Uğultulu Tepeler eleştirileri

işlenişi çok durgundu. çocuk karakterlerinin oynadığı ve yaşadı aşkı daha doğal ve güzel buldum. büyüdükten sonra ki karakterler pek oturmamış.

Son dönem Türk dizilerinin tanıtım cümlesi klişesi gibi olacak ama, Bronte'nin "ölümsüz eseri"ni okudum. Ve gerçekten çok üst düzey bulduğum, konusuyla, karakterleriyle, atmosferiyle edebiyat dünyasının önemli klasiklerinden biri olarak gördüğüm bir eserdir. Yani gerçekten de ölümsüzdür.

Uzun yıllardır tartışılan, ancak sinema ve edebiyat severleri her zaman ikiye ayırmayı başaran, tek bir ortak sonuca varılamayan konulardan biri de bu "kitaptan perdeye uyarlama" meselesidir. Hatta bu öyle bir tartışmadır ki, bütün kalbiyle uyarlamaları desteklemeyen biri, bir film izler ve sonra desteklemeye başlar. Veya tam tersi, uyarlamaların hoş olduğunu düşünen bir seyirci, çok sevmiş olduğu bir kitabın sinema versiyonunda hayal kırıklığına uğramasının ardından fikrini değiştirir. Sanırım en doğru sonuç şudur ki, diğer her şeyde olduğu üzere, kaliteli bir uyarlama hakkını alırken, kalitesiz olan bir uyarlama da yerilmeyi hak etmektedir. Yani örneklere tek tek bakmak gerekmekte. Şimdi de elimizde sadece ismiyle bile büyük bir karizmaya sahip olan "Wuthering Heights" var.

Kamera çekimleri, mekan seçimi (ki kitabı okuyanlar açısından çok büyük önem taşımaktadır), kullanılan renkler, yaratılan atmosfer konusunda ben başarılı buldum bu 2011 uyarlamasını. Fazla diyalog içermeyen, hissiyatı önceki cümlede saydıklarım ile yakalamaya çalışan ve büyük ölçüde başarılı olan bir stil tutturmuş yönetmen. Heathcliff efsane bir karakter. Onu canlandıracak aktör ile ilgili de alışılmışın dışında bir karar vermiş. Tabii ki kitabı çok farklı bir seviyede her anlamda, ancak bu uyarlama da bir yere kadar kendini izletti.

Ne var ki, finali o kadar aceleye gelmiş, o kadar fazla şey çıkartılmış ki kitaba göre. Aslında bir yandan da yadırgamamak gerek, yönetmenin tercihi bu yönde olmuş ve böyle kabul etmemiz lazım, kitabın belli bir kısmını göz ardı edip belli bir kısmına yoğunluk verme tercihini yani. Buraya kadar tamam. Ancak yoğunlaşmış olduğu ve bu yoğunluğun düğümünü çözecek en önemli bölümlerin bu derece üstün körü geçilmesi açıkçası oldukça göze batıyor. Kitabı okumamış olup da filmi izleyenler eminim hikayede bazı boşluklar hissedecektir. Okuyunca araları kendiniz doldurabiliyorsunuz ancak bir uyarlamanın ilk dikkat etmesi gereken özelliği o kitabı okumayanlara da aynı oranda hitap etmesi yükümlülüğü değil midir? Fazla detaya girerek spoiler vermek istemiyorum. Süre sıkıntısı da var tabii ki ancak filmin son yirmi dakikası bana kalırsa yeterli değil ve en az 40 dakika halinde yedirilerek işlenmeliydi. Dediğim gibi, kitaptan çıkarılan çok büyük bir bölümden hiç bahsetmiyorum.

Tabii yönetmenler uyarladıkları kitapları birebir perdeye taşıma görevi üstlenmiyorlar, haklılar da. O yüzden çok ağır eleştirilere gerek yok. Yaratılan atmosferin etkisiyle zaten göz kırpmadan izliyorsunuz. Ancak dediğim gibi okurları tamamen tatmin etmekten biraz uzak kaldığını da kabul etmeliyiz.