Dönüş

Bir filmi beğenmekten öte sevmek için, kendinizi filmin dünyasında görebilmeniz, karakterlerin yerine geçebilecek konuma yerleşmeniz, filmin herkese başka, size başka konuştuğunu hissetmeniz gerekiyor. Pedro Almodovar filmleri genellikle, Akdeniz'liliğinden kaynaklanan bir mesafesizlikle seyircisini içine çeker. Zaman zaman ona görmek istemediği yönlerini gösterir. Şakayla karışık bir öyküleme eşliğinde izleyenleri kendileriyle yüzleştirir ve sonuç olarak onlarla öyle yakın bir temas kurar ki kendisini sadece beğendirmekle kalmaz, aynı zamanda sevdirir. Bugüne kadar izlediğim herhangi bir Almodovar filmiyle bu düzeyde bir yakınlık kuramamıştım açıkçası. Gördüklerim beni ne kadar etkilerse etkilesin, bu filmler yüzlerini sadece bana çevirip, benim gözlerimin içine bakarak konuşmuyorlardı. Bu sebepten dolayı kendimi bir türlü etrafımda dolaşan Almodovar çılgınlığına kaptıramadım. Yeni film