Ülkemizdeki milliyetçi duyguların yoğunluğu ve doğal olarak askeriyeye olan bakış açısı malum. Bu sebepten bu temaya sahip filmlerin yapım sürecinde genelde biraz çekingen davranılabiliniyor. Siz dengeyi kurmak için neler yaptınız? Özellikle üzerinde durmak istediğiniz ya da duramadığınız temalar, detaylar oldu mu?
Alper Çağlar: Bordo berelileri ele alan, o meşhur mitolojilerine de değinmesi gereken bir film yaparken aynen sorunuzdaki gibi çekincelerim vardı. Kahramanlık ve gerçekçilik dengesi seyircinin bu hislere ne kadar inandığı ile ölçülür. Biz Türkler motiveyiz, askerimiz göz bebeğimiz, ama ne olursa olsun benim görevim bu duygusal manipülasyonu dozunda tutmak. Zaten bu filmde daha karanlık ve zor kararları ele almak istiyordum ve tabii ki destekçi devlet kurumlarının tavırları çok merak ettiğim bir olaydı.
Ama inanın, Türk Silahlı Kuvvetleri, teknik bilgileri ve eksikleri doğrulamak veya düzeltmek dışında, içeriğe hiç karışmadı. Bunu gurur duyarak söylüyorum, çünkü aksi olsa da ‘olur’ demeye elim mahkum olurdu zaten. Genelkurmay karargahında bu konularla ilgilenen dostlar (artık dostlarım oldular çünkü) içerik konusunda tek bir harf dahi değişsin diye baskı kurmadılar. İçime su serpen, bana büyük bir umut veren bir yaklaşım gördüm. Bunca senedir ya abartılarla masallaştırılmış ya da haksızca eleştirilmiş askerimizin projeye Amerika Birleşik Devletleri’nin imrenerek bakacağı bir titizlikle müdahale etmeyerek destek vermesi onların çağdaşlıklarının bir kanıtı ve teminatıdır. Onlara yapacağımız tek şey var, o da ekip olarak teşekkür etmek.
