Doğaüstü eleştirileri

Gayet sempatik çekilmiş bir film. Başlangıçta biraz düze bir film ama sonra sizi iine çekmeyi başarıyor.

Filmin daha ilk dakikalarında bu tür ''found footage'' filmlerinden sıkıldığımı anladım.Her gerilim-korku sevdalısı genç yönetmen-senaristin böyle filmler çekmeye niyetlenmesi çok ama çok sıktı artık ve yüzde yüz para amaçlı için çekilen yeniden çevrim korku filmleri ya da Michael Bay'in rezil ''Transformers'' serisi gibi filmler bile bunların yanında daha sempatik duruyor.En başta sinirlendim bu filme evet ama bu sinir daha sonra yerini başkaları için utanmak duygusuna bıraktı,derme-çatma ve her bir yanı dökülen senaryosundan dolayı.O kadar acemi işi ki kendini çok ciddiye almasının altında ezilip gülünç bile oluyor zaman zaman.

Başta amerikada olmak üzere bir çok ülkede farklı versiyonunu dinlediğimiz ailede başlayan okulda ve toplumun ilerliyen kesimlerinde devam eden büyük aşalağanmaya ve ezilmeye uğrayan insanların hikayesini fantastik unsurlar katarak oldukça farklı zeki, dinamik bir şekilde anlatmışgenç sinemacı Josh Trank.Arkadaşların yorumlarını okuyunca inanamadım, lise basıp onlarca kişiyi öldüren(daha geçenlerde batman filminde katliam yapan) yada seri katillerin yaşadıklarının Andrew’dan çok farklı olduğunumu sanıyordunuz. Burda süreci hızlandıran Andrew kazandığı inanılmaz güçlerki, filmi hem özel hemde yılın en farklı filmlerinden yapanda bu tartışmasız. 10/8

Film ismi gibi doğaüstü olaylara yer vermiş. Sıradan bir konusu vardı ancak oyunculuk iyiydi.

Böyle filmleri çerez olarak nitelendiriyorum; ama yinede filmin sonuna kadar kendini izletti.Çok iyi bir film değil ama hoşuma gitti diyebilirim.

Cloverfield'ın fantastik-bilim kurgu tarzı diyebilirim film için ama Cloverfield bence daha başarılı bu filmden.Filmin ilk yarısı gençlerin süper güçlerini saçma sapan eğlence için kullanmalarıyla geçiyor,ilk yarıyı izlerken zaman zaman gülebilir ve izlerken keyif alabilirsiniz çünkü ilk yarı ciddi bir havada geçmiyor.İkinci yarının ortalarında film ciddi bir atmosfere bürünüyor diyebilirim özellikle filmin sonlarında tempo üst seviye yapıyor.Blair Cadısı,Cloverfield gibi filmlerin çekim tarzında bir film çekmek filmi gerçekçi yapar bu filmde o tarz bir çekimle çekilmiş ama fantastik öğeler taşıdı için gerçeklik dışı olduğu bariz belli oluyor ve ben o gerçekçilik kavramına girmekte zorlandım.Farklı bir film,çekimler güzel fakat hani o temponun arttığı sahneler yaşanılan kaos sahneleri biraz fazla filmin sonuna bırakılmış filmin başları sırf üç gencin şaklabanlıklarıyla geçiyor.Fakat filmin sonlarındaki kaos ortamı ve tempnun arttığı sahneler gayet başarılı.Filmin yönetmeni gerçekten iyi iş çıkarmış çünkü beyin gücüyle kamera kendisi çekiyormuşçasına açılar yapmak gerçekten zor bir iş filmi izlediğiniz zaman dediğimi anlıyacaksınızdır.Sonuç olarak farklı fakat ortalama bir film seviyesinde sinemada izlenmez ama evde izlenir.

6.5/10

Konu çok eğlenceli olmasına rağmen senaryo çok zayıf kalmış. Daha iyisi yapılabilirdi. 2.5/5

Fena halde Stephen King'in Göz(Carrie) kitabindan esinlenildigini düsünüyorum.Onun biraz daha fantastiklestirilmis hali diyebilirim.Aslinda fikir güzel ama kaliteli filmler sinifina girebilmesi için daha iddiali efektler ve daha ciddi bir senaryo olusturulmaliydi.Etkilendigim birkaç sahne oldu ama onun disinda sinema namina birsey bulamadim...5/10

