalyon) karakterinin yaşamından da kesitler sunmaya yetiyor.

Fakat, tasavvufi sözlerin yanında akılda kalıcı olmasına rağmen filmin içerisine uyum sağlayamayan, dışarıda kalan, senaryonun kalitesini bir nebze olsun düşüren replikler de haliyle yok değil...
Fragmanda izlediğimiz replikler arasında kendisine yer bulamasa bile, filmde gayet geniş bir yere sahip ve bu sahiplik hissi de filmin temposunu olumsuz yönde etkiliyor.
Yine de, Mikail ve Esra karakterine yazılan her bir cümle; o düşen tempoyu tekrar ayağa kaldırmaya yetiyor.
Kısacası, çok fazla duygunun iç içe geçtiği filmde; replikler de duygusal yönde filme ayrı bir hava katıyor.

Daha önce hiçbir filmde kamera karşısına geçmemiş olan Esra İnal, ilk oyunculuk deneyiminde başarılı bir iş çıkarıyor. Daha önce yaşadığı olaylardan mıdır yoksa yeteneğinin anca açığa çıkmasından mıdır bilinmez, film; Esra İnal'ın hız kesmeyen oyunculuğuyla seyir zevkini arttırıyor.

En zor oyunculuk görevini ise kesinlikle Ceylin Adıyaman üstleniyor. Esra karakterinin küçüklüğünü canlandıran Ceylin, kısa zaman filmde görünmesine rağmen, yaşına oranla kaliteli oyunculuk sergiliyor.
Okul sahnesinde koştuğu o an, 'özgürlük' hissini buram buram seyirciye yansıtıyor. İnsanların başkalarının sözüyle değil, kendi düşünceleriyle de hareket edebileceği mesajını da başarılı bir şekilde seyirciye ulaştırabiliyor.

Diğer oyunculara gelince ise, Mo rolünde izlediğimiz, Fahri Yardım; ses uyumsuzluğuyla biraz daha etkisiz kalsa bile rolün altından kalkmayı başarabiliyor.
Fırat Çelik, kendisine tam da yakışan bir rolde karşımıza çıkarken; Salih Kalyon yine ustalığını konuşturuyor. Az sahnede görünse bile Devrim Yakut da, 2 filmdir süregelen 'başarılı oyunculuk' serisine devam ediyor...
Tüm oyuncular; filmin başarısına başarı katarken, karakterlerin de üstesinden 'gerektiği gibi' kalkmasını biliyorlar.

Gerek Don Miguel Ruiz'e, gerek ise diğer tüm yabancı oyunculara yapılan 'gereksiz' dublaj; filmin seyir zevkini düşürmekten başka hiçbir işe yaramıyor. En azından bu sahnelerde 'altyazı' seçeneğini kullansalar veyahut artık dublajda alışılagelen ses yerine başka bir ses kullansalar belki yapım; başarı yolunda daha çok adım kat edebilirdi.

Yine de birkaç eksiğe rağmen 'ilk iki ay içerisinde' izlediğim en iyi yerli film oldu.
Hazır vizyonda 'kaliteli film' kıtlığı yaşanıyorken; 8 Saniye bu kıtlığa ilaç gibi geldi.

Filmin Puanı: 4/5

hayatımda bukadar boş bukadar vasat bir film izlemedim.paramamı acııyım zamanıma mı acıyım boş boş boşşşşş ne konu var nede bir anllam hep kurtarır dedikçe dibe vurdu zaten salonun yarısı beklemedi sonunu klktı berbat bir filmdi...

Önce görmelisiniz. Sonra nasılsa uzun uzun düşüneceksiniz.Herkes kendinden bir şey bulacak.
Uzun zamandan beri ben bir filmden bu kadar etkilendiğimi hatırlamıyorum.
Emeği geçen herkese teşekkürler.

Mutlaka görülmesi gereken çok güzel bir film bence. Ama gidin kararı kendiniz verin. ABD'liler 6.Hissi yapınca başyapıt. Türkler yapınca tü kaka doğru değil. Ömer Faruk Sorak güzel iş çıkartmış.

Harika bir film bir Türk yapımının bu kadar gelişken ve hayal gücünü zorlayan, insanın özgürlüğünün önemini rahatça vurgulayan bir kült film...salak saçma türk dizi fanlarının sevmeyeceği, ufku geniş insanlara hitap eden muhteşem bir eser. emeği geçen her bir bireyi tebrik ediyorum. Başarılarının devamını dilerim.

Baştan sona ilgiyle izledim. Yer yer sıkıntıları olsa da filmin yine de beğendiğimi söyleyebilirim. Başarılı bir iş olmuş.

Son dakikaları kişisel gelişim okuyormuş gibi hissetmeme neden olan,güçlü bir kadın karaktere sahip,son yıllarda sinema salonlarını işgal eden seviyesiz yerli komedi yapımlarının çok daha üzerinde,izlenilmesi gereken bir film.

Güneş, Samanyolu'nun etrafındaki tam bir turu 255 milyon yılda gerçekleştiriyor. Bir insanın dünyadaki ömrünü 65 yıl olarak kabul edersek, Güneşin Samanyolu'nun etrafında dolaştığı süreye de bir yıl dersek, insan ömrü sadece 8 saniye sürer. Belki bu yüzden bu kadar kıymetlidir ama aynı zamanda tutunacak bir şey değildir... Güneşin nefes alma-verme süresinde biter bu dünyadaki yaşamımız...

