Süt eleştirileri

izlediğim en iyi türk filmlerinden biri. madenci sahnesi, kaz yolma sahnesi, en büyük asker bizim asker demeleri duygular bu kadar kısa ve öz anlatılır. Durgun filmleri sevmeyenler izlemesin. Bence mükemmel bir filmdi.

sıkıcı film = Sanat filmi :(

sanat filmi buysa ben almayayim 10/1

Yusuf Üçlemesinin 2. filmi Süt ile hikaye geriye doğru devam ediyor. Yusufun yaşadığı kasabadan kopuşu, annesinin ilişkisi dramatik bir şekilde anlatılmış.
Filmde sesler arka planda, güçlü bir şekilde yer alıyor. Yağmurla biten Yumurta, yağmurla başlayan Süt, yağmur iki filmi birbirine bağlıyor.
Taşrada sütçü bir delikanlının bir şiirinin dergide yayınlanmasındaki coşku çok güzel anlatılmış. Yusufun epilepsi nöbeti sonucunda motoru ile kaza yapışı ve kendine gelirken gözünden akan iki damla yaş sahnesi çok başarılı çekilmiş. Yine Yusufun geceleyin kahvenin duvarında bekleyişi çok güzel bir anlatım tarzı. Çok beğendim. M.Selçuk ve B. Köklükaya rollerinde iyiler. Önceki film Yumurtada Yusufun "Ben buralardan nefret ediyordum." sözünün sebebini Sütte anlayabiliyoruz. Film hafif bir yarım bırakılmış havasında Yusufun madende çalışmaya başlaması, madene kaçışı, sığınması ile bitiyor. Filmi beğendim. Etkileyici sesler ve kareler var. Anlatmak istediğini kendi iç bütünlüğünde güzel anlatabilmiş. Bu tarz filmler olaylardan çok olguları ve insanı anlatma gayretindeler. Onun için akıcılık, aksiyon yönleri alışılmışın dışında. Aksiyon, bol hikaye, eğlence izlemek isteyenler zorlanabilirler. Nitekim bazı yorumlar da bunun işareti. Filmden hoşlanmayanlar olabilir elbette, ancak "işkence" görecek kadar nahoşluğu da anlamak gerçekten zor. Bu insanların daha önce sinema filmi olarak neleri izledikleri ve sinema zevklerinin oluşumunu düşünmek bile insanı üzüyor, ürkütüyor.

yıllar önce çektiği tek bir film ile (meleğin düşüşü) beni bugünlerde hani "sanat filmi" dediğimiz kavramdan ölesiye uzaklaştıran ve soğutan,yıllar sonra çektiği bir başka film ile (yumurta) beni tekrar "sanat filmi" kavramına yakınlaştıran ve ısıtan semih kaplanoğlu,şimdi "süt" ile beni tekrar bu kavramdan soğuttu.benimle bilerek dalga geçiyormuş gibi sanki.zik-zak bir grafiğim var sanat filmleriyle ilgili."süt" bittikten hemen sonra zihnimde beliren düşünce;"demek ki bütün olay nejat ve saadet'in oyunculuğunda ve ekran albenisinde imiş" idi. ancak biraz düşününce,"yumurta"yı beğenmemin nedenlerinden birinin,belki de en önemlilerinden birinin bu olduğunu,ancak oyunculukların yanında anlatılan hikayenin,tanıdığım yusuf karakterinin hem sıradanlığı hem de ilginçliği,ve "eve dönüş" (ya da dönemeyiş) temasının kaliteli biçimde işlenmiş olması esasen neden olmuştu filmi beğenmeme.onu da mükemmel bulmamıştım,beğenmediğim şeyler vardı ancak toplamda samimi olarak "beğendiğim" bir film olduğunu söyleyebilirim.ancak "süt" beni hayal kırıklığına uğrattı.metaforları pek başarılı bulmadım.ya da aslında başarılı ancak bu metafor hazırlanırken inanılmaz fazla zaman kaybedildiğinden,şahsen filme ve sahneye karşı ilgimi kaybettikten sonra bana verilen metaforu da beğenmem pek olası değil.tamam bu tarz filmlerde böyle olur,klasiktir,ancak bu kadar abartmaya gerek var mı?bu kadar soğutmaya gerek var mı?"yumurta"da da bu tarz çekimler,sahneler vardı,ancak olayların akışı,oyunculuklar,sürükleyicilik filmin içine çok güzel yedirilmişti."süt"te ise bir kere film aşırı durağan.akmıyor.melih selçuk'a başarısız diyemeyiz ancak yetersiz olduğunu düşünüyorum.başak köklükaya'nın ise iyi da kötü anlamda bir performansından bahsedemem.oldukça arka plandaydı bana göre.özellikle filmin başlarında senaryo da komiklik derecesinde garip geldi bazı kısımlarda.üçlemeyi "bal" ile bitireceğim,bence şu anda düşen bir grafik var,umarım son filmde tekrar yükselir.baştan söyleyeyim,kimse de gelip "sanat filmi gerçek sinemaseverlerin işidir,bunları beğenmeyen sinemadan anlamaz" gibi tamamen komik cümleler kurmasın lütfen."sanat filmi" falan diye bir şey yok bana göre,genel olarak "sinema" ve "film" vardır.ve bunun içinden beğendiklerin,beğenmediklerin,iyiler ve kötüler vardır."yumurta"yı beğenmiştim,"süt"ü beğenmedim.bu kadar basit.kimsenin kendisini kültürlü ve sanatsal çıkarmak için kasmasına ve bu tarz filmleri beğenmek zorundaymış gibi hissetmesine de gerek yok ayrıca.sakin olmak lazım.

