Koku: Bir Katilin Hikayesi

mükemmle film ya...tek kelimeyle ..baştan sona büüyük zevkle izleyeceğiniz bir film..direk 9/10 ötesi yok yaa

ilgi çekici bir film..8/10

harika bir film...duyu organlarından belkide en unutulmuş olanı yücelten bir nevişahsınamünhasır bir yapıt.

Dostum sen hayatında ne kadar film izledin ? Birincisi film Patrick Süskind'in aynı adlı eserinden uyarlama. Senaryo uyarlama zaten.İkincisi film konsept olarak cok iyi. Cıplak sahneleri cok ucukda degil. Film anlayısın olmadan böyle yapımları ezmeni ancak klavye artisti olduguna baglarım.Filmi cok şişirmiyorum ama gayet güzel bir film.

"Koku: Bir Katilin Hikâyesi” Yönetmenliğini, “Koş Lola Koş” , ”Bulut Atlası” gibi yapımlardan hatırladığımız Tom Tykwer üstleniyor. Film aynı zamanda kitaptan sinemaya uyarlanmasıyla da oldukça ilgi çekiyor. Neden mi? Çünkü “Sinema mı, edebiyat mı?” sorusunun zihinlerde yankılanmasının ayaklı kanıtıdır. Başarılı gişe yapmış ya da yapmamış tüm uyarlamaların ardından zihinlerde oluşması kaçınılmaz olan bir sorudur bu.Patrick Süskind'in edebiyat dünyasına bomba gibi düşen romanı "Koku"nun, uzun yıllar sinemaya uyarlanabilirliğinin tartışılması da işte tam da bu yüzdendir. Kitap elinize her aldığınızda her bir sayfasında ayrı bir kokunun aroması ile size ayrı ayrı diyarlara götürürken beyaz perdede insanlara bunu hissettirmek kolay değildir.Patrick Süskind'in kitabında ön plana çıkardığı nokta asıl belirleyici olanın koku alma duyumuz olduğudur. Fakat filmi izlediğinizde ise tam tersi bir durum söz konusudur. Tom Tykwer'ın görüntüye takılıp kalmış olan yönetmenliği, kitaba tam bir tezat oluşturuyor. Grenouille'in kurbanları olan kızlardan, kokuları nedeni ile nasıl etkilendiği kitaptan satır satır burnumuza ulaşan bir durum iken, filmde kokularından ziyade daha çok güzellikleri nedeni ile seçilmiş oldukları izlenimi yaratılıyor.Yapımcılığının Bernd Eichinger, senaristliğinin Patrick Süskind (eser), Andrew Birkin, Bernd Eichinger ve Tom Tykwer’in ortaklaşa yürüttüğü proje zevkler farklı olsa da kimilerine göre kült filmler kategorisine sokulacak kadar iddialı.Kitabı okumayan, asıl anlatılan ve üzerinde durulan noktaları bilmeyen izleyicinin tatmin olabileceği unsurları da içinde barındırıyor film. Ama siz de romanı okuyan o kitlenin içinde bulunuyorsanız ve görmek istediğiniz şey romanın sayfalarını teker teker geride bırakırken burnunuzun ucunda her daim duran o kokuyu ve zihninizde belirmiş görüntülerse beklentilerinizi yüksek tutmamanızı öneririm.Filmi izlerken içten içe Grenouille'ye kızarken terk edilmişliği, acımasızlığı ve ruhsuzluğu sadece bu ufak çocuğun omuzlarına bırakılmasına da acıyorsunuz. Ama ne yazık ki kendi vücut kokusunun olmadığını fark ettiği anda ki çaresizliği onun yaptığı tüm o acımasızlıkları haklı çıkarmıyor.İzlerken hem kızdığınız hem de üzüldüğünüz bu filmde çokça emek olduğu ise yadsınamaz. Önce bir katilin, sonra bir sapığın, sonra bir sanatçının, bir aşığın ve son olarak da bir aptalın hikayesidir. 7.7 lik bir IMDB puanına sahip olan bu film sevseniz de sevmeseniz de kesinlikle övgüye layıktır. Oyunculuklardan tutunda müziklere kadar her şeyi mükemmel; dönemin kıyafet ve aksesuar seçimleri ise tek kelimeyle müthiş izlenmeyi hakediyor kesinlikle. 10 / 8.4