Şüphe eleştirileri

Öncelikle ilgi çekici bir konuya sahip "Doubt". Kendisinden önce veya sonra benzer konular benzer şekilde işlense de, muhteşem oyuncu kadrosu ve başarıyla oluşturulmuş atmosferiyle özgün bir yer edinmekte zorlanmıyor. Thomas Vinterberg'in 2012 yapımı "Jagten"i bu film ile oldukça paralellikler içeriyor mesela. Rahibin yerini anaokulu öğretmeni almış. Yine son ana kadar kafamızda sorular, merak duygusu. Mütevazı bir film gibi görünmesine karşın Akademi Ödülleri'nde tam dört oyuncusu (çocukları bir kenara koyarsak ağzından kelime çıkan neredeyse tüm oyuncular) adaylık kazanmış, ancak heykelciğe ulaşamamıştı. Akademi tarihinde dört oyuncusu ile birden adaylık kazanan film pek yoktur. Bunun dışında pek çok ödül ve adaylık da kazandı zaten. Filmin oyuncu kadrosunun başarısı tescilli kısacası. Konunun ele alınış şeklinde bence bir problem yok. Ancak özellikle finali tartışmaya açık. Beni tatmin ettiğini söyleyebilirim. Yine de aksi görüşte olanları da anlarım. Bu arada bir başka benzeri tabii ki Hitchcock'ın 1943 tarihli "Shadow of a Doubt"tır. Filmin adından da anlaşılacağı üzere bu "şüphe" meselesi, gerçekten hem hayatta, hem de hayatın perdeye yansıması olan sinemada sıkça konuşulan, irdelenen, yorumlanan bir konu. Bu derece ilgiyi de hak ediyor doğrusu. Flynn'in anlattığı kısa ancak öz "dedikodu" örneği akılda kalıcıydı mesela. Üzerine düşünülebilecek bir film "Doubt". Sıkmadan, merakla izletiyor.

Şüphenin insan hayatındaki yerini çok iyi bir şekilde anlatan, oyunculukları çok iyi bir film. İçersinde son derece etkileyici sahnelerde barındırıyor. Özellikle pederin vaazlarından dedikodu ile ilgili olanı çok etkileyici. Finalde rahibenin ağladığı sahnede çok etkileyici bence. İzlenilmesini tavsiye ederim.

film cok gzldi bence bu tarz filmleri sevmeyenler izleyipde kendilerıne azap cekdirip birde yanlış yorumlar yazmasınlar bosuna olumsuz.gercekten harika bir tiyatro oyunu olabilecek kadar basarılı dılaoglarla dolu bir film.merly streep ve p seymour hoffman dokturmuşler.konu belki cok sıradan olabilir fakat çok gzl anlatılmış ve işlenmiş bu yeterli.10/8

Şüphe insanı karanlığa boğar, kanıtlayamadığınız doğrultuda ise o karanlığa hapsolursunuz... rahibe Aloysius ve rahip Flynn arasında ortaya çıkan çatışma neticesinde, fedakar ve çaresiz bir anne ve küçük yaşta diğerlerinden farklı olduğunu hisseden bir çocuğun dokunaklı hikayesine şahit oluyoruz...Dedikodu ve şüphe kavramlarının bir insan hayatını bu denli tepetaklak edeceği ve yine bu denli başarılı ve soğukkanlı bir şekilde anlatıldığı bir öyküye henüz şahit olmadım. Karakterlerin içinde bulunduğu girdap doğrultusunda, bir yandan ahlaki değerler ve inanç kavramının sorgulandığı ve özel hayatların deşifre edilmediği, kısacası dedikodu ve şüpheyle başlayan öykünün tam olarak açıklığa kavuşmadan sonlanması, biz izleyicileride olaylar karşısında şüpheye düşürüp aynı karanlığa hapsetmeye çalışıyor. Bu durumda peder Flynn hakkında ne düşüneceğimiz yine bu filmi izleyen izleyicilerin ahlaki değer ve inançlarıyla da tamamen alakalı bir sorun teşkil ediyor. Olaya rahibe Aloysius gözüyle bakanların ne düşündüğünü kestirmemek mümkün değil...Filmin öyküsünde anlattığı yaşanmışlıkların, hepimizin normal hayatında zaman zaman karşılaştığı ve/veya günün birinde karşılaşabileceği türden olaylar. Bu durum filmin gerçekliğini özetliyor kuşkusuz, kurgulanmış bir hikayeden ziyade eli kolu bağlı olaylara müdehale edemeyen bir görgü tanığını yaşıyorsunuz. Filmi, film olmaktan çıkaran bu karakterlere hayat veren oyuncuları ayakta alkışlıyorum. Eşine sık rastlayamacağımız türden bir oyuncu ekibi ve hepsinin bireysel performanslarıyla övgüler toplayan bir film Doubt. Katı disiplin anlayışı ve insanlara şüpheci bakışlarıyla tepki toplayan rahibe Aloysius rolünde Meryl Streep olağanüstü bir performans sergiliyor. İnsanlara sevgi ve hoşgörüyü aşılamaya çalışan iyi niyetli rahibe James rolünde ise Amy Adams kariyerini bu ve bunun gibi filmlerdeki başarılı performansıyla perçinleştiriyor. Filmin bir diğer başarılı oyuncusu Viola Davis ise anneliğin ne derece kutsal ve fedakarlık gerektiren bir durum olduğunun altını çiziyor gözyaşlarıyla...Ve son olarak Philip Seymour Hoffmanın rahib Flynn karakteriyle bastırılmış duygularının karşı cins tarafından irdelenmesi sebebiyle verdiği savaşı en az onun kadar profesyonel bir oyuncu canlandırabilirdi. Herkesin benimseyebileceği türden bir film olmasada, içersinde barındırdığı felsefik ögeler neticesinde insanların ufkunu geliştiren, düşündüren bir yapım Doubt...

