All That Jazz eleştirileri

Senaryosunu da, filmin yapımcısı Robert Alan Aurthur ile birlikte yazan Bob Fosse'nin yönetmen koltuğunda oturmakta olduğu “All That Jazz”; son derece şahane bir müzikal drama olarak geliyor karşımıza...

Gelin isterseniz, 12 milyon dolarlık bir bütçeyle çekilerek brüt 37.8 milyon dolarlık bir gişe hasılatına da ulaşılmış olan ve 2001 yılında; Kongre Kütüphanesi tarafından, "kültürel, tarihi veya estetik açıdan önemli kabul edilerek", Amerika Birleşik Devletleri Ulusal Film Sicil arşivlerinde koruma altına alınmak üzere seçilen 4 Academy, 2 BAFTA ve Cannes Film Festivali'nde kazandığı Altın Palmiye Ödülleriyle 1980 yılına damgasını vuran bu "nadide" filme biraz daha yakından bakalım...

***

Uyandığı her sabah güne...

Kaset çalarından yükselen Vivaldi'nin müzikleri eşliğinde duşunu alıp, gözlerine Visine damlatıp, bir önceki gün boyunca aldığı alkolün etkisi ve mevcut bitkinliğinden sıyrılarak kendine gelmek için de, Alka-Seltzer ile Dexedrine kullanan Joe Gideon (Roy Scheider); sigaranın birini söndürmeden diğerini yakan ve beraber olduklarının tamamını, bir diğeriyle aldatan "kadın avcısı" bir "işkoliktir..."

Öyle ki, bütün bu güne başlayış eylemlerini tamamlar tamamlamaz karşısındaki aynaya bakarak; "Şov zamanı millet!" demektedir Joe...

***

Bir yandan yönettiği Hollywood filmi Stand-Up'ın kurgusuyla uğraşırken Joe; diğer yandan da, sahnelenecek bir Broadway müzikali olan NY/LA'nın yönetmeni ve koreografıdır...

Bu bağlamda da Joe, yirmi dört yaşındaki genç bir kadını canlandıracak olan eski karısı Audrey Paris (Leland Palmer) dışında kalan yapımcılar Larry Goldie (David Margulies) ve Jonesy Hecht'in (William LeMassena) tüm itirazlarına karşın müzikalin kadın oyuncu kadrosuna; Candy (Candace Tovar), Casey (Eileen Casey), Rima (Rima Vetter), Jennifer (Jennifer Nairn-Smith), Bergman (Sandahl Bergman) ve Victoria Porter (Deborah Geffner) gibi isimleri seçmiştir...

Erkeklere de Bruce (Bruce Anthony Davis), Gary (Gary Flannery), Danny (Danny Ruvolo) ve John (John Sowinski)...

***

Bu arada...

Başrolünde Davis Newman (Cliff Gorman) karakterinin oynadığı Stand-Up'ın kurgu masasında Joe'ya, uzun saatler ve hatta üç vardiya çalışılan, aylarca süren günler boyunca Eddie (Alan Heim), Stacy (Susan Brooks) ve Comic (Frankie Man) eşlik ederlerken; aynı Joe, hayalinde canlandırdığı ölüm meleği Angelique (Jessica Lange) ile hayatı ama özellikle de kadınlar hakkındaki derin konularda, koyu sohbetler yapabilmektedir...

***

Günün yorgunluğunu, akşam kendisini evinde ziyarete gelen müzikaldeki öğrencilerinden Victoria Porter ile sevişerek atlatmaya çalışan ve onunla birlikte uykuya dalan Joe; habersizce çıkıp gelerek, kendi anahtarıyla kapıyı açarak içeriye giren genç sevgilisi Kate Jagger (Ann Reinking) tarafından basılacaktır...

***

Derken...

Joe'nun, kadın dansçılarla dolu ve onların sayesinde izleyicilerine mahcup da olduğu; bir kulübün sahnesinde dans ettiği gençlik (Keith Gordon) yıllarına da, şöyle bir uzanıveririz...

***

Elbette kadınlardan ve işlerinden fırsat buldukça, kendisine Kate veya Victoria ile neden evlenmediğini soran kızı Michelle (Erzsebet Foldi) ile de ilgilenmektedir Joe...

İşte bu yoğun tempo içerisindeki Joe'nun, kısmen nöbetlere de dönüşen öksürükleri giderek artmışken; müzikalin yapımcıları kendisini kontrole götürdükleri doktor Hyman'dan (Robert Levine), her ne kadar öyle görünmese de "çalışmaya devam" raporu alacaktır...

Ki Joe'nun çömez oyuncularıyla takılmayan Audrey'de; müziklerini piyanodaki Paul Dann'in (Anthony Holland) yaptığı, ayrı bir salonda hazırlanmaktadır gösteriye...

Ancak Joe; hazırlıklardaki yetersiz bulduğu gidişattan, hiç de mutlu ve umutlu değildir...

***

Üstelik de...

Aslında, bomba gibi bir müzikale imza atmış ama ziyadesiyle seks ve eşcinsel içerikli olması nedeniyle; muhafazakar izleyiciler açından kabullenilmesi pek de mümkün olmayan yeni nesil bir iş ortaya çıkartmışken...

Bu yüzden de, aynen yapımcılarında başlangıçta büyük bir hayal kırıklığına uğrayacakları gibi...

Fakat Stand-Up filminin yapımcısı Joshua Penn (Max Wright) ise; mutluluktan, neredeyse kanat açıp uçacak bir kıvamdadır...

***

Çok geçmez...

Göğüs ağrısı ve sol kolda uyuşma şikayetleriyle hastaneye başvuran Joe'ya; Dr. Ballinger (Michael Tolan), kalp spazmı teşhisi koyar...

Ve...

Benzeri tempoyu sürdürmeye devam etmesi halinde de bunun, ağır bir kalp krizine dönüşmesinin kaçınılmaz olduğunu belirtir...

Hem de bütün hazırlıklarını tamamladığı müzikali, perdelerini seyirciye açacağı günlerin yaklaştığı bir aşamadayken...

Dakika 67...

Kendi özel arşivimizin vazgeçilmez parçalarından biri olan, 1080p formatındaki Criterion Collection ürünü bir Blu-ray aracılığıyla izlediğimiz filmin geride kalanında siz değerli sinemasever dostlarımızı; kulaklarının pasını silen müziklerinin yanı sıra ters köşe sürprizleri de bünyesinde barındıran, 56 dakikalık bir bölüm daha bekliyor olacak...

Keyifli seyirler,

ölüm temalı ağır müzikal film.

"ölüm beş adımda gelir.. inkar, kızgınlık, pazarlık, depresyon ve kabullenme."

bazı psikoloji kitaplarının tek cümlelik özeti.