Tuz ve Ateş

“Tuz ve Ateş” (Salt and Fire), kanımca tenimizi ateşe tutup, açılan yaraya da tuz basacak kadar kötü bir deneyim, baştan söyleyeyim. Elbette abartıyorum, ancak anlatmak istediği şeyi anlatamayan, film boyunca hah bir şeyler olacak sonunda dedirtip, asıl mevzuya bir türlü girmeyen, giremeyen, bittiğinde de eee ne oldu şimdi diye laf söylettiren yapıtlara, uyuzum, gıcığım, ayar oluyorum, yalanım yok! Hele böylesi bir vasatlık, böylesi bir olmamışlık, 75 yaşındaki, deneyimli Alman yönetmen Werner Herzog’dan gelince, insan, harbiden isyan ediyor, diyeceğim o ki; usta, ustaaa, ergenleri güldürme bu hususta… Werner Herzog, bir belgesel, bir kurmaca film çekince, doğal olarak, yapıtları da ikisinin karışımına dönüşüyor giderek… Belgesel ruhlu kurmacaya karşı değilim, kafa karışıklığını aşamayan yapımlara karşıyım, baştan belirteyim. ABD-Almanya-Fransa-Meksika ortak yapımı Tuz ve Ateş, Herzog Us