Brotherhood: en yeniler yorumlar

Çok değil daha üç gün önce manşetlerde: “ABD Başkanı Donald Trump ile Kuzey Kore lideri Kim Jong-un arasında, Kore Yarımadasını nükleer silahlardan arındırmaya yönelik tarihi zirve Singapur’da gerçekleşti” haberi vardı...

27 Nisan 2018 tarihli haber sitelerinin manşetlerinde ise:

“Büyük zirve: Kuzey Kore ve Güney Kore liderleri bir arada!” haberi yer alıyordu…

Böylelikle, bir yanda ABD Başkanı (Trump) ile Kuzey Kore lideri (Kim Jong-un) tarihte ilk kez bir araya gelip sorunların çözümü için karşılıklı adım atacaklarını belirtmiş... Diğer yanda ise Kuzey Kore lideri Kim Jong-un, Güney Kore Devlet Başkanı Moon Jae-in ile iki ülke sınırında yer alan Panmunjom Ateşkes Köyü'nde bir araya gelmiş ve Kim, Güney Kore topraklarına ayak basan ilk Kuzey Kore lideri olmuştu… İki liderin görüşmesinde, Kore Yarımadasının yeniden birleşmesi, iki Kore ilişkilerinin iyileştirilmesi ve nükleerden arındırılması konuları ele alınmıştı…

Bu tarihi görüşmelerden ileride sinemaya da uyarlanabilecek bir veya birkaç hikâye çıkar mı şimdiden bilinmez… Ama elimizde hazır, Kore yarımadasında kardeşin kardeşi boğazladığı bir savaşın hikâyesinin anlatıldığı “Taegukgi hwinalrimyeo” mevcut…

Senaryosunu, Han Ji-hun ve Kim Sang-don ile beraber yazan Kang Je-gyu’nun yaklaşık 13 milyon dolarlık bir bütçeyle çektiği ve 76 milyon dolarlık (bunun sadece 1 milyon dolarlık bölümü ABD kaynaklı) bir gişe hasılatına ulaşan filmin, sırasıyla 8,1/10 – 8,4/10 – 4,2/5 olan IMDB, Türkçe Altyazı ve Rotten Tomatoes izleyici puanları da oldukça iyi…

Yani karşımızdaki, en azından kâğıt üzerinde yapımcısının yüzünü güldüren bir film gibi…

Peki, gerçekten de öyle mi?

Bunu anlayabilmek için 148 dakikalık bu filmi izlemeyi biraz önce bitirdik…

Oyuncuların performansından, dekor, kostüm, makyaj, müzik ve mekân seçimlerine kadar filmde herhangi bir kusur bulmak neredeyse imkânsız gibi… Yönetmenin kurgusu da öyle… Zaten tersi olsaydı, 148 dakika boyunca tamamen dışında olduğun bir savaşın anlatıldığı filme dayanmak imkânsız olurdu…

Buraya kadar tamam…

Şimdi bir de ayın karanlık yüzüne bakalım...

Yani, gerçekte bu filmde ne anlatılıyor? Ya da ne anlatılmak isteniyor?

Hadi gelin, onu bulmaya çalışalım...

Çok kabaca söylemek gerekirse, iki kardeşin duygu yüklü hikâyesi ile süslenen Kore savaşı üzerinden bilinçaltlarına, (ABD destekli) Güney Kore milliyetçiliği ve anti-komünizm propagandası enjekte edilmeye çalışılmış…

Hatta anti-komünizm propagandasında abartıyı o kadar ileriye götürmüşler ki; neredeyse işi, bir insanın komünist olabilmesi için (gözlerinin önünde vurularak öldürülen nişanlısı gibi kardeşinin de yakılarak öldürüldüğünü zanneden ve o yüzden de taraf değiştiren ana karakterlerden Jin-tae Lee örneğinde olduğu gibi) ancak umudunu ve şuurunu kaybetmesi gerekir demeye kadar getirmişler…

Sanıyoruz bu anlatım biçimi, yönetmen Je-kyu Kang’ın tarzı haline gelmiş…

Zira o bunun bir benzerini, yayılmacı Alman ve Japon faşizminin milliyetçiliği ile ülke savunmasındaki Sovyet yurtseverliğini sanki aynı şeylermiş gibi hem de abartılı bir biçimde karikatürize ederek sunmak suretiyle “Mai wei” (2011) de de yapmıştı…

“Mai wei” (2011) için verdiğimiz puan 2,5’ti… Bu filme de, daha farklı bir puan vermek için her hangi bir özel neden göremiyoruz,

Son bir not:
Tüm hakları bize ait olan bu yorumun orijinali; bir başka mecrada tarafımızca, 15 Haziran 2018 günü saat 01.45’de yazılarak paylaşılmıştır...

