Arif v 216: Kullanıcı yorumları

her sahnesinde göndermelerin olduğu hatta bazen birçok esprinin dahi kaçırıldığı hatta anlaşılmadığı tekrar tekrar izlenmesi gereken iyi bir film. Cem Yılmaz'ın stand-uplardaki performanslarına bakarak deliler gibi güleceğinizi sanıp beklentinizi çok yüksek tutuyorsanız,Recep İvedik tarzı filmlerden keyif alıp belaltı esprilere çok gülüyorsanız bu filmi izlememelisiniz. Bu arada Kocamustafapaşalı olan Cem Yılmaz'ın Yedikule'ye selam çakması semtimiz adına gurur verdi :) Kim ne derse desin Cem Yılmaz Can'dır :) 7/10

Sadri Alışık, Ayhan Işık, Barış Manço ve Zeki Müren gibi başarısını tartışamayacağım insanların filmde isimlerinin geçmesi, kendileri olmasa da en azından yetenekli oyuncular tarafından canlandırıldığını görmek benim için çok keyifliydi. Aynı zamanda filmi izlerken sanatçılarımızı yad etmiş olduk. Yaşım, onların zamanlarını hatırlamaya yetmediği için hayran hayran izleyerek güzel iki saat geçirdim. Cem Yılmaz ve Ozan Güven'i izlemesi de gayet eğlenceliydi. The Shining, X-Men, Star Wars ve Kill Bill gibi yapımlardan alınan kısa sahneler de gayet iyi düşünülmüş. 1969 sahnelerinin dekorlarını çok başarılı buldum. Filmi film yapan o kadar çok unsur var ki. Genel itibariyle başarılı buldum. İyi seyirler..

“Arif v 216” için kısaca, yönetmen koltuğunda kimin oturduğunun çokta önemli olmadığı “Made by Cem Yılmaz” filmlerden biri daha diyebiliriz…

Zaten nasıl demeyelim ki…

Hem de Muzaffer Yıldırım ile birlikte ortak yapımcısı olup her zamanki gibi hikâyesini de yazmış olan Cem Yılmaz’ın, neredeyse kareye girmediği tek bir sahnesinin var olmadığı bir film için…

5 Ocak 2018’de Türkiye genelinde 1.300 salonda vizyona bu giren film, ilk üç günündeki 1.331.691 biletli izleyici sayısı ile tüm zamanların en iyi Ocak ayı açılışına imza atmış durumda…

Bu alandaki rekorun önceki sahibi de, yine bir başka Cem Yılmaz filmi olan “Yahşi Batı” (2009) …

Peki, tüm zamanların dördüncü en iyi gişesine de sahip olan Ocak ayı rekortmeni bu film, toplamda kaç paraya mal olmuş?

Yapımcılardan Muzaffer Yıldırım’ın verdiği bilgiye göre maliyet 9 milyon doları aşmış…

Brüt hasılat ise yaklaşık 63 milyon TL civarında…

Gelgelelim Türkiye’den sonra Belçika, Avusturya, İsviçre, Almanya, Danimarka, Fransa, Hollanda ve İngiltere gibi ülkelerde de vizyona giren filmin, Rotten Tomatoes ve Metacritic gibi mecralarda izine rastlamak ne yazık ki mümkün değil…

Şimdi diyebilirsiniz ki, “Normal, zira adamlar Türk filmlerine karşı önyargılı…”

Hayır, canım kardeşim…

Kimsenin Türk filmlerine karşı önyargılı veya takıntılı olduğu yok…

20 yaş altı Türk sinemaseverinin dahi ancak klavuz eşliğinde anlayabileceği yerel motiflerle süslü bir filmi, elin yabancısı nasıl anlayıp da yorumlasın…

Adam nereden (ve neden) bilsin Sadri Alışık ile Ayhan Işık’ı yahut Ajda Pekkan’ı, Zeki Müren’i, Filiz Akın’ı, Cüneyt Arkın’ı ve Ediz Hun’u…

Hem de bizzat izlememiş yahut ilgi duyduğu için özel olarak araştırmak suretiyle öğrenmemiş olanlar dışında kalanlar için dahi, Memduh Ün’ün ve Türk sinemasının başyapıtlarından “Üç Arkadaş” 1958 da Muhterem Nur’un canlandırdığı (gözleri görmeyen) Gülperi kopyası Pembe Şeker ile yanındaki Fikret Hakan, Semih Sezerli ve Salih Tozan benzeri tiplemelerin tam bir muamma olarak kaldığı bir hikâye için…

Yani yine, yerele takılarak evrenseli ıskalayan ama yapımcısına cukkayı doldurtan "ekmek arası tavuk döner + 1 kutu ayran" türü bir Türk filmi ile daha karşı karşıyayız…

Yoksa çok büyük bütçeli Hollywood Prodüksiyonlarını saymazsak, bu türden filmler için 9 milyon dolarlık bir bütçe hiçte fena sayılmaz…

Örnek mi?

