Beyazperde
Bazı yolculuklar gitmeyi planladığımızın ötesinde ya da berisinde bambaşka bir yolculuğun adıdır aslında. Bazen mutluluk bazen de trajesi saklıdır ardında. On yedisindeki Mari ile arkadaşı Phyllis hayranı oldukları bir grubun konserine gitmek üzere yola çıkarlar.
Bir grup katil tarafından yolları kesilen kızlar, bütün bir gece işkence, tecavüz ve her türlü şiddete maruz kalarak öldürülürler. Kızları öldürdükten sonra kaçarken bir eve sığınan katiller, kendileri için de sonun başlangıcına geldiklerinden habersizdirler.
Sığındıkları evin sahipleri, Mari’nin anne ve babasıdır. Kızlarının başına gelen felaketten habersiz olan anne ve baba, evlerine sığınan gençlerin işledikleri korkunç cinayetin farkına vardıkları anda, dehşet saçan bir intikam tutkusuna bağlanacaklardır.
Bir grup katil tarafından yolları kesilen kızlar, bütün bir gece işkence, tecavüz ve her türlü şiddete maruz kalarak öldürülürler. Kızları öldürdükten sonra kaçarken bir eve sığınan katiller, kendileri için de sonun başlangıcına geldiklerinden habersizdirler.
Sığındıkları evin sahipleri, Mari’nin anne ve babasıdır. Kızlarının başına gelen felaketten habersiz olan anne ve baba, evlerine sığınan gençlerin işledikleri korkunç cinayetin farkına vardıkları anda, dehşet saçan bir intikam tutkusuna bağlanacaklardır.
Orijinal adı
The Last House on the Left
Dağıtımcı
-
Daha fazla
Yapım yılı
1972
Metraj
uzun metrajlı film
İlginç Detaylar
-
Bütçe
87 000 $
Dil
İngilizce
Görüntü formatı
-
Renk
Renkli
Ses formatı
-
Yapım formatı
-
Viza numarası
-
3,0
Ortalama
Soldaki Son Ev
Soldaki Son Ev (1972)
Serdar Kökçeoğlu
2009 yılında yeniden çekilen The Last House on the Left, korku sinemasının usta isimlerinden Wes Craven'ın ilk kamera arkası deneyimiydi. 1972 yılında çekilen yapım, 70'li yılların bol kanlı ve tartışmalı korku filmlerinin öncülleri arasında bulunuyor. Film çekildiği dönemde içerdiği şiddet sahnelerine o kadar çok güveniyordu ki, korku sinemasının ünlü "bu sadece bir film" cümlesini hiç düşünmeden ödünç almıştı. Sadece grafik şiddet sahneleriyle değil; dönemin özgürlükçü düşünce yapısına saldıran ve bireysel intikamı savunan (kanunları gülünç duruma düşüren) senaryosuyla da tartışma yaratmıştı. Şüphesiz bu olayların ardından gelen sansür girişimleri filmi gölgeye düşürmüş, fakat yönetmeni Craven'ı da sıkı bir korku yönetmeni olarak öne çıkarmıştı. Sansür yıllarında elden ele dolaşan film DVD çağında yeniden keşfedildi, hatta 70'lerin korku sinemasındaki öncü rolü de fark edilince sinema...
Eleştirinin tamamı
Yorumları göster