kişisel gelişim döneminin en kritik aşamalarında zor günler geçiren bir çocuğun sessiz ve kırılgan dünyası aktarılmış fakat bu kadar sıkıcı bir şekilde olmamalıydı 4/10

Yumurtadan sonra gelen filmde çok başarılı olmuş bence, çok etkileyici bir ilk sahneyle giriş yapıyor zaten. Bence harika..

Nasıl olduysa bu filmi izleme gafletinde bulundum.. benim için resmen işkenceydi, böyle bi işkenceyi Almanlar bile Yahudilere yapmamıştır :)))))

Yumurtayı aşırı sanatsal bulmuş ve sanat insan içindir yaklaşımını savunarak vasat bulmuştum..Süt ise harika giderken son 20 dakikada Yumurta havasına bürününce bu film içinde ortalama üstü diyorum..İlk 1 saat hızlı geçişleri, derin anlatımı, güzel çekim açıları ile konuyu çok güzel işliyordu ancak son 20 dakikada çocuğun psikolojisini diyalogsuz anlatmak saçma geliyor bana..Filmin sonunda anlaşılmaz bir ışık sahnesi varki orda unutulmuş bir sahne gibi.. Yönetmeni başarılı buluyorum, iki filmdede iyiydi.. Başak Köklükayada harika bir oyunculuk gösteriyor kanımca..Ama son 20 dakika boğdu beni.. Duyguları anlatmak için diyaloglar daha önemli diye düşünüyorum..10/7..

Yusuf üçlemesinin ikinci filmi olan süt,ilk filmden geriye doğru gittiği için,Yusufu gençlik yıllarında yazar olmayla uğraşırken görüyoruz.Ayrıca annesinin gizli yaşadağı ilişkiyide yakından takip ediyor.İlk bölüm yumurtayı beğenmiştim.Bu bölüm yumurtadaki kafamızda kalan soruları tam anlamıyla yanıtlamıyor.Ben biraz daha çarpıcı bir hikaye bekliyordum.Yinede beğendiğimi söyleyebilirim.Senaryo beklediğim gibi olmasada izlenebilir.

semih kaplanoğlu çok inatcı o sıkıcı çizgisinden sıyrılamıyor,hep aynı enerji filmlerinde,bu son izleyişim olucak,sütü beğenirsem izlemeye devam ederim,sadece başak köklükaya için izlemeyi düşünüyorum,semih kaplanoğlunu kemanın akort seslerine benzetiyorum,normalde onun tarzını yakalamaya çalıştığı filmleri seviyorum,ama o hala akort ediyor işte kemanı,hadi artık çal be semih kaplanoğlu!

Öyle bir film ki Süt gene popüler sinemacılar kan kusacak diyebiliriz. Aslında yarattığı sinema dili oldukça farklı Yumurta kadar sarsıcı olmayı başarabilen ancak ondan daha kolay anlaşılır ve Yusufa annesi üzerinden yaklaşan bir yapım. Enfes bi açılış sahnesi sonrası film zaman zaman gevşek bi yapıya bürünse de ustaca kadrajlar ve oyunculuklarla güzel bir film yaratılıyor 10/7

Yumurta ya göre bir tık daha ileride bir film olmus özellikle yusuf un gecmişini ögrenmemizle bazı seyler oturuyor ama sonlara dogru film öyle bir kopuyor ki sormayın 6/10

yumurtayı pek beğenmesemde süt ün bi adım daha önde olduğu aşikar.yusuf un bilardo salonunun önünde durup içeri adım atamadığı sahne ise enfesti..

çok sıkıldığım bi film oldu yarım bırakmayı sewmediğimden sonuna kadar izledim ama bu yönetmenin bi daha hiç bi filmini izlememem için bi ders oldu bana

Yumurta,süt,bal. Üçlemesinin ikincisi olan bu filmin senaryosu diğerleri ile fazla bir paralellik oluşturmuyor. Örneğin Semra rolünde ki Saadet Işıl Aksoy; Yumurta filminde Yusufun annesinin akrabasıydı. Bu filmde tesadüfen bir kitapçıda Yusufla karşılaşıp tanışıyorlar. Bir de filmin sonu çok saçma bitiyor. 5 dakika boyunca kamera anlamsız bir biçimde Yusufun abisinin baretinin ışığını tam ekran gözümüzün içine neden yansıttı çözemedim. Anlayan biri bere gele! Bunları bir kenara bırakırsak. Film 60 bin dolar gibi komik bir hasılatı hakedecek kadarda kötü değil. Başrolde ki Melih Selçuk iyi bir seçim olmuş. İleride adından fazla söz ettirebilir. 10 üzerinden 5