3 milyon dolarlık “The Purge” (2013), 3.3 milyon dolarlık “Whiplash” (2014), 5 milyon dolarlık “Quija” (2014), 1 milyon dolarlık “Unfriended” (2015), 5 milyon dolarlık "The Visit" (2015), 1 milyon dolarlık “Martyrs“ (2016), 9 milyon dolarlık “Split” (2017), 4.5 milyon dolarlık “Get Out” (2017) ve 3.5 milyon dolarlık “Truth or Dare” (2018) dâhil Blumhouse Productions tarafından finanse edilen filmlerin yüzde doksanına yakını 10 milyon doların altındaki bir bütçeyle çekilmiş durumda…

Eğer biraz dikkat ederseniz, bu listede sıraladıklarımın arasında dahi iki M. Night Shyamalan filmi ile 3 Academy, 1 Golden Globes ve 3 BAFTA ödüllü “Whiplash” (2014) ın da bulunduğunu hemen fark edebilirsiniz…

Bu da aslında bize, dünya sinemasında marka olabilmek (ve elbette parada kazanabilmek) için en kritik hususun, bizatihi vizyonun kendisi olduğunu bir kez daha gösteriyor…

Keyifli seyirler,

Eğlenceli, yer yer duygusal bir film. Çok büyük beklenti ile izlerseniz filmi sıkıcı bulabilirsiniz.

Arif V 216, bu yılın en merakla beklediğim filmlerinden birisiydi. Çünkü G.O.R.A. ve A.R.O.G.'dan sonra bu serinin devam edeceği düşüncesi beni gerçekten heyecanlandırıyordu. Fakat aynı zamanda filmin bütçesi ve hikayesi hakkında endişelerim de vardı. Bunun bir benzer örneğini Düğün Dernek 2'de görmüştük mesela. O filmin o kadar yüksek bir bütçesi vardı ki, hikayesine odaklanmak yerine görsel efektlerle gösteriş yapmaya çalışıyordu. Hikayesi ise ilk filmle aynı olduğundan Düğün Dernek 2'yi özel kılan bir yan yoktu. Cem Yılmaz'ın son filmi Ali Baba ve 7 Cüceler'de de benzer bir durum vardı. Bu yüzden Arif V 216 benim için iki türlü sonuçlanabilirdi. Ya film G.O.R.A. serisine yeni bir tat getirip olabildiğince eğlenceli olacak, ya da diğer filmlerle aynı hikayeyi işlemekten başka hiçbir amacı olmayan, kısa sürede unutulabilir bir Türk filmi olacaktı. Eğer bu filme girmeden önce sizin de böyle bir endişeniz varsa sakın merak etmeyin, çünkü Arif V 216 beni her yanıyla şaşırttı. Hatta öyle ki, Arif V 216'nın G.O.R.A. üçlemesindeki en iyi film olduğunu düşünüyorum.

Peki neden Arif V 216'nın bu kadar iyi olduğunu düşünüyorum? Çünkü G.O.R.A. veya A.R.O.G.'daki gibi sadece yabancı filmlere gönderme yapan Türk usulü bir komedi filmi olmaktan ziyade Arif V 216, risk alan bir iş. Çünkü bu filmin merkezi yabancı filmler değil, bir neslin büyümüş olduğu kendi filmlerimiz ve sanatçılarımız. Ve Arif V 216, 1960'lı yılların atmosferini, o zamanda çekilen kült filmlere ve Zeki Müren, Ayhan Işık ve Cüneyt Arkın gibi "usta" kişileri hikayesinde öyle güzel kullanıyor ki, izlerken etkilenmemek elde değil.

Üstelik Arif V 216, sadece 2 saat boyunca her saniyesine güleceğiniz bir komedi filmi değil. Filmin kesinlikle komik bölümleri olsa da, hikayenin büyük bir bölümü Arif ile 216 arasındaki arkadaşlığa odaklanıyor. Ve bu sahneler öyle içten hazırlanmış ki, bir yerden sonra "Cem Yılmaz'ın yeni komedi filmi"ni izlediğimi unuttum ve gerçekten de bir film izler gibi hissettim. Hikaye nerelerde komik ve nerelerde yavaş ilerlemesi gerektiğini çok iyi dengelemiş. Bu sayede Arif V 216, sadece G.O.R.A.'nın ruhunu yakalamakla kalmıyor, aynı zamanda bu ana karakterleri hiç olmadığı kadar umursamanızı sağlıyor. 216'yı bu filmdeki kadar cana yakın ve gerçekçi bulmamıştım G.O.R.A.'da. Arif ise her zamanki gibi Arif olsa da, bu filmde sadece bir şaka mekanizması olmaktan çok daha fazlasıydı.

