Sabit Alışkanlıklar Diyarı eleştirileri

“The Land of Steady Habits”in yönetmen koltuğunda, aynı zamanda filmin senaryosunu da Ted Thompson’ın aynı adlı romanından (2014) uyarlayarak yazan Nicole Holofcener oturuyor…

Prömiyeri 12 Eylül 2018’de Toronto Uluslararası Film Festivalinde yapıldıktan sonra 14 Eylül 2018 tarihinde Netflix tarafından yayın akışına dâhil edilerek vizyona sokulan filmin, yeterli oya sahip IMDB ve Rotten Tomatoes izleyici puanları henüz mevcut değilse de 6.5/10 luk (16 yorum) Rotten Tomatoes ve 70/100 lük (14 yorum) Metacritic yorum ortalamaları, orta karar bir drama ile karşı karşıya olduğumuzu söylüyor gibi…

İşin aslının ne olduğunu anlayabilmek için, oldukça düşük bir bütçeyle çekildiği her halinden belli olan filmimize gelin isterseniz, her zamanki gibi önceliği yine oyuncu kadrosuna vermek suretiyle biraz daha yakından bakalım…

Oyuncu kadrosu deyince de iki önemli “istisna” dışında ilk dikkatimizi çeken şey, bu tarz düşük bütçeli işler için artık neredeyse bir gelenek halini aldığı üzere bu filmde de kadronun, ağırlıklı olarak yine TV dizi ve filmlerinde boy gösteren oyunculardan oluşturulmuş olması oldu…

Sözünü ettiğimiz “istisnalar” ise, “Animal Kingdom” (2010), “The Dark Knight Rises” (2012), “Rogue One” (2016) ve “Ready Player One” (2018) gibi filmlerden tanıdığımız Ben Mendelsohn ile “Project X” (2012) ve “Me and Earl and the Dying Girl” (2015) gibi filmlerden aşina olduğumuz Thomas Mann oldu…

Baş roldeki bu ikili, canlandırdıkları baba - oğul karakterindeki performansları ile filme ciddi bir derinlik katarlarken aynı zamanda sinema filmi niteliği de kazandırmışlar…

Ancak bu söylediklerimiz kesinlikle, diğer oyuncuların işlerini iyi yapamadıkları biçiminde de anlaşılmamalı…

Eğer yanlışlıkla bu şekilde anlaşılır veya yorumlanırsa, özellikle Charlie Tahan ve Elizabeth Marvel gibi oyuncuların emeklerine büyük bir haksızlık yapılmış olur…

O yüzden de, evet Ben Mendelsohn ve Thomas Mann’ın performansları bambaşkaydı… Ama diğer oyuncularda işlerini layıkıyla yapmışlardı diyerek lafı daha fazla uzatmadan bu faslı kapatalım deriz…

İşin teknik yönüne gelince…

Konu olarak küçük ve sakin bir Amerikan kasabasında (Tarrytown, New York) geçen filmin; mekân, dekor, kostüm seçimleri ile makyaj uygulamalarının yanı sıra ses, ışık, kamera ve kurgusunda da her şey yeterince iyi görünüyor…

Fakat arkada, filmin hikâyesine ve kurgusuna eşlik eden isimsiz bir kahraman daha vardı ki, o da aynı zamanda “Fences” (2016) ve “Wonder” (2017) gibi duygusal filmlerinde müziklerini yapmış olan Brezilyalı piyanist ve besteci Marcelo Zarvos’tu…

Öyle ki, müzikleriyle bu filme de, gerektiği yerde coşku gerektiği yerde de hüzün katmasını yine fazlasıyla iyi becermiş…

Sonuç olarak, düşük bütçesine rağmen son zamanlarda izlediğimiz en başarılı Netflix filmlerinden biri olan “The Land of Steady Habits” için puanımız 3,5 olacak… Eğer türün meraklısıysanız, birkaç masum (ve başarısız) sevişme sahnesine rağmen rahatlıkla ailecek de izlenilebilecek bu filmi, bizce kaçırmayın…

Keyifli seyirler,

Son bir not:
Tüm hakları bize ait olan bu yorumun orijinali; bir başka mecrada tarafımızca, 16 Eylül 2018 günü saat 01.06’da yazılarak paylaşılmıştır...