İzleyin ki,sizin de karnını doyurmak için mitinglere katılmış sevgilileriniz,canınızdan çok sevdiğiniz kardeşleriniz kurşunlanarak hayatlarından olmasın..izleyin ki,bir daha bu ülkede hiçbri zaman siz değil,"başkalarının çocukları" kazanmasın..

Kore Savaşıyla ilgili izlediğim ilk film sanırım bu film oldu. Genel olarak bakarsak fazla başarılı bulmadım. Filmin gerçekçi bir yapısı yoktu. Film olduğu kolayca anlaşılıyor. Klişeler bolca bulunuyor filmde. İki kardeşin savaşa gitmesinden sonra film, izleyicileri savaşa hazırlayıcı sahneler içermiyor. Direkt olarak savaşa geçiyor. Filmin en kötü yanlarından biri de sahne geçişleriydi. Bir grup asker muhabbet ederken birden çatışma sahnesini izlerken buldum kendimi. Seyir zevkini azaltan sinema hareketleri olarak gördüm bunları. Görüntü yönetmenliği olarak kısmen iyiydi; ilk sahnelerde G. Kore'de halkın huzurlu bir hayat sürdüğünü görüyoruz. Bu sahnelerde filmde açık renkler kullanılmış. Savaş başladıktan sonra daha koyu renkleri görüyoruz. Çatışma sahnelerinde geniş bir perspektiften çekim yapılmamış. Yakın çekimler ağırlıktaydı. Savaş filmleri gibi yüksek tempolu filmlerin kurgusunu ustaca yapmak büyük bir emek gerektirir. Kurgusunu beğendim filmin.
Filmin konusunu kısaca açıklayayım; Film, iki kardeşin Kore Savaşındaki hikâyesine odaklanıyor. Kore'de yapılan kazılarda savaşta yer alan askerlerin cesetleri çıkarılırken kardeşlerden birinin de cesedi çıkarılır. Bu durum kardeşi Jin-seok Lee'e haber verilir. Buradan sonra film, savaşın hemen öncesine döner. İki kardeşin savaşa katılma süreçleri, savaştaki mücadelelerini görüyoruz. Sonlara doğru Jin-tae Lee esir alınıp beyni yıkanıyor. Kardeşine karşı savaşırken ölüyor. Sonradan zaman geçiyor. Jin-seok'u yaşlı olduğu zamanda abisinin iskeletinin yanındayken görüyoruz. Son sahnelerde duygulandığımı söyleyebilirim. Ortalama bir savaş filmiydi.
Filme verdiğim puan= 7,1

KUSURSUZ BİR SAVAŞ FİLMİ KORE SİNEMASININ YÜZ AKI SAVAŞ FİLMİ
savaşlardaki insanlık durumunu gündeme getirme, savaşın mantığını,gerekçesini sorgulayarak gözümüze çarpan çok özel bir film.bu noktada yönetmen ve senarist je-gyu kang gerçekten bir oliver stone’un platoon (müfreze)(1986) stanley kubrick’in full metal jacket (1987) michael cimino’nun `the deer hunter (avcı)`(1978) filmleri gibi sarsıcı sorgulayıcı bir filme imza atmış.yönetmenin ağzından filmin galasında söylediği sadece ilk savaş sahnelerinde 25000 mermi 5000 figüran,1500 dublör kullanılmış ve günde ortalama 150 küçük yaralanma meydana gelmiş