Bu arada dekorlar, setler, kostümler vb. şeyler bakımından Arif V 216, gördüğüm en emek harcanmış Türk filmlerinden birisiydi. 1960'lı yılların görünüşünden her bir sahnedeki kıyafet seçimlerine ve müziklerine kadar Arif V 216, bu konuda olabilecek en etkili nostalji deneyimini yaratmış. Ayrıca görsel efektler de bir Türk filmine göre oldukça başarılıydı. Eğer filmin son 10 dakikasını saymazsak, diğer efektler oldukça gerçekçiydi.

Filmdeki esprilerin neredeyse tamamı başarılıydı. Arif V 216 sırtını tamamen komediye yaslayan bir film olmadığı için, filmde yaşanan komik anların etkisi daha da büyük oluyor. Gerek filmde görünen ünlü oyuncular ve yerli-yabancı filmlere yapılan göndermeler olsun, şakalar tek kelimeyle harikaydı. Ayrıca filmin "iyi insan olmak" hakkındaki mesajını da çok başarılı buldum.

Film hakkındaki sorunlarım ise çok büyük değil ama yine de bahsedeyim; hikayenin ilerleyebilmesi için senaryo, Türk sinemasının bazı klişelerine başvuruyor. Filmin bu bölümlere yaklaşımı bir nevi saygı duruşu bakımında olsa da, hikayenin bazı bölümlerinin tahmin edilebilir olduğunu belirtmeliyim. Ayrıca filmin 126 dakikalık uzun bir süresi var ve izlerken bu sürenin uzunluğunu hissediyorsunuz da. Filmin sıkıcı olmamasına karşın G.O.R.A veya A.R.O.G. kadar hızlı ilerleyen bir film de değildi doğrusu.

Bu yazıyı biraz geçiştirmiş olduğumun farkındayım çünkü film hakkında gerçekten çok fazla detay vermek istemiyorum. Çünkü Arif V 216'nın yarattığı nostaljik atmosferi çok fazla bilgi sahibi olmadan izlemeniz daha etkili olur. Kısacası Arif V 216, sırtını tamamıyla komediye yaslamadığı için G.O.R.A. veya A.R.O.G. kadar sık sık izleyeceğim bir film olmasa da, hikayesinin genişliği ve eski Türk sinemasına yaptığı saygı duruşu hissinden dolayı, bu üçlemenin en doyurucu ve "film" gibi hissettiren filmiydi. Oyunculuklar, şakalar, yaratılan atmosfer harikaydı. Filmin ne kadar iyi olduğunu izledikten hemen sonra farkına varamasam da, üzerinde düşündükçe daha çok sevdiğim bir iş oldu. G.O.R.A. serisine yeni bir hayat soluyan ve önceki filmleri tekrar etmeyen bir iş olmuş.
Eğer Pek Yakında filmi Cem Yılmaz'ın sinemaya olan tutkusunun birazını gösteriyorsa, Arif V 216 ise bunun tamamını gösteriyor. Bu yüzden filmi izlemek çok keyifliydi. Eğer her saniyesine güleceğiniz bir komedi filmi değil de gerçekten kaliteli bir Türk filmi izlemek istiyorsanız, Arif V 216'yı mutlaka izlemelisiniz. Cem Yılmaz'a olan sevgim bu filmle daha da arttı. Sakın kaçırmayın.

FİLMİN İYİ YANLARI:

+ Göndermeler.

+ Yerine yapılan kaliteli şakalar.

+ Arif ve 216 arasındaki arkadaşlığın işlenişi.

+ Eski oyuncu kadrosunu yeniden bir arada görmek.

FİLMİN KÖTÜ YANLARI:

- Hikayedeki bazı gelişmelerin biraz fazla bilindik olması.

- Süresinin uzunluğunun hissediliyor olması.

TOPLAM PUAN: 8/10

Mizahsa mizah!
Cem Yılmaz'sa Cem Yılmaz!
Arif'se Arif!
216 ise 216!
Garavel'se Garavel!
Ceku ise Ceku!
-Hatta- Bob Marley Faruk'sa Bob Marley Faruk!
Kendi büyüsünü oluşturmuş bir film ve bu büyüden kolay kolay çıkamayacaksınız.
Tüm G.O R.A severlerin salondan mutlu ayrılacaklarını düşünüyorum
İyi seyirler!

