Çöldeki İzler eleştirileri

(...) John Curran'ın, Robyn Davidson'ın kendi anılarından aktardığı aynı adlı otobiyografik romanından uyarladığı Çöldeki İzler, maceraperest bir kadının Avustralya Çölü'nü Alice Springs'den başlayarak Hint Okyanusu'na kadar dört devesi ve çok sevdiği köpeği Diggity ile birlikte geçme macerasını anlatıyor. Robyn özel olarak belirtiyor ki bu yolculuk bir maceradan ziyade bir şeylerin başarılmasını veya ispatlanmasını hedefliyor. Peki nedir bunlar? İşte, her zihniyetin farklı yorumlayacağı bu sorunun cevabı da biz izleyicilere kalıyor. Filmin bu evrensel alt metni bir hayli dikkat çekerken bir takım ufak tefek eksiklikler de ara sıra göze çarpabiliyor. Lakin filmi belgesel havasında izlediğiniz takdirde uzun müddet hafızalardan çıkmayacak şekilde özgün ve hoş bir seyirlik olduğu gerçeğini de hiçbir şey değiştirmiyor.

Babasının seneler önce giriştiği maceranın bir benzerini kendisi de gerçekleştirmek isteyen Robyn (Mia Wasikowska), Batı Avustralya’daki Alice Springs’ten Hint Okyanusu’na uzanan, devasa çöllerle kaplı yaklaşık 2750 kilometrelik yolu tek başına almak için kolları sıvar. Bu yolculuğunda ona yalnızca develerin ve çok sevdiği köpeği Diggity’nin eşlik etmesini istediğinden arkadaşlarının ve ailesinin katılma önerilerini reddeder. Macerası sırasında onun dostu olacak dört deveyi alabilmek için aylarca barlarda, deve çiftliklerinde çalışır ve sorunlu bir sürecin ardından develerini de alıp yola koyulur. Bu sırada National Geographic’e yazdığı sponsorluk mektubu da macerasının belli duraklarında ona eşlik edecek bir fotoğrafçı (Adam Driver) göndermeleri kaydıyla kabul edilir. Robyn’in 6 aydan uzun süren yaya yolculuğu da böylelikle başlar. Oldukça tehlikeli bu yolda onun karşısına vahşi develer, kutsal topraklar, Aborjinler, meraklı gazeteciler ve acının en ağır halleri çıkacaktır.