Biraz oyunculuklarıyla kurtaran ve bazı olayların üstünden yüzeysel geçen bir film olmuş gibi ama yönetmen böyle istemiş galiba... Bu benim için çok da önemli bir sorun değildi. Psikolojik-dram türünde başarılı bir film olduğu bir gerçek. Sık*cı değildi ve izlenilir bir yapısı vardı. Romandan alınma yada gerçek hayatı anlatan filmleri genelde çok fazla sevmişimdir bu filmi de sevdim ama benim için bir hazine değerinde değil ne yazık ki?Oscar a sadece oyunculuk dallarında aday oldu ama ödül alamadı...P. Seymour Hoffman ın Sean Penn varken şansı çok azdı zaten. Ama Meryl Streep de bana göre Oscar almamalıydı ki alamadı zaten daha önceki Oscar adaylıkları ve aldığı Oscarlar yeter ona :)...Meryl Strrep ve Philip Seymour Hoffmanı beğenmiyorsanız eski filmlerini izlemenizi öneriyorum belki sevmeye başlarsınız ama bu filmdeki performansları da oturaklı ve gayet başarılı olmuş?. Oyuncular üzerine birkaç değerlendirme yapmam gerekirse?Meryl Streep yılların eskitemediği şarap misali güzelliği ve oyunculuğuyla sinema severlerin ve Oscar Akademisinin gönlünde taht kurmuş isimlerden. Oynadığı her film boş filmler değil ve anlamlı filmlerde oynuyor her zaman. Bu filmde de öyle yapmış ve kaliteli bir oyunculuk çıkarmış. Philip Serymour Hoffman birçok filmde yan rolde görmeye alışık olduğum değerli ve kaliteli bir oyuncu. Hakkı yenmiş ve görmezden gelinmiş birkaç performansı vardır ki ama o inatla hala dimdik ayakta durmaya devam ediyor güzel filmlerde oynuyor'Bu filmde de Peder rolünde ölçülü ve samimi bir oyunculuk gösterisi yapmış?Rahibe Aloysius in temelsiz şüpheleri eşliğinde şüphe kavramının ayrı bir boyutuna şahit olacaksınız. ?Filmden bir söz: Şüphede kesinlik kadar güçlü ve devamlı bir bağ olabilir.

Çok başarılı oyuncularına rağmen (özellikle Hoffman ve Streep olağanüstü tam Oscarlık performans sergiliyorlar), film vasatı aşamayan sıradan bir film.

Uçak için pilot nasıl fark yaratıyorsa. Filimin seyrindede usta bir oyuncu böylesine bir his uyandırıyor. Meryl Streep gerçekten usta bir oyuncu filme yönn veren karakter. Çok beğendim bu filmi. Sinema severlere şiddetle öneriyorum. İyi seyirler.

fılm konusunu anlatıyor ama Fınalde aglaması bana degısık geldı..bellı bır bırıkımı vardı kadının ve patladı bence..ama rahıbın ve cocugun gay olusu dıyaloglardan anlasıyordu..ben begendım..hayretkı kılısedekı bu ahlaka olan saygı keske kendı yasamlarında da olsa...8 verdım

Basit bir film olduğunu düşünmüyorum.Gerek atmosferi gerek zirve yapan oyunculuklarıyla beni fazlasıyla tatmin etti.Şu ana kadar Kate Winslet diyordum Oscar için fakat, Meryl Streepi izleyince gerçekten 23 yıl aradan sonra tekrar kucaklamasını istedim birden.Philip Seymour Hoffmanda ağır bir taş olduğunu kanıtlamış.Yine Amy Adamsda etkileyiciydi.Kısacası oldukça güzel bir konu ve sürükleyiciliğini bana verdi.8/10

oyunculuk olağasüt...step mükemmel oynamış..ama sadece oyunculuk iyi senaryo çok yavan bece harika oyunculuk için izlenmeli...

