Colette eleştirileri

Filmi izleyene kadar bu kadından hiç haberim yoktu. Keira Knightley, rol için biçilmiş kaftan olup filmde anlatılmak isteni bize fazlasıyla anlatmış. Yeryüzünde böyle insanların yaşamış olduğunu öğrenmek insana güç ve ilham veriyor. Özellikle zor zamanlarda yaşadıklarının böylesine şeffaf anlatıldığı bir filmi görmeyeli uzun zaman olmuştu. Biyografik film sevenler için kaçırılmayacak bir film.

“Colette”, senaryosunu Richard Glatzer ve Rebecca Lenkiewicz ile birlikte yazan Wash Westmoreland’ın yönetmen koltuğunda oturduğu biyografik bir drama…

Prömiyeri, 20 Ocak 2018’de Sundance Film Festivalinde yapılan ve 21 Eylül 2018 tarihinde sınırlı salon gösterimi ile vizyona giren filmin, 6.7/10 (20.629 oy) ve 3.6/5 (1.000 üzeri oy) olan IMDB ve Rotten Tomatoes izleyici puanı ortalamalarıyla 7.3/10 (217 yorum) ve 74/100 (40 yorum) olan Rotten Tomatoes ve Metacritic yorum ortalamaları, her ne kadar oylamaya katılan sayısı çok yüksek olmasa da, iyi bir filmle karşı karşıya olduğumuzu söylüyor gibi…

Yine de isterseniz bu filmi, her zamanki gibi önceliği oyuncu kadrosuna vermek suretiyle birde biz inceleyerek yorumlayalım, ardından da puanlamaya çalışalım…

Ancak, artık neredeyse yorumlarımızda geleneksel bir özellik halini aldığı üzere ayrıntılı incelemeye geçmeden önce filme ilişkin ilk tespitimizi, sonrasında da naçizane ilk önerimizi paylaşalım istiyoruz…

Bu bağlamda da işe; karşımızdakinin, sıra dışı bir yaşam öyküsünün iyi oyunculuk performansı ile taçlandırılarak sunulduğu ilgiyle izlenilen bir film olduğunu söyleyerek başlayabiliriz…

Evet, film, oldukça “etkileyici bir sinema dili” ile 1948 yılında Nobel Edebiyat Ödülüne de aday olmuş olan Fransız yazar Sidonie-Gabrielle Colette’in (1873 – 1954) yaşamının, zincirlerini kırarak, yazar olarak "Willy" adını kullanan (1910 yılında boşandığı) eşi Henry Gauthier-Villars’ın hegemonyasından tamamen kurtulduğu 1910’lu yıllara kadar olan dönemini anlatıyor…

Elbette bu etkileyici dildeki aslan payı, başkarakterler Colette ve Willy’i canlandıran Keira Knightley ve Dominic West’e ait…

Zira her ikisi de gerçekten de harika bir performans sergilemişler…

Aynen The Guardian’daki 9 Ocak 2019 tarihli filme ilişkin yorumunda Peter Bradshaw’un dediği gibi “Muazzam bir kimya oluşturmuşlar” …

Hal böyle olunca da, bize oturup keyifle izlemek kalıyor filmi…

Tabii, filmi etkileyici kılan tek şey bu ikilinin performansı değil…

Eğer Wash Westmoreland’in oluşturduğu teknik ekibin mekân, dekor, kostüm ve makyaj tercih ve tasarımları ile yarattıkları dönemin ruhuna uygun Paris atmosferinden de söz etmezsek hem bu ekibe büyük bir haksızlık yapmış hem de Keira Knightley ile Dominic West’i gökyüzünde yalnız gezen yıldızlar gibi tek başlarına bırakmış oluruz…

Örneğin biz özellikle de; Keira Knightley’in (yani aslında Colette’in) köyden yeni geldiği ve roman yazmaya kocası Willy’nin gölgesindeki yazar olarak başladığı ilk yıllardaki o rüküş kıyafetleri ve örgülü saç modelinden, Colette adını kullanarak yayınladığı kitabı “La Vagabonde” (1910) a kadar geçirdiği evrim sürecindeki değişimin ortaya konuluş biçimine bayıldığımızı belirtmek isteriz…

Ki, görüntü yönetmeni olarak Giles Nuttgens ve editör olarak da Lucia Zucchetti gibi iki önemli isme de bu ekipte yer verilmiş olduğunu bilmemize rağmen sadece Colette karakterindeki bu küçük ama önemli ayrıntının dahi filmin, Wash Westmoreland tarafından ne tür bir titizlikle ele alınarak kurgulandığını göstermeye yetiyor bize…

Belki, yine klasik bir laf olacak ama diğer yorumlarımızda da olduğu gibi yazılmayanları yazmaya, anlatılmayanları anlatmaya, söylenilmeyenleri söylemeye çalıştığımız bu satırlar filme ilişkin ilk tespitimiz olsun…

İlk önerimize gelince:

O hakkımızı da bu kez; huzur içinde film izlerken bir şeyler öğrenmeyi de seven sinemasever dostlara, “Sidonie-Gabrielle Colette gibi sıra dışı insanlarının yaşam öykülerinin anlatıldığı filmleri de izleme listelerinize dâhil etmeyi unutmayın” diye seslenerek kullanmak isteriz…

Sonuç olarak, kendi değerlendirme sistemimiz içinde puan olarak 3 verdiğimiz bu film için önerimiz de, olumsuz puan ve yorumlara aldırmadan “bir şans da siz verin” şeklinde olacak…

Keyifli seyirler…

Son bir not:
Wash Westmoreland bu filmi, 2015 yılında ALS hastalığına yenilerek hayatını kaybeden filmin senaristlerinden Richard Glatzer’a adamıştır…

Hatırlanacağı gibi Glatzer ve Westmoreland, Julianne Moore’a birer Academy, Golden Globes ve BAFTA ödülü kazandıran “Still Alice” (2014) filminin senaryosunu birlikte yazdıkları gibi filmi birlikte yönetmiştir de…