İlginç bir film, fakat ilginçliğinin nedeni sadece son zamanlarda moda olan kamera çekimi şeklindeki filmler kervanına farklı bir bakış açısı getirmeye çalışmasından değil, evet filmin tamamını el kamerasındanmış gibi yansıtılmış ve bu türlerde alışılagelmişin dışında ilk kez cinler periler şeytanlar yaratıklar yok bu filmde, fakat asıl ilginç olan şey herkesin zaman zaman düşünmüş ya da hayal etmiş olduğu birşeyle ilgili olması, yani sıradan bir insanın süpermen oluşunun günümüz teknolojileriyle yansıtılmaya çalışılan ilk film oluşu, bu konuda oldukça gerçekçi olmaya çalışılmış ve insanların içindeki iyilik değil bastırılmış kötülükler anlatılmış, süperleşenlerden hiçbiri karşıdan karşıya geçmeye çalışan yaşlılara yardım etmeye çalışmıyor, hiçbiri hırsızlıklara engel olmuyor, savaşları durdurmuyor, zor durumdakileri düşünmüyor, aslında yardıma ihtiyacı olan kimseye yardım etmiyorlar, kendileri dışında kimseyi düşünmüyorlar ve kendilerine yardım konusunda bile başarılı olamıyorlar, bu da aslında insanoğlunun acı ama gerçek bencilliğini gözler önüne seriyor, böylesine bir ilki başaran süper vatandaş filmi olmasına rağmen çok başarılı bulmayışımın nedeni ise karakterlerin düşünüş tarzının abartılı şekilde gerçeklikten uzaklaşması, sonuçta 5-6 yaş grubunda değil hiçbiri :) ve aklı başında olan herkes böylesine birşeyle karşılaştığında bunu bir başarı yaşamın normal birşeyi sanıp "hey bakın arabaları nasıl de patlatıyoooom hehe, bakın ne güzel de uçuyoom ben nihahaa" diye düşünmez, ilk fırsatta bir hastaneye yatıp muayene olmayı ve başına neler geldiğini bilimsel olarak anlamaya çalışır, hatta başına neler gelebileceğinden endişe edip bu durumdan kurtulmaya bile çalışabilir, gerçekçi olmak için çabaladıkları her sahneden anlaşılırken böylesine basit ve önemli bir detayı atlamaları filmden büyük ölçüde kopmama neden oldu, bunun dışında son derece başarılı ve şaşırtıcı sahneleri var bu yüzden sıkılmadan izlenebilir, anormal paranormal activitiy serisi zırvalığından çok daha iyi olduğu kesin :)

Senaryosunu, yönetmen koltuğunda oturarak ilk uzun metrajlı (debut) sinema filmini çeken Josh Trank ile beraber yazdıkları hikayeden uyarlayarak Max Landis'in kaleme aldığı "Chronicle"; aksiyon dozu yüksek bir bilim kurgu gerilim olarak geliyor karşımıza...

Gelin isterseniz, 12 milyon dolarlık bir bütçe ile yeşil perde ve görsel efekt teknolojilerinin yanı sıra, zorluk derecesi yüksek sahnelerinde; dublör oyuncuların performanslarına yaslanılarak çekilen ve brüt 126.6 milyon dolarlık bir hasılat rakamına da ulaşılan bu filme biraz daha yakından bakalım...

***

Gördüğü her şeyi kayıt altına almak üzere bir kamera satın alan ve kaza geçirmeden önce aktif bir itfaiyeci olan alkolik babası Richard'ın (Michael Kelly) tacizlerinden korunmak amacıyla da, odasının kapısını kilitleyerek çalışan içine kapanık Seattle'lı Andrew Detmer'ın (Dane DeHaan), tam da tahmin ettiği gibi zilzurna sarhoş olarak eve dönen babası; sabahın 7.30'un da dayandığı bir sırada kapıyı, tekmelemeye başlamıştır...

Yorumumuza devam etmeden, Andrew'un annesi Karen'ın (Bo Petersen); ilerlemiş seviyedeki bir kanser hastalığı ile boğuşmakta olduğunu da belirtmiş olalım...

***

Çok geçmez...

Alman felsefesinin baba isimlerinden Arthur Schopenhauer ve analitik psikolojinin kurucularından Carl Gustav Jung gibi şöhretli bilim insanları üzerinden etrafındakilere öğütler verip değerlendirmeler yaparak entel görünmeyi adet edinmiş olan kuzen Matt Garetty (Alex Russell); günlük bir rutin olarak, otomobiliyle lise son sınıf öğrencisi Andrew'ı evinin önünden alır ve birlikte okula yönelirler...

Ancak Andrew'un sürekli çekim yapan kamerası, hem okuldaki hem de mahallesindeki çocuklarca pek de hoş karşılanmamaktadır...

Zaten kendisini, akşamki bir partiye davet eden Matt'de; kamerasını, yanında getirmemesini özellikle tembihlemiştir...

Ama ne gezer...

Bir blogger olan Casey Letter (Ashley Hinshaw) gibi Andrew'da, kafasına göre takılarak çekim yapmaktadır...

Fakat bu durum, Sean (Luke Tyler) örneğinde olduğu şekilde öfkelenen bazılarının; Andrew'un yüzüne bardağındaki içkiyi dökecek kadar kabalaşmasına da sebep olur...

***

Derken...

Buna çok üzülerek çöktüğü bir ağacın dibinde göz yaşı dökmeye başlayan Adrew'ın yanına, Matt'in arkadaşlarından olan okulun popüler isimlerinden Steve Montgomery (Michael B. Jordan) gelerek; gezinirken buldukları ilginç bir şeyi, muhakkak görüntülemeleri gerektiğini söyler...