Film yavaş geçiyor ama şüphenin süreçleri iyi işlenmiş.biryere kadar zevkli denilebilir..Ama bütün olarak bakıldıgında konu cok sınırlı sadece şüpheden ibaret ve son tam bir anlaşılmazlık..

kilisenin yapisini anlamamda yardimci olan bir film. bunun yaninda akici bir öykü. film sonuna kadar heyecani koruyor. ve mükemmel bir son...

Biraz daha net ve akıcı anlatılabilirdi. Oyunculuklara tek kelime yok hakikaten Meryl Streep,Amy Adams muhteşemdi ancak konu çok durağan işliyor.Fakat 100 dakikalık bir süresi var ve farklı noktalardan işlenen dram dikkat çekici nitelikte.

Yılın en iyi on film listesinde kendimce yer bulacaktır kendisi

Filmimiz en genel anlamda yenilikçi bir tutum izleyenle köklerine sıkı sıkıya tutunanın savaşıymış gibi görünüyor aslında başlarda.bir yanda ikili ilişkilerde samimiyetten yana olan,yemek masasında gülmekten,espri yapmaktan çekinmeyen,tükenmez kalem kullanmayı ihanetten saymayan,ten rengi farkı gözetmeyen,değişimin gerekliliğine inanan peder (philip seymour hoffman); diğer yanda despot, ciddiyetin gerekliliğine inanan öyleki oturduğu yemek masasında çatal kaşık sesinden başka ses çıkarttırmayan,ülkedeki kurşun kalem ustalığı ölüyor diyerek tükenmez kalemi okulda yasaklatan..böyle gelmiş böyle gidecek felsefesini düstur edinen, kurallara sıkı sıkıya bağlı bir rahibe (Meryl Streep). Ve bu iki zıt fikir ve zıt kişi arasında sıkışmış genç bir rahibe daha (Amy Adams)? Konumuz ise, bu 3 kişi arasında gelişen kaos; ?cinsel istismar şüphesi çemberi? içinde dönen diyaloglar zinciri? şüpheyle başlayıp şüpheyle biten, doğruyu izleyice sorgulatan 104dk..Film çok net sistem eleştirisi yapıyor. Karakterlerin inançları,ahlaki değerleri,tutumları başarılı bir şekilde yansıtılmış perdeye. Öyleki hepsi rolüne fazlasıyla inanmış,sonuna kadar savunmuş ki zaten ana tema bu fikirlerin irdelenmesiydi. Bundada gayet başarılı olunmuş.Kilisede verilen vaazların anlamı büyük,özellikle dedikodu ile ilgili verilen örnek mükemmel? ortada somut bi yanlışlık görmüyoruz filmin başından sonuna kadar, fakat rahibenin filmin başında söylediği tek cümle taraf belirlememize yardımcı oluyor sanki; ?korkacak birşeyleri olanlar korkar.? Bu cümleye karşılık ilerleyen sahnelerde peder başka bir cümleyle çıkıyor karşımıza; ?yüreğinizdeki ışığın zayıflık olduğunu söylerler sakın inanmayın! Bu, insanların içindeki iyiliği öldürmek için kullanılan çok eski bir taktiktir.? Hadi bakalım çık işin içinden&61514; filmdeki en gerilimli anlarda ampulün patlaması,rüzgarın çok sert esmesi çok hoş sekanslar ve sanırım film yine cevabını bize bırakarak bir soru soruyor; ?sizcede doğa bizimle işbirliği yapıyor olabilir mi'ya da bize tepki verebilir mi? İşaretlere inanır mısınız?? Bir annenin fedakarlığı,çıkmazları kabullenişi..ama yine şüphe içinde geçen,netleşmeyen diyaloglar? filmin sonunda rahibenin ağladığı sahne herşeyin özetiydi sanırım; ?şüpheniz varsa fakat kanıtınız yoksa inancınız noktasındada şüpheye düşersiniz.? Rahibin vaazında dediği gibi;-şüpheye de gerçeklik gibi sıkı sıkıya sarılabilir insan- öyle görünüyor ki şüpheye sarılmak Tanrı'dan bir adım uzaklaşmak aslında.Doğrulardan ziyade doğruları buluş biçimimizin kıyılarında gezinen filmimiz ödüllü tiyatro oyunundan sinemaya uyarlanmış ve Meryl Streep bu oyunda yine aynı yönetmenle çalışmış. Hala ikilemdeyim,inanmak istemiyorum,kısacası gerçekten şüpheli bi film :)