Tehlikeli Oyun eleştirileri

Filmi büyük umutlarla açtım ama sonu ve olayları oldukça tahmin edilebilir sıradan bir film çıktı. İzlenmesini tavsiye etmediğim vasat üstü bir film.

Senaryosunu da, Stephen M. Coates'ın orijinal senaryo ve hikayesinden uyarlayarak yazan ve erişkin yaştaki Jake Foley karakterini de bizzat canlandıran Russell Crowe'un yönetmen koltuğunda oturmakta olduğu “Poker Face”; finalinde yaşanacakların baştan öngörülmesinin asla mümkün olamayacağı, aksiyon değil ama gerilim yönü daha da ağırlıklı olan bir drama olarak geliyor karşımıza...

Gelin isterseniz, prodüksiyon tasarımı ve sanat yönetimi uygulamalarından anladığımız kadarıyla; oldukça mütevazı bir bütçeyle çekildiğini tahmin ettiğimiz bu filme biraz daha yakından bakalım...

***

Bisikletleriyle yüzmeye giden genç yaşlardaki Jake Foley (Darcy Tadich) ile Andrew "Drew" Johnson (Rakeem Diggs), daha sonra kendilerine katılan; yaştaşları Alex Harris (Calum Anderson), Michael "Mikey" Nankervis (Bede Warnock) ve Paul Muccino (Zack Grech) ile poker oynayacaklardır...

Oyunu kazanan Jake olurken, kaybedenlerden Mikey; hasta olan annesinin ilaç parası olduğunu iddia ederek, oyunda kaybettiği 10 doları geri isteyecektir...

Çocuklar, olurdu olmazdı diye kendi aralarında tartışırlarken bu 10 dolar hususunu; mevzuya, paraların tamamına el koymaya kalkışan Victor'da (Oscar Mitchell) dahil olur...

Bunun üzerine Jake, ona da poker oynamayı önerir...

Nasılsa kaybetmeyeceğini düşünen Victor, tereddütsüz kabul eder bu teklifi...

Ancak kazanan, yine Jake olur...

Buna fazlasıyla sinirlenerek, Jake'in üstüne saldırsa da Victor; Drew'un yumruğu kendisini afallatırken, hepsi birden suya atlayarak oradan sıvışıverirler...

***

- Yıllar sonra -

Bir sanat galerisinde, yağlı boya tabloları itinayla inceleyen elli yedi yaşındaki Jake Foley (Russell Crowe); portresini çizmek için iznini almaya çalışacak olan Allira Morley'in (Zara Zoe) dikkatini çekecektir...

Kendini poker oyuncusu bir kumarbaz olarak takdim eden Jake; kendisinin portresiyle bir yarışmaya katılacak olan Allira'nın, bu talebini geri çevirmez...

***

Çok geçmez...

Ultra lüks Rolls Royce'una atlayan milyarder iş insanı Jake, geçmişe ve bugüne ilişkin şu açıklamalarda bulunur:

"Bir cisme, dış kuvvet etki etmedikçe doğrusal hareketine devam edecektir... İşte bu, Newton'ın birinci yasasıdır...

Ergen olduğumuz zamanlarda, Mikey, Alex, Paul, Drew ve ben; korsan kankalar takımının birer üyesiydik... Gerçi aradan çok uzun zaman geçti... Hepimizin hayatları ve durumları, bizi birbirimizden ayırdı... Zaman ilerledikçe de, bir araya gelmemiz iyice zorlaştı...

Çocukların içinde en iyi arkadaşım Drew'du... Bir çok ortak yönümüz vardı... Babalarımız hava kuvvetlerinde pilottu... İkimizde risk almayı severdik... Üstelik kağıt oyunlarına bayılırdık, özellikle de pokere... 5 Kart Kapalı Poker, 7 Kart (3 kapalı - 4 açık kart), Texas hold'em, Omaha, Razz, Badugi, Çin, İki Yedili Üçlü - Çekme... Hemen her türde poker...