savaş sırasında askerlerin çektiği sıkıntıları başarıları,ruhsal bozuklukları çok iyi anlatılan filmin çoğu sahnesi için görsel efekt yerine gerçek patlama sahneleri tercih edilmiş ve bolca figüran oynatılmış.savaş sahneleri ve atmosferiyle gelmiş geçmiş en etkileyici savaş karşıtı filmlerden biri.
gerek dünya savaşları olsun, gerek vietnam, ırak ve diğer bölgesel lokal çatışmalar üzerine filmler olsun birçok taraflı -tarafsız film izledim ama bu film kadar savaşın acımasızlığını, kahredici saçmalığını ve bir o kadar yarattığı devasa trajedileri bu kadar derinden anlatan bir film daha hatırlamıyorum.
filmde birçok çarpıcı sahneyle yönetmen bizlere savaşın acımasız yüzünü gösteriyor bu bağlamda dramla iç içe ve gerçekçi savaş sahneleriyle sinema tarihinin kendi kategorisinde en iddialı ve başarılı filmlerinden biri sayabiliriz.
kesinlikle bir başyapıt..ne arıyorsanız bulabilirsiniz..aile bağı,kardeş sevgisi,aşk,dram,savaş,nefret,kibir,politika,siyaset,duygusal travmalar,vahşet,intikam,korku,ölüm,sevinç,gurur,çaresizlik

özellikle filmin Giriş kısmı ile Er Ryan filmine benzetilen film sıradan iki kardeşin hikayesini anlatıyor. Kuzey-Güney Kore savaşı sırasında yapılan kazılarda bulunan bazı eşyalar Jin Tae (Dong-gun-Jang) ye ulaştırılır. Savaşta kaybolan ağabeyinin halen yaşadığını düşünen Jin Tae anılarına dalar ve film geçmişten başlar. Jin Tae ve ailesinin huzur dolu yaşamları savaşın başlaması ile bozulur ve birer mülteci olarak yollara koyulurlar. Bu sırada iki kardeşten ufak olanı askere alınması üzerine ağabeyi onu korumak için gönüllü olarak savaşa yazılır. Tek amacı savaşta başarı gösterip kardeşini eve yollamaktır. Fakat savaşın verdiği zorluklar iki kardeş içinde güç bir durum yaratır. Psikolojisi bozulan ağabey bir süre sonrası amacından sapar ve savaş sırasında dost düşman herkesi öldürmek üzere programlanmış bir ölüm makinası haline gelir. Jin Tae bir süre sonra ağabeyinin taraf değiştirmesi ve kuzeylilerin yanında savaşması üzerine ne sevdiği kardeşi ile karşı karşıya gelecektir..Filmin en unutulmaz sahnelerinden birisi olan savaş meydanındaki karşılaşma ve hesaplaşma anı asla aklınızdan çıkmayacak. Savaş sırasında askerlerin çektiği sıkıntıları , başarıları,ruhsal bozuklukları çok iyi anlatılan filmin çoğu sahnesi için görsel efekt yerine gerçek patlama sahneleri tercih edilmiş ve bolca figüran oynatılmış. Daha önce kore filmi izlememiş olanlara oyuncuların konuşmaları ve mimikleri önce garip gelse de bir süre sonra filmin akışına kapılıp unutuyorsunuz. Siyasi anlamda mesajlar da vermeyi de ihmal etmeyen film duygusal olarak da çoğu yerde izleyiciyi kendine bağlıyor. Reytingi çok yüksek olan, imdb de halen 8.2 gibi bir puanı bulunan ve kore sinemasında çok iyi bir yeri olan the brotherhood of war yada diğer adıyla “TaeGukGi” oyuncu ,yönetmen ve film dallarında birçok ödül almıştır. Bana göre son yıllarda izlediğim birçok savaş filminden çok daha başarılı ve etkileyici.

çok güzel film öyle ahım şahım görsellik yok ama konusu ve iyleyiş tarzı yeter.
filmin sıkıntısı süresi uzun ve koreceye tahammülünüz ne kadar olduğu

Arkadaşın dediği gibi filmin adı Taegukgi dir.
Acaba düşük puan verenler filmi izlemişler mi? Benim izlediğim ve etkilendiğim en iyi savaş filmidir. Bir savaş filmi ancak bu kadar güzel olabilir.

bir kere adı yanlış yazılmış, taegukgi olacaktı. ikincisi gelmiş geçmiş en iyi savaş filmidir, o kadar.

pis etkiledi beni bu film !!!10/10

iki sene önce seyretmiştim brotherhoodu, gerçekten çok kaliteli bir filmdi. uzakdoğu sinemasına ilgi duyanların öncelikle izlemesi gerekenlerden...