Bencil Dev eleştirileri

Son yıllarda İngiliz sosyal sınıf filmlerini, hele bir de merkezine çocuk veya gençleri alan, oldukça sık görür olduk. "The Selfish Giant" da başarılı bir örnek. Muhteşem çocuk oyuncu performansları var. Olabilecek en gerçekçi atmosfer. Bu derecelerde olmasa dahi benzer hikayeler ve karakterler hepimizin hayatından, o çocukluk dönemlerimizden geçmiştir. Hatta filmi izlerken bir yandan kendimi o yaşlardaki sınıf veya mahalle arkadaşlarımdan bazılarını düşünürken, onların daha sonraları neler yaptıklarının merak ederken buldum. İngilitere'nin gri, puslu havası, arada atıştıran yağmur ile birlikte, tahmin edilebileceği gibi filme çok şey katıyor. Herkesin farkında olduğu, eleştirdiği, kötülediği, nefret ettiği bir sistem, ancak kimse de bir şey yapamıyor. Veya yapmıyor. Arbor ve Swifty'nin ebeveynlerini ele alalım, bu iki çocuktan önce. Daha sonra Kitten'ı ele alalım. Ve onunla iş yapmakta olan o diğer adamları, ve yanında çalışan kadını dahi oturup uzun uzun konuşalım. Bunların hepsinden sonra şöyle bir duralım ve Arbor ile Swifty'ye ne kalmış onu bir düşünelim. Pek çok açıdan ele alınabilecek, bir "derdi" olan bir film. İzle-geç filmi değil. Derinden etkileyecek türden. Son yılların kusursuza yakın, mutlaka görülmesi gereken eserlerinden biri. Siz de bazı şeylere isyan edecek, ancak ertesi sabah yine işinize gücünüze, hayatınıza dönüp, en fazla yakınlarınıza bu filmi önereceksiniz. Bahsettiği meselelerin, tanıttığı karakterlerin ne kadar gerçek ve etkileyici olduğundan dem vuracaksınız. Bunlar olurken yanınızdan geçip giden bir sürü Arbor'ı, Swifty'i görmeyeceksiniz bile. Hatta bazılarınız onları yadırgayacak. Günün sonunda tek yapmanız gereken, bu dünyaya bir Arbor veya bir Swifty olarak gelmemiş olduğunuz için şükretmek olacak.

sarsıcı mükemmel fakirliğin dostluğun zor yaşam şartlarını anlatan size adeta tokat atacak bir film kaçırmayın