Sil Baştan eleştirileri

Unutkanlar şanslıdır belki bazen evet.Hepimiz isteriz kötü anılarımızı beynimizden sildirmeyi...İlginç bir senaryosu var filmin, sıradan değil yani.Bilinçaltına girip anıları görmeyi Inception filmine benzettim biraz.İzlerken herkes ilişkilerini sorgulamıştır bence.O kişiye ait tüm anılarımız silinse tekrar ona aşık olur muyduk?Tüm iyi ya da kötü huylarıyla kabul edip aşık olduktan sonra neden kendi kalıplarımızda istediğimiz kişi olmasını isteriz karşı taraftan?Halbuki ona, o olduğu için aşık olmamış mıydık?

10 numara senaryo mükemmel. ‘Sil Baştan’ konusunu anlatarak ifade edilemeyecek kadar derin anlamlar içeren bir film. Clementine’in Joel’i zihninden sildirmesiyle Joel de aynı uygulamayı yaptırmaya karar verir ve silme sırasında yaşanılan ilişkiye, daha da önemlisi anılardan kopmanın zorluğuna şahit oluruz. Bu sürecin bu kadar acı verici olması insanın kendi anılarına kıyamaması mı yoksa sevgilisini hala seviyor olması mıdır? Anıları silerken tam da aşık olunan şeylerin ilişki içinde nefret edilen şeyler haline dönüşmüş olduğunu fark edip pişman olmak mıdır yoksa? Aynı ilişki sil baştan başladığında yine aynı noktada nihayete ereceğini bile bile sıfırdan başlanır mı? Aşk ilişkisinin doğası üzerine düşündüren filmde, sözcüklere boğulmuş bir iletişimsizlik kendine has bir incelikte yansıtılmış. İlişki anında insanların nasıl da iletişimsiz kalabileceğini, aslında sadece dile getirerek bir çok sorunun çözülebileceğini de öğütlüyor alttan alta. Karşımızdakine zaten öyle bir insan olduğu için aşık olduğumuzu unutarak ilişkileri bir iktidar çatışmasına dönüştürüp hayatlarımızı yok yere zehir ettiğimizi anlatıyor film.

Filmi soluksuz bir şekilde izledim. İlk başta klasik bir komedi filmi zannetmiştim. Ama film başladığından itibaren bunun böyle olmadığını fark ettim. İşlediği konu itibariyle film beni oldukça etkiledi. Bir iki karakterin niye var olduğunu anlamasam da oyunculukları çok beğendim. Kesinlikle izlenmesi gereken bir film.

Çok değişik tarzda bir film. Oyuncular harika. Senaryo özgün. Hafızamızdan belirli anları silsek nasıl olurdu’nun filmi bu işte. Hatalar, pişmanlıklar, acılar da olsa bunlar unutulmamalı. İnsan insan yapan bu tecrübeler, bu duygusal deneyimlerdir. Yine sonda birbirlerine gelecekte en kötü lafları söyleyeceklerini bile bile tekrardan başlamak istiyorlar. ( sondaki “tamam, tamam” sahnesi baya duygusaldı). Hafızasını sildirirken Joel’in (Jim Carrey) pişman olup iptal ettirmeye çalışması aslında yaşadığı güzellikleri de silmesinden kaynaklanıyor. Acısıyla tatlısıyla anılarımız bizimdir ve bizi şekillendirir. Biz onun için acı çekmişizdir evet ama bu geçer, onunla yaşadığın güzel anıların üstüne yaşadığın o mutsuz son sana çok kötü koyar ama geçer. Bu yaşadıklarımız bizi biz yapar, güçlü ve akıllı yapar. Güzel anılara özlem duyarız ama pişmanlıklarımızdan ders çıkarıp bir daha tekrar etmemeye çalışırız. Son sahnede ilişkilerinin sonlarını bilmelerine rağmen tekrar başlamak istemeleri de duygularına hakim olamamalarından. Sonuç aynı veya farklı olabilir ama aşk gerçektir vurgusu yapılmış bence.
Senaryo güzel, film çok değişik, oyuncular zaten efsane, tek yakındığım ara sıra filmin sonuçlanmasını bekliyorsunuz( ki bu beklemeye de değiyor)
Hayat devam ediyor. Hataların olur. Pişmanlığın olur. Acıların olur. Özlem ile aradığın anıların olur. Onunla mutlu olabilirsin ama onsuz da mutlu olmayı bilmelisin ki hayat sana güzel olsun. Anılar seni sen yapar.