Fragmanını izlediğimde bu kadar güzel olabileceğini tahmin etmedim.İzlediğim en iyi Cem Yılmaz filmlerinden biriydi.Bilimkurgu var komedi var ve tabiki 69'lu yıllar var.Sadri Alışık,Ayhan Işık,Cüneyt Arkın gibi güzel isimler anlatıldı.Film bazı yerlerde duygulandırdı sonlara doğru Arif karakterinin ustalar için yaptığı konuşma ve Sadri Alışık karakteri ile Kerem Alışık'ın oynadığı karakterin arasında geçen diyalog çok duygusaldı.Filmde farklı karakterlerde olsa gerçekte baba oğullardı ve çok duygusaldı.Ben Cem Yılmaz'ın yerinde olsam o döneme ait bir film çekerim..90'lı yıllarında ne hit şarkılarınında 69 yılına uyarlanması süperdi.Film güzeldi beğenmeyen tabi ki olabilir ben çok beğendim devamıda gelir umarım..

Filmi severek izledim. İzlerken zamanın nasıl geçtiğini anlayamadım. 3 defa izlemişimdir.

Film de güzel espriler var ama hep sözel espriler. Nostalji duygusunu hem eleştirmiş hemde bol bol kullanmış, bazı göndermeler eğlenceliydi. Aksiyon sahneleri çok saçma, daha da ötesi gereksiz. Final sahnesinde ki tirat ise en kötü kısmı. Başka biri yapsaydı izlemezdim bu filmi, Cem yılmaz olunca gitmek zorunda hissediyorum.

G.O.R.A, AROG ve Yahşi Batı'dan sonra en beğendiğim ve bence bu filmlerden sonra en güzel Cem Yılmaz filmi yapmış özellikle filmin 1969 yılında geçmesi nostaljik bir havası olması ve bazı ince espiriler olması harikaydı Çağlar Çorumlu ise Zeki Müren i oynamamış adeta yaşamıştı hani diğer roller de çok iyiydi ama gerçekten Çağlar Çorumlu nun Zeki Müren performansı her performanstan ayrı mükemmeldi filmde G.O.R.A dan esintiler olması tabi ki filmin en güzel yanıydı

Çok sıcak bir yeşilçam filmi tadında olmuş öncelikle. Gerçekten şu yorum doğru; "Cem Yılmaz stand-up'ları gibi kahkakahalarla gülmeyeceksiniz" evet ama çok keyifli bir türk filmi izleyeceksiniz. Herkes gibi" çok gönderme vardı yeşilçama saygı duruşu vardı" falan bunları demeyeceğim herkes diyor zaten. Kesinlikle ve kesinlikle çok eğleneceksiniz, film hiç bitsin istemeyeceksiniz, kötü yorumlara bakıp gitmekten vazgeçmek üzereydim ki arkadaşımı kırmayarak gittim ve iyikide gitmişim diyorum... Kötü yorumlara aldırış etmeden mutlaka gidin izleyin hiç sıkılmaycak asla pişman olmayacaksınız.

Filmi dar bakış açısıyla izleyenler çok şey kaybetti iki kere izledik. dolu dolu harika bir emek var evet komiklikler biraz az ancak çok güzel bir çalışma

Bu filmi ilk iki GORA ve AROG filmini izleyip beğenen ve yaş olarak 30 lu yaşların üstünde olup yeşilcam nostaljilerine aşina olan herkese öneririm. Cem yılmaz çok iyi bir kadro , harika oyunculuklarla ve iyi bütçe harcandığı belli olan bu film ile yine harika bir iş çıkarmış. Kara komedi , Nostalji , ve bir serinin 3. cü filmi olan bir filmde ilk filmlere yapılan ustaca ve akıllıca göndermeler ile sıkmadan keyifle izlenen bir film olmuş. Stand-up showlarının formatı gereği gülme krizine girmek istiyorum diyen kişiler sadece bu filmi değil zaten çoğu komedi sinema filmini beğenmeyebilirler. Bu film kesinlikle çok iyi bir komedi sinema filmi.
Beğendiğim yanlar ; Şahane Oyunculuklar , İyi seçilmiş şarkılar , Zeki müren tiplemesinin zeki mürene çok benzeyen ses performansı , 60'lı yılların ambiansının insanlarıyla-arabalarıyla-evleriyle-giyimleriyle ekrana çok güzel yansıtılması, zekice yapılmış göndermeler. Beğenmediğim yanlar ; Filmin üst seviyesine göre sönük olmuş olan final , birde benim kişisel olarak hiç sevmediğim durum - fragmanın özel olarak sadece reklam amaçlı çekilmesi ve bu yüzden fragmanda filmde olmayan sahnelerin olması. Bu filmde de ana fragmanda yer alan sahnelerin nerdeyse hiçbiri yok.

GORA VE AROG u yeni izledim ve bugün de bunu izledim ve hoşuma gitti yer yer güldüren ve bitmesini istemediğim bir film olmuş .Tebrikler

Paranıza ve zamanınıza yazık etmeyin. Son zamanlarda izlediğim en en en kötü film...Cem Yılmaz kendini bitirmeye çalışıyor herhalde böyle filmler çekerek