Neşeli Günler eleştirileri

Hiç uzun uzun yoruma gerek yok aslında. İlk saniyesinden itibaren, ki muhteşem bir girişi var filmin sinema tarihine geçen, neşe, bazen hüzün, ama genellikle mutluluk ile dolu bir film. Mary Poppins ile beğeni kazanan Andrews, Plummer ile uyumlu bir ikili oluştururken, filmin merkezinde yer alan von Trapp çocuklarının her biri çok sevimliler. Muhteşem güzellikteki Salzburg'un da apayrı bir karakter olarak taçlandırıldığını görüyoruz film boyunca. Müzikal anlamda da dile pelesenk olmuş kaliteli şarkılar dikkat çekiyor. Pek çok defa dinlemek hiç sıkmıyor insanı. Tahmin edilebilir giriş-gelişme-sonuçlar hiç rahatsız etmiyor. Son çeyrekte bayağı bir politikaya kayıyor aslında film. Yaşanmış gerçek olaylar ve karakterlerden esinlenildiğini de hatırlatalım. von Trapp ailesi tamamıyla gerçek yani. Filmi izledikten sonra merak edenler biraz araştırma yapabilirler. Genç yaşlı herkese koşulsuz şartsız önerilebilir, herkesin beğenisini kazanabilecek ender filmlerden biri.

Julie Andrews ve Christopher Plummer ın ne kadar uyumlu ve güzel bir performans sergilediklerini söyledikten sonra 3 saat ekran başından ayrılmayacağınızda rahatça dile getirebilirim sanırım.Kusursuz bir müzikal, gerçek bir klasik!

Uzun süresine rağmen, seyircisini sıkmayan, yüzlerde gülücükleri eksik ettrimeyen harikulade bir müzikal... The Haunting filmi ile birlikte Robert Wise imzalı en değerli iş diyebilirim..

Müzik dersleri dahil hayatımızın çeşitli bölümlerine nüfuz etmiş, bir tür şirinlik muskası olan Neşeli Günleri, pazar sabahı uzamış kahvaltı sofrasına çok yakıştırıyorum. II. Dünya Savaşının sert zemininde bir tür mutluluk ortamı yaratılıyor. Sadece müzikleri için bile izlenmeli.