Bir aşk yaşıyorsunuz fakat bir süre sonra aşk yerini tartışmalara kavgalara bırakıyor. Ondan ve anılarından kurtulmak istiyorsunuz. Peki yaşadığınız onca güzel anı ne olacak. Hani birini çok seversiniz fakat ayrıldıktan sonra keşke onu unutsam dersiniz ya. Unutmak istediğinize emin misiniz diyor film. Kesinlikle izlenmesi gerektiğini düşünüyorum.

Olumlu yorumlara baktığım zaman sıkıntı bende diye düşünüyorum:

Bu filmden hiç keyif almadım!!!!!!

bence bu puanı haketmiyor filim hoşuma gitmedi açıkçası jim carrey olmasına rağmen çok beğenmedim açıkçası

Konusu ve senaryosuyla klasik filmlerden ayrılıyor başından zaten.Gerçekten ilginç bir senaryosu var,ben çok fazla etkilenmedim bir türlü içine giremedim filmin ama kötü,berbat diye de eleştirmicem kesinlikle çünkü gerçekten değişik bir film ve bazı şarkılar nasıldır hani ilk dinlediğinizde kötü gelir sonradan alışır ve bayılırsınız bu da öyle bişiy ama ilkinde bana etkisiz geldi biraz sıkıldım doğrusu..7/10

Film kendine özgün senaryosu ile oldukça başarılı. çok kareler karışık gelebilir ama hepsinin bir anlamı var.

Aslında izlediğimiz filmler arasında duygusal yoğunluğa sahip olanları birebir seyircinin yaşanmışlıklarına borçlu oluyor aldığı tepkileri.İşte ''Eternal Sunshine of the Spotless Mind'' da o filmlerden bence.Özel hayatımda bu filmi görüp etkilenecek bir şey yaşamamış olmam,ya da filmle gerçek hayatı (her ne kadar birbirlerinden beslenseler de) birbirinden ayırmış olmamdan dolayı duygularıma hitap ettiğini söyleyemem.Nasıl ki ''Twilight'' ergen gençlik için bir başyapıt değerinde ve hakettiği sinemasal değerin çok üstünde bir algılanışa ve imaja sahipse bu film de daha çok kadın seyircinin gönlünü çalmakta çok başarılı olduğundan içinde abartının da bolca bulunduğu övgüler almakta yıllardır.Jim Carrey ve Kate Winslet'ın harika uyumu,ilginç ve başarılı kurgusu ve Charlie Kaufman'ın gerçekten çok iyi senaryosuyla sadece iyi bir aşk filmi bence.Daha fazlası değil.

Çok başarılı kesinlikle.. Senaryosuyla, içtenliğiyle klişelikten çok uzak hatta ve hatta çok orjinal bir film olmayı başarabilmiş bana kalırsa.. Hiçbir anından sıkılmadan, keyifle izleyebileceğiniz bir yapım.Oyuncu seçimleri ve oyuncuların performansları da enfes olmuş bana kalırsa

film gerçekten çok güzel ve sürükleyici... bazı arkadaşlar neden yerin dibine sokmuşlar anlamadım... senaryo orjinal, oyunculuklar desen çok iyi, görsellik te başarılı... başından sonuna kadar sizi bağlayan bi film...

Sabırla izlenmesi gereken bu filmin çok farklı bir senaryosu var. Mükemmel bir yönetim ve yine mükemmel bir carrey.. Arşivimde kalan filmlerden...

ilginç kendi tarzında eğlenceli bir filmdi tavsiye ederim

iki yıl önce bu sıralar ev arkadaşımın ısrarı üzerine izlemiştim ve o günden sonra defalarca da izledim. yitirdiğim bazı değerlerin önemini bir anda yüzüme vurdu sanki. 'everybody's gotta learn sometimes' ve 'a dream upon waking' i de hesaba katınca izlenmeden geçilmeyecek bir film.