İlk kişisel bilgisayar piyasaya çıktığında, hepimiz bu işe bulaştık... Oynamak istediğimiz poker türleri için, bize en uygun olan kendi programımızı yazdık...

Takvimler 1994'ü gösterdiğinde, dünyanın ilk çevrimiçi poker oyununu devreye almıştık... Önümüzde, çağlayan gibi çağıldayan geniş bir pazar açılmıştı... Hayal ettiğimizden bile fazla paramız oldu...

Sonra da Drew, bir şey keşfetti... Ülke kartlarının kodlarını yeniden yapılandırarak, askeri seviyede gözetleme yazılımı için; programı satışa elverişli hale getirmek amacıyla onu revize etti... Ona RIFFLE adını verdik... Biliyorum, boktan bir isim... Hükümetler müşterimizdir...

Önünde sonunda hayat da bir oyundur, öyle değil mi?

Tüm olay, rakiplerinizi nasıl okuyup tepki verdiğinizdedir...

Ortaya nasıl ve ne kadar bahis koyduklarını izlersiniz... Her yaptıkları, size daha fazla bilgi verir... Eğer şans yanınızda değilse, hareketlerini değiştirebilme yoluna gidersiniz... Kazançlarınızı artırıp, kayıplarınızı en aza indirirsiniz... Elinizden geldiğince de oyunda kalırsınız..."

***

Bütün bunları sıralayan ve karısı Allison'ın (Lynn Gilmartin) on yıl önceki ölümüyle yaşadığı travmayı bir türlü atlatamayan Jake; derdine derman olacağına inandığı, asistanlığını Penelope'nin (Elsa Pataky) yaptığı, Şaman Bill / Paje'yi (Jack Thompson) görmeye gidecektir...

Terapinin finalinde Şaman Jake'e; içinde "gerçeklik serumu"nun bulunduğunu söylediği, küçük bir çanta verecektir...

Ki bu serum; 10 mililitre ve fazlası biçiminde doğrudan enjekte edildiğinde, öldürücü olabilmektedir...

Halbuki, birkaç damla kullanıldığında; en fazla terletmektedir...

***

Neyse...

Yeni Zelanda Auckland'deki, kenti panoramik bir açıdan görebilen dairesinde kızı Rebecca (Molly Grace) ile beraber yaşayan Jake; kendisi dışında detaylarını yalnızca avukatı Sam McIntyre'ın (Daniel MacPherson) bildiği bir akşam buluşması için, çocukluk arkadaşları Drew (RZA), Alex (Aden Young), Mikey (Liam Hemsworth) ve Paul'ü (Steve Bastoni) davet etmiştir...

Bunlardan Alex, Mikey ve Paul'ü, hepsi Jake ait birbirinden kaliteli otomobillerin bulunduğu bir otelin otoparkında Sam karşılayacak olup; alkolik Mikey hariç, dileyen o otomobillerden beğendiğini alacak ve doksan dakika sürecek yolculuk için yola koyulacaktır...

Zaten araçların GPS'leri de, yol güzergahına göre önceden programlanmıştır...

Elbette Mikey'in sürücülüğünü de, Sam üstlenirken; Jake'in aynı noktaya varışı da, helikopter ile sağlanacaktır...

Ve...

Derken yola çıkılır...

Dakika 30...

Tek bir sahnesi için dahi kafayı çalıştırmaya gerek duymadan günün yorgunluğunu rahatlıkla atabileceğiniz filmin geri kalanında, siz değerli sinemasever dostlarımızı; beklenmedik ters köşe sürprizleri de bünyesinde barındıran, 64 dakikalık bir bölüm daha bekliyor olacak...

Keyifli seyirler,

Ne yazıkki bir fiyasko ve zaman kaybı. İlk 20 dk bir beklentim vardı ama kalanı o kadar anlamsız ve bağlantısızki ancak yazıklar olsun diyorum. Hele final için söyleyecek söz dahi yok. Bu kadar basit finale nasıl geldi ve finalde bize verilen ergen öğütleri ne içindi anlamak mümkün değil. Bu yılın en başarısız işi.