Two Brothers eleştirileri

Mesajı ve duyguları yansıtışı hoş olsa da film olarak güzel değil. Aynı yönetmenin daha güzel filmlerine göz kırpılabilir. Kaplanlar harikuladedir, tüm hayvanlar öyledir, o ayrı. 5/10

Cok guzel cekilmis cok guzel kurgulanmis insanin icini cız ettiren sahane bi hikaye. Ozellikle Sangha ve Kumar'in birbirlerini hatirladiklari sahne olaganustu o flashbacklerde gozleri dolup aglamayan yoktur sanirim. Bencil insanoğlunun diğer canlıların yaşamına nasıl müdahale ettiğini aslında onların da bizim gibi hisleri oldugunu acı çektiğini olağanüstü bir biçimde anlatıyor film, hayvan sevgisi bilmeyenlere öğrenmeleri için çok güzel bir ders konusu hatta. Jean-Jacques Annaud gibi gerçek hayvansever ve gerçek yönetmenlerin çoğalması dileğiyle.

Yönetmeni tanıdığım kadarıyla etkileyici bir film olacağından şüphem yok...

çok seçkin bir sinemacıdan yine oldukça seçkin bir yapım daha. gözü kapalı onay verebileceğim filmlerin yaratıcısı olan annaud yine başarılı bir yapıma imza atacaktır!!

doğal hayatın gerçeklerini,insanların maddi vb. unsurlar neticesinde nasıl doğal hayatta yaşam sürdürmeye çalışan nadide varlıklara tehdit olduğunu gösteren, akıllıca tasarlanmış,insana iyi ders veren film omuş..dün tv’de izleyebildim anca,özellikle kaplanların dövüşürken birbirlerini tanıdığı andaki bakışları ve küçük çocukla,kaplanının karşılaşma anını çok beğendim... başarılı,seyirlik ,duyarlı insanlaın izlemesi gerekir...

film çok güzel özellikle kaplanların duruşu, görüntüler, filmin çekim tarzı çok hoş.

Öncelikle yönetmenin hemen hemen tüm filmlerini izleyip beğendiğimi ve onun sıkı bir takipçisi olduğumu belirtmeliyim,bilhassa çocukken izlediğim ayı beni çok etkilemişti,Two Brothers ise ilk duyduğumda bir tekrar hissi uyandırdıysa da filmi izlediğimde önyargımın yanlış olduğunu anladım.Film son zamanlarda iyice yaygınlaşan High Defination formatında çekilmiş(Vidoq,Dogville,28 gün sonra vs)bu tüm görüntülerin dijital olarak istenilen renklere kolayca dönüştürülmesini sağlayan bir format ve 35mm ye göre kullanımı daha kolay,çok daha temiz çekimlere olank sağlayan bir format,ayrıca bilgisayar efektleri de bu formatta daha gerçekçi görünüyor,sözün özü filmin görselliği ve kurduğu Bengal atmosferi muhteşem,buna nefis müzik kullanımı da eklenince tadından yenmeyen bir görsel işitsel ziyafet vuku bulmuş.Oyuncuların performansları insanların kendilerine kurdukları yapay dünyayı belirtmek için abartılı ve karikatürize bir stile bürünmüş,karakterlerden çok tipler ortaya çıkarılmış,insan kadronun en doğal performansı ise şüphesiz çocuk duyarlılığını çok iyi bir oyunla birleştiren Frediee Highmore,onun ardından da samimi ve dengeli oyunculuğuyla Guy Pearce geliyor.Ve kaplanlar...Filmin tartışmasız başrolü onların ve4 kimi sahnelerdeki performanslarına inanmak için görmeniz lazım,kimi yerlerde çok iyi dijital efektlerle desteklenen kaplan oyuncular kesinlikle sinemada gördüğümüz en iyi hayvan performanslarını veriyorlar,çok duygusal ve çok doğallar,filmin kimi yerlerindeki şirinlikleriyle çok iyi komedi yapabileceklerini de kanıtlıyorlar,özellikle Raul`ùn Sunga ile saklambaç oynadığı sahnede bebek kaplanın kendi boyutundaki peluş oyuncakların arasına saklanması gördüğüm en şirin sahnelereden birisiydi.Tüm bunların ötesinde filmin verdiği içimizi ısıtan sevgi ve doğallık mesajı oldukça kayda değer ve çağımız açısından önemli bir noktada duruyor.Kısacası iyi ve samimi bir filmi özlediyseniz bu aradığınız film,bir doğa masalı.Saygılar.

24 Eylül'de vizyonda

film tek kelimeyle harika yönetmen her türlü övgüyü hakediyor bu filmle. Yani o sahneleri görüntüleyebilmesi için bengal kaplanlarıyla yatıp kalkması lazım belliki çok emek var. İzlediğiniz zaman yine doğanın en vahşi yaratığının insan olduğunu anlayacaksınız

çok süper bi film film icabı olsa bile şu insanlar bu kaplanlar kadar bile akıllı ve duygulu değil önceden 100.000 olan bu kaplanlar günümüzde 5.000 adetten daha az kalmış havanları seviyorsak korumak istiyorsak ilerde hayvan katili olmak istemiyorsak bu film bi yerden bulunup izlenmeli çok duygulu bi film aynı zamanda bi ara nerdeyse ağlayacaktım