Şimdi Nereyi İşgal Edelim?

Siz şimdi bu yazıyı okuyacaksınız falan, belgesel sinemanın kalburüstü ürünlerinden birine dair birkaç kelamın hakkını vermeye çalışacaksınız. Ama dünyanın çivisinin çıktığı, en son Fransa’nın Nice kentinde gene bir katliamın yaşandığı çevrenize baktığınızda bunların pek de anlam ifade etmediğini düşüneceksiniz, tıpkı benim gibi. Buraya yazılan cümlelerin sizi hiçbir yere götüremeyeceğini, hiçbir şekilde ‘güvende’ hissettiremeyeceğini söyleyeceksiniz kendinize. Ama ‘karanlık’ı ‘aydınlık’a çevirmenin anahtarının ‘umut’ olduğunu ve o umudun peşinden hayatınız boyunca koşmanız gerektiğini de bileceksiniz bir yandan, tıpkı benim gibi. Bu paradoks, belki de bizi ‘insan’ yapan yegâne şey, çelişkilere hapsolmuş ruhumuzun bize dayattığı ve bizim de ‘gönüllü’ olarak kabullendiğimiz... Evet öyle, bu paradoksla yaşamayı biliyoruz biz insanlar ve bunun gerektirdiği ‘umut’la içli dışlı olmayı da. Dur