Öte yandan hiç ölmeyecekmişiz gibi otomatiğe bağlamış bir şekilde yaşarız. Ne öğretilir bize? İnsanlar doğar, büyür, okula gider, evlenir, emekli olur ve ölür... İşte bize öğretilen hayat planı bu kadardır! Çoğumuz kaderin ve şansın hakim olduğuna inandığımız hayatlarda kurban olmayı veya isyankar olmayı seçeriz. Her iki yaklaşım da bir fayda sağlamaz; birinde pasif bir şekilde hareket etmezken, diğerinde ise başımıza gelen her şey ile kavga etmeye başlarız; sonunda da duvara toslarız.
Hayatın kontrolünü almak için kontrolü bırakmak gerekir.

Esra İnal’ın gerçek yaşam öyküsünü konu alan 8 Saniye filminde Esra, hayatta isyanları oynar. Çocukluğundan beri gördüğü rüyalar gerçek çıkarken, bu rüyalarda tanımadığı bir adam da belirir. Değişiktir Esra... Ama toplumun farklı olanlara davranma şekli bellidir: Ya topluma uyum sağlayacaktır, ya da deli muamelesi görecektir. Esra evlendiği gün bile aslında evliliğin bir hata olduğunu hisseder ama bu konuda bir şey yapmaz. Bir süre sonra olaylı bir şekilde boşanır. Rüyaları onu iyice yormaya başlar. Derken çalıştığı yerden kovulur ama bu olayda bir erkek arkadaş edinir. Değişik yollardan para kazanan ve kumar bağımlılığı olan Mo, ona destek olmak ister ama bu ilişki de Esra’ya istediğini vermez...

Esra sonunda deli damgası yer ve intihara teşebbüs etmeye kadar sürüklenir hayatı... Rüyasındaki adam ona yol gösteren bir bilgedir:

“Hayatın bakış açısından ne iyi, ne de kötü vardır. Her şey olduğu haliyle hayatın bir parçasıdır. Bizler sanatçıyız. Hayatımızla ilgili koskoca bir hikaye yaratırız. Hayatından memnun değilsin diye nasıl şikayet edebilirsin ki? Hayatını sen yarattın. Hikayeni de çeşit çeşit karakterlerle donattın. Bu karakterlerden bir şey öğrenebilirsin, hayatında verdiğin tüm kararlar için sorumluluk alabilirsin. Muhteşem bir hikaye yaratmak da, hayatını dramla doldurmak da senin elinde. Kendi bedenini öldürmeye kalkışacak kadar mı nefret ediyorsun bu karakterlerden? Hayatını beğenmiyorsan değiştir onu tatlım. Diğer tüm karakterleri değiştirmeye çalışma. Ana karakteri değiştir ve bir büyü gibi bütün hikaye değişsin. Kendi cennetini işte böyle yaratabilirsin.”

Devamı blogta...

Ne anlatmak istedigine karar verememis karman çorman bi film.
bir yandan ruyalari ile gercek hayati arasinda uyumsuzluk yasayan bir genc kizdan bahsediyor. hoop ordan kizin ruyalarindaki adamin gercekte meksikali bi adam oldiguna geciyor.filmin sonunda ise hayatin cok kisa yani 8 saniye oldugunu affetmenin hafiflemek oldugunu falan soyleyip filmi bitiriyor. Cok meral ediyorum tam olaram verilmek istenen mesaj neydi bu filmde:)

Soluksuz izlediğim çok nadir Türk filmlerinden biri.Aslında olağan bir hikayenin sıradışı anlatımı söz konusu.Adından uzun süre bahsedileceğini düşünüyorum.Gerçek bir hikaye olması,başrol oyuncusunun yaşadığı dünyayı seyircisine kendi oyunculuğuyla anlatması..2saatin nasıl geçtiğini anlayamacaksınız..

Filmin ortasında oyuncu değişikliği yapmasalarmış , özellikle abla karakterinde daha iyi olabilirmiş..
Emek verilmiş fakat olmamış , hikaye kopuk kopuk ve merakla giden seyirciyi bile sürüklemiyor maalesef.. Rüya ve diğer alemlere geçiş dönemi Türk sinemamıza hayırlı olsun o zaman !

Ömer Faruk Sorak’ ın son filmi ve büyük çoğunluğu başrol oyuncusu Esra İnal’ ın hayatından senaryolaştırılan 8 Saniye, pazarlaması, fragmanı ve sinopsisi ile uyuşmayan bir yapı içersinde farklı ama ortalama bir hikaye anlatıyor.

Kişisel gelişim filmi çekmişler; eğer bir yaşam koçuyla çalışıyorsanız ya da yaşam koçundan hizmet alacak kadar maddi durumunuz iyiyse bu film size başka bir anlam çağrıştırabilir bana çağrıştırmadı. Filme kötü ya da izlenemez demek ayıp olur ancak filmi izlerken bir şeyler eksik ama ne? diye sormadan edemiyorsunuz. Başrol oyuncuları iyi, Salih Kalyoncu gibi usta bir oyuncu filmde çok oynamasa da oynadığı bölümde ustalığını hissettiriyor. Yılmaz Erdoğan'ın 2 dakikalık sahnesi çok güzel... Genel manada bir şeyler eksik bu filmde, sıkılma ihtimaliniz var...