Ve...

Böylelikle de üç kafadar; ormandaki, içinden sesler yükselen esrarengiz bir deliğin başına giderler...

Elbette iyice meraklandıklarında da; bir yeraltı mağarasına açılan, delikten içeriye teker teker atlayarak inerler...

Andrew'un, orada kayıplara karışacak olan kamerasının aydınlatmasıyla ilerleyerek hedefe vardıklarında buldukları şey ise; dokunulduğunda hemen tepki veren ve pırıl pırıl parlayan, kristal bir objedir...

***

Haftalar sonra Andrew, Matt ve Steve; nesneleri harekete geçirmekte olan telekinetik enerji geliştirmekte olduklarını fark ederek yeniden deliğin başına doğru yola koyulurlar...

Yalnız bu kez delik, toprakla dolarak kapandığı gibi etrafı güvenlik şeritleriyle çevrilmiş olan bölge, insan geçişlerine de kapatılmıştır...

***

Neyse...

Birlikte daha çok vakit geçirmeye başlayan üçlü, edindikleri enerji sayesinde; çevrelerindeki insanlara, kimisi korkutucu da olan tuhaf anlar yaşatmaya başlar...

Ki, bunlardan bazıları resmen eşek şakasına dönüşürken; peşlerinde korna çalan bir SUV Jeep'e, öfke nöbeti geçiren Andrew'un çektiği hareket son derece tehlikelidir...

Zira yoldaki bariyerleri parçalayarak devrilen araç, doğrudan aşağıdaki göleti boylamış ve Steve; suya atlayarak aracın içinden çıkartmasa, baygın haldeki sürücü kesinlikle boğulacaktır...

Yani artık bir anlamda Andrew, "güç zehirlenmesi" yaşamaya başlamıştır...

O nedenle de, etkisi gittikçe artan güçlerini kullanma hususunda belirli kurallar koyarlar...

Bundan böyle, umumi alanlarda ve canlılar üzerinde denemeler yapmayacaklardır...

Tabii Andrew, artarak büyüyen öfkesini kontrol altına alabilirse...

Dakika 31...

Vizyona girdiği yıl sinema salonunda izlediğimiz ve finalinde, gişe başarısına karşın henüz duyurulmamış bir devam filmine de göz kırpılan "Chronicle"ın, geride kalanında sizleri; 58 dakikalık, oldukça hareketli bir bölüm daha bekliyor olacak...

Keyifli seyirler,

Filmi, sinema yazarlarını ve sinema bloggerlarını bir araya getirmeyi amaçlayan Beyazperde Sinema Kulübü ile birlikte izledim.
Chronicle ( Doğaüstü) meraklı üç liseli arkadaşın süper güce sahip olmalarını sağlayan kristali bulduktan sonra yaşadıklarını konu alıyor. Önce heyecan ve eğlenceyle başlayan öykü gittikçe karanlık ve karmaşık bir hikayeye bağlanıyor.

Hikayedeki süpergüçler , biraz eğlence ve bunun etkileriyle , tam bir bomba olmuş bu film .

Ortalama bir film , başı oldukça ilginç ama daha sonra sıkmaya başlıyor sonuysa bir felaket , yazık olmuş !

Doğaüstü, aslında son zamanların en değişik senaryoya sahip değişik bir film. Filmi BeyazPerde'nin ön gösteriminde izlemiştim. Filmin ilk yarısı çok başarılıydı. 4 arkadaş bir deliğe giriyor ve süper güçler ediniyor (film boyunca delikteki şeyin ne olduğunu bir türlü öğrenemedik) ve bu güçler ile eğlenmeye başlıyorlar. O sahnelerde filmin en eğlenceli sahnelerini oluşturuyor. Bu olayların hemen ardından 2. yarıya giriş yapıyoruz. Bu ekip bir partiye gider ve daha buradan film biraz kötü yola düşmeye başladığını görebiliyoruz. İçlerinden birisi de bu güçleri kötüye kullanmaya başlayınca olaylar gelişir. En sonunda da spoiler:
içlerinden birisi bu kötü olanı öldürür. spoiler:
Finalde de o çocuğun vedası çok saçma olmuş, havada kalmış. Yani anlayabileceğiniz gibi filmin havada kalan önemli soruları var ve bazı yerleri iyi yapılamamış. Fakat tüm bunlara rağmen güzel vakit geçirten keyifli bir çerezlik film ortaya çıkmış. Vakit geçirmek için ideal bir film diyebiliriz buna. Filmden başka bir şey beklemeyin, hayal kırıklığına uğrayabilirsiniz. 3/5

Çok güzel olmasa da izlenebilir bir film. İzlerken kendinizi sanki oradaymış gibi hissedeceğiniz, başrol karakterin aldığı kamerayla günlük yaşantısını çektiği 6/10 bir film.