Aylaklar eleştirileri

Fellini'nin ilk dönemlerini nedense daha çok seviyorum. Belki sonraki dönemlerindeki sürreal anlayışı fazlaca grotesk bulduğumdandır.
Fellini, bu filmdeki her karakterin kendisinin birer özelliğinin vücut bulması olduğunu söylemiştir bir röportajında. (Adam o yıllardan çoklu kişilik olaylarına ucundan da olsa girişi yapmış :) )
Bu film American Graffiti gibi birçok filme de ilham kaynağı olmuştur (Bu kısmı dvd arkasından okudum :) )
İzleyeli 1 yılı aşkın süre geçmesine rağmen film taptaze aklımda hala.
Sinefillerin kaçırmaması gereken, zamanın eskitemediği bir klasiktir sözün özü.
İyi seyirler.

Fellini’nin Aylaklar’ı nedense bana diğer filmlerinden ayrı bir yerde geliyor.Fellini, düş ile gerçek arasında gidip gelen anlatımını her ne kadar sezdirse de, diğer filmlerindeki gibi olmuyor.Ancak filmde karakterler o kadar iyi analiz edilmiş ve o kadar cazip bir öykü vardır ki, seyircinin kayıtsız kalması neredeyse imkansız.Filmin parti sahnesinde, Chaplin’in The Modern Tımes’ta söylediği şarkının müziği çalıyor.

Açıkçası insan herhangi bir federico fellini filmi hakkında yazı yazmaya başlayınca neresinden başlasam diye telaşa giriyor.Zamandan ve mekandan soyutlanan başıboş genç erkeklerin öyküsü daha sonra bir çok filme esin kaynağı olacak ve başyapıt olmasa da fellini’nin en iyi filmleri arasında anılacaktı.Doğduğu yeri gençliğinde terkeden fellini kendi gençliğine de göndermeler yapmış,usta yönetmen olacağının kanıtlarını bu ikinci filmiyle göstermiştir.Fellini kendilerini beğenen insanları tarafsız kalarak onların aslında zavallı oduğunu göstermiştir.Nino rota müzikleriyle,şahane kamera hareketleriyle,mükemel karakter çalışması ile izlenmesi gereken bir film.

Fellinin sinema dünyası içinde hep ayrı bir yerde tuttugum filmlerinden birisi Aylaklar.Ergenlik sonrası dünyalarından tam olarak sıyrılamamış beş gençin hikyesinini anlattıgı filmin merkezinde ruhları halen çocuksu gülme tadında olan,sorumlulugu asla yüklenemeyen ve oyun peşindeki hareketli tipler olmasına ragmen her biri kendi eleştirisini türetebilecek içine kapalı ğençler bunlar.Aslında bunlar Fellini'yi betimler nitelikte(.Finalde Moraldo'yu bir istasyonda görürüz bu genç yaşta doğduğu kasabadan ayrılan Fellini'nin kendisidir aslında).Zaman,mekandan soyutlana bu gençlerin zor olmayan hikayesini usta bir sinema diliyle anlatıyor.Sözün kısası'' bir ustanın muhteşem ilk filmi''

fellini bnim yönetmenim değil..karkter analizleri güzel lakin bir yerden sonra insanı sıkan ve kendisinden soğutan bir film..5/10

İyi film,taşralı gençlerin büyükşehire gitme arzusu,az biraz bizi anlatıyor,taşradaki gençliği,hep gitmek üzerine plan yapanları. Nino Rota, müziklerinide unutmayalım...

federico felliniyi bu filmle tanıdım.filmi izlediğimde ilk başlarda çok sıkıcı gelmeye başlamıştı filmin ortalarına dogru hosuma gitmişti ve film bittiğinde ise çok beğenmiştim ama dikkatimi çeken şey film başlarkende biterkende aynı tonda bitiyor.meğerse filmdeki karakterler öyle içine çekmişki beni, filme kapılmışım bir süre sonra filmi beğenmem de ondan bunu filmi 2.kez izlediğimde anladım.