The Book of Vision eleştirileri

Senaryosunu da, Marco Saura ile birlikte kaleme alan Carlo Hintermann'ın yönetmen koltuğunda oturmakta olduğu “The Book of Vision”; "nevi şahsına münhasır" filmlerinden tanıdığımız usta sinemacı Terrence Malick'in de yapımcıları arasında yer aldığı, gizemli bir drama olarak geliyor karşımıza...

Gelin isterseniz, "Rosy-Fingered Dawn: a Film on Terrence Malick" (2002) isimli bir belgesel çekmesinin yanı sıra; Terrence Malick'in "The Tree of Life" (2011) filminin İtalya'daki kısmının yapım yöneticiliğini de üstlenmiş olan ve 3 Eylül 2020 tarihindeki dünya prömiyeri, Venedik Uluslararası Film Festivali'nin "Uluslararası Eleştirmenler Haftası (International Critics' Week)" bölümünde yapılan Carlo Hintermann'ın bu filmine biraz daha yakından bakalım...

***

İlerleyen bir sahnesinde, Terrence Malick'in ilk uzun metrajlı (debut) sinema filmi "Badlands"in (1973) afişinin de kullanıldığı filmin açılışı:

İtalyan edebiyatçı Gesualdo Bufalino'nun, "Diceria dell’untore (1981; The Plague Sower)" adındaki otobiyografik romanından yapılan...

"Tekrar olmak, işte mesele bu..."

Alıntısıyla yapılır...

***

Tıp müzesi ve kütüphanesinde, 18. yüzyıl tıbbı üzerinde araştırmalar yapacak olan Eva'yı (Lotte Verbeek) karşılayan Stellan (Sverrir Gudnason); kısa bir tur attırdığı bina hakkında kendisine bilgi ve giriş kartlarını verir...

***

Bu arada...

Eva'nın eski kocası (Abel Tesch), hamileliği, kalp rahatsızlığı ve kendisinin sağlık durumuyla ilgilenen mikro cerrahi uzmanı Dr. Morgan (Charles Dance) ile de tanışmış oluruz...

***

Ertesi sabah...

Elinde, büyükçe bir kesekağıdı dolusu donut ve kahvelerle kütüphanede Eva'nın karşısına dikilen Stellan'ın anlatımıyla...

Leiden Üniversitesi Tıp Fakültesi'nden yüksek dereceyle mezunu olup tezini de, bioteknolojinin onkolojide uygulanması üzerine yazarak cerrah olan Eva'nın; sonra da tuhaf bir şekilde, 18. yüzyıldan kalma Prusya kırsalından bir doktorun çalışmalarını incelemeye başlamıştır...

***

Bu durumu fazlasıyla garipseyen Stellan, Eva'ya yönelik olarak; "Neden Dr. Johan Anmuth? (Charles Dance)" diye sormaktan da alamaz kendini...

Aslında Eva'nın:


"Doktorların hangi sebeple, hastalarını dinlemeyi bıraktıklarını anlamak istiyorum...

Hastaların rüyaları ve bedenleri hakkındaki algıları, ne zaman önemsiz hale geldi? Anmuth'un çalışması bunu kanıtlayabilir...

Bir bak, 18. yüzyıl anatomik bebekleri mükemmel...

O zaman, büyük ilerleme kaydedildi... Bedenin, her ayrıntısıyla yeniden yapılandırılması öğrenildi...

Ama aynı vakit de hastalar, insan olarak görülmemeye başlandı... Sadece bedene odaklandılar... Beden bir nesne ve oynanacak bir alan haline geldi... Neden derinin sınırını geçtik?"


Şeklindeki yanıtı da; apaçık ortadadır...

***

Eva'nın mesajını alan Stellan onu; Anmuth'un hastalarından yüzlerce kişisel gönderisinden oluşturulan, kütüphane koleksiyonundaki en değerli kitabın başına götürür...

Zira...

Hastalar ve doktorlar arasındaki ilişki hakkında, böylesi bir kitaptan başkası mevcut değildir...

Ancak aniden rahatsızlanarak Stellan'ı kütüphane de yalnız bırakan Eva; kendini, binadan açık havaya atmak mecburiyetinde kalır...

***

Stellan'ın, içinde Alexandre ve Tina isimli pelikanlar ile bir papağanın yer aldığı tesisteki kuş evini gezdirdiği Eva; yeniden Anmuth'un derlediği kitabın başına geçtiğinde Anmuth'un:


"18 Nisan 1729... Genç hizmetçim Maria (Isolda Dychauk), doğum yapmak üzereydi... Rüyaları açıktı... Acı çekiyordu, ben de ona kırmızı mercan tozu verdim... Ancak acısı daha da arttı... Genelde doğum vakalarına yardım etmezdim... Fakat Maria'yı tanıdığım için ebeye (Olivia Rasini) yardımcı oldum...

Bir ahırda oldu...

Acilen eylem ve sağduyu gerektiriyordu..."


Biçimindeki notuyla yüz yüze kalır...

Düşük yapan Maria için yazdıklarına Anmuth:


"Doğa, rahim içindekileri zamanından önce çıkarttığında; bu süreç Yunanca da, 'amblos' olarak tanımlanmaktadır... Yani hasattan önce düşen, asma tomurcuklarına atıf yapılmaktadır...

Maria'nın rüyaları, tamamen farklı bir senaryoyu tanımlar: 'İstenmeyen bir hamilelik...'

Rüyalar bazen doktorları yanıltır...

Tecklenburg Konsorsiyumu Valisi Elizabeth von Ouerbach (Lotte Verbeek), birkaç yıl önce bana bunun kanıtını verdi...

O günden bu yana, bir parçam halen onun odasında yaşıyor..."


Biçiminde devam eder...

***

Ouerbach ailesinin oğulları Valentin (Rocco Gottlieb) ve Günter Ouerbach'ın (Justin Korovkin) özel öğretmenleri Bay Langver (Douglas Dean); Günter'e odaklanabilmek adına, hanımefendi anneleri Elizabeth'ten küçük Valentin'e bir başka öğretmen bulmaları ricasında bulunur...

Langver'in bu talebini geri çevirmeyen Elizabeth; kocası Henrich'in (Filippo Nigro) eve uğradığı nadir günlerden birinde ona, üçüncü oğullarına hamile olduğunu söylediğinde...

General Henrich Ouerbach'da karısına, Johan Anmuth'a yardım etmesi için bir doktor tutacağını belirtir...

Bu genç doktor Nils Lindgren (Sverrir Gudnason), Anmuth'un bazı hastalarını kendisinden devralabileceği gibi, Elizabeth'in karşı çıkmasına rağmen; hamileliği süresi boyunca, Elizabeth ile de ilgilenecektir...

***

Neyse...

Anmuth'un hizmetçisi Marie'nin, içinde ilginç canlıların yaşamakta olduğu bir ormandaki; birkaç asırlık bir ağacın altına, bir beze sardığı düşük cenin parçasını bırakır...

Ve...

Ardında da cadılıkla itham edilecek olan Marie Anmuth'a, ölülerin kendisiyle konuştuklarını ifade eder...

Dakika 25...

Toplam altı oyuncusunun ikişer karakter canlandırdıkları, İtalya, İngiltere ve Belçika ortak yapımı filmin geride kalanında siz değerli sinemasever dostlarımızı; ilgiyle izleyeceklerini tahmin ettiğimiz, bilim ile hurafelerin de birbirleriyle kapıştırılacakları 74 dakikalık bir bölüm daha bekliyor olacak...

Keyifli seyirler,