Harold Ve Mor Tebeşir eleştirileri

Crockett Johnson'ın aynı isimli resimli çocuk romanından (1955) uyarlayarak, David Guion ile Michael Handelman'ın senaryosunu kaleme aldıkları ve Carlos Saldanha'nın da yönetmen koltuğunda oturmakta olduğu "Harold and the Purple Crayon"; animasyonlarla süslenmiş, fantastik bir aile macerası olarak geliyor karşımıza...

***

Gelin isterseniz, 40 milyon dolarlık bir bütçe ile çekilmesine rağmen...

Brüt 29.2 milyon dolarlık bir hasılat rakamıyla gişeye çakılan...

Ve böylelikle de...

Olası bir devam filmi için...

Yapımcıların cesaretini ziyadesiyle kırdığını düşündüğümüz bu filme biraz daha yakından bakalım...

***

Film...

Anlatıcısının (seslendiren Alfred Molina)...


"Bir zamanlar Harold adındaki, sıklıkla maceralara atılan 4 yaşındaki bir oğlan varmış... Mor tebeşiri de yanındaymış...

Canı ne isterse çizebiliyormuş...

Bu bazen onu, boyundan büyük işlere bulaştırıyormuş... Ama zorlukları, hızlı düşünerek yeniyormuş... Sonra da yeni bir maceraya atılıyormuş...


Sihirli tebeşirle ne yapılabilirse onu yapıyormuş... Önce turta, sonra da yeni arkadaşlar...

Ki onlara, 'Geyik (Moose)' ve 'Kirpi (Porcupine)' isimlerini vermiş... Elbette yaşına uygun malum sebeplerden dolayı...


Birbirlerinden hiç ayrılmıyorlarmış... Nerede olurlarsa olsunlar... Kaybolsalar bile birbirlerini hep buluyorlarmış...

Çünkü Harold, ayın arkasındaki yatak odası penceresinin yerini hep hatırlıyormuş...


Derken...

Harold'ın dünyası büyümüş... Hayal gücü de...

Halen boyundan büyük işlere bulaşıyormuş...

Ama zorlukları hızlı düşünerek yeniyormuş...

Zira mor tebeşiriyle...

Onun için her şey mümkünmüş..."


Şeklindeki tanıtım girişiyle başlarken...

***

Geyik ile Kirpi'yi çizerek yaratmış olan Harold...

Şimdi de...

Kendisini kimin çizdiğini merak eder bir durumdayken...

***

Çok gecikmez...

Ve kendisinin de...

Babalığı olarak da nitelendiren ve artık bayağı bir yaşlanmış da olan...

Bizzat anlatıcı tarafından çizilmiş olduğunu...

***

Üstelik onu...

Yani Babalığını...

Gerçek dünyada yaşadığı için...

Şimdiye kadar hiç göremediğini de öğrenir...

***

İşte...

Hal böyle olunca da...

Elindeki sihirli tebeşirle dünyaya açılan bir kapı çizen Harold...

Dünyaya ulaşmanın yolunu da keşfetmiş olur...

***

Ki...

Onun ardından...

Geyik (Lil Rel Howery) ile Kirpi'de (Tanya Reynolds)...

Birer insana dönüşerek dünyaya inecekler...

Ve küçük dünyalı dostları Mel'in (Benjamin Bottani) yardımlarına ilaveten...

Mel'in dul annesi Terry'e (Zooey Deschanel) yanık vaziyetteki kütüphaneci Gary'nin (Jemaine Clement) atacağı kazıkların da eşliğinde...

Hep birlikte Babalığın peşine düşeceklerdir...

Dakika 20...

***

Çocuklarıyla beraber izlenecek film arayan ebeveynlere gönül rahatlığıyla önerebileceğimiz filmin geride kalanında siz değerli sinemasever dostlarımızı; özellikle de Gary bağlamındaki, pek çok ters köşe sürprizi de bünyesinde barındıran, 70 dakikalık bir bölüm daha bekliyor olacak...

***

Emek verilerek ve benzeri bir örneğine rastlamanızın da asla mümkün olamayacağı; alışılmış "nesir" tarzının dışındaki, yüzyıllar içinde güzel Türkçemize yavaş yavaş sızarak eklemlenmiş Arapça, Farsça ve Avrupa kökenli sözcükler bütününe entelektüel taklaların attırıldığı...

"Irkçılık", "faşizm", "homofobi" ve doğruluğunun bilimsel olarak kanıtlanması imkansız bir metafizikten ibaret olan "inanç övücülük" yahut da "yericilik" içermediği için...

Ezberleri bozan "lirik" bir anlatım dili de benimsenmek yoluyla...

25 - 30 kelimelik Türkçe bilgi haznesinin ötesine geçilerek yazılmış, bir başka "özgün" yorumda yeniden buluşmak dileğiyle...

Keyifli seyirler,

Harold ve Mor Teşebir, yaratıcılığın sınır tanımadığı ve hayal gücünün gücüyle her şeyin mümkün olabileceğini anlatan klasik çocuk kitabının uyarlaması olarak karşımıza çıkıyor. Bu film, hem çocuklara hem de yetişkinlere hitap eden, izleyicilerini büyüleyici bir hayal yolculuğuna çıkaran eğlenceli ve ilham verici bir hikâye sunuyor.

Filmin baş karakteri Harold, gecenin bir yarısında elinde sadece mor bir boya kalemi ile odasından ayrılıyor ve yarattığı çizgilerle kendi macerasını yaratmaya başlıyor. Bu hikâye, Harold'ın çizdiği her yeni şekille, hayal gücünün sınırlarını zorladığı ve izleyicilere yaratıcılığın dönüştürücü gücünü gösterdiği bir maceraya dönüşüyor. Harold'ın çizdiği her şekil, yeni bir dünya yaratıyor ve bu dünyalar, seyircilerin kendilerini unutulmaz bir serüvenin içinde bulmalarına olanak tanıyor. Çocukluğun merakı ve cesareti Harold'un mor kalemiyle birleştiğinde, bu hikâye sadece bir çocuk macerası değil, aynı zamanda derin bir keşif yolculuğuna dönüşüyor.

Filmin anlatımı oldukça sade ve saf. Animasyon tarzı, izleyicilere nostalji hissi verirken, görsel estetiği göz yormayan, fakat detaylarıyla dikkat çeken bir şekilde sunuluyor. Renk paleti, özellikle Harold'ın mor kalemi ve beyaz zemin üzerinde oluşturduğu sahnelerle etkileyici kontrastlar oluşturuyor. Bu da filmde yaratıcılık ve özgürlük temasını vurgulayan bir atmosfer yaratıyor.

Ancak, filmin bir eksiği varsa, o da hikâyenin temposunun yer yer yavaşlaması. Ailece izlenebilir, güzel bir animasyon.