Daniil Yuvachov, kendisini bir dahi olarak görse de hiçbir yayıncı eserlerini basmak istemez. Kadınları sever ama onlar tarafından anlaşılamaz. Cebindeki parası yoktur ve gerçeklikle de ilişkisi yok. Kendisinin Kharms diye çağrılmasını ister. Edebi toplantıların müdavimi olan Kharms fildişi kulesinden çağına meydan okur, gerçekliğin girdabına cesurca saldırır; oysa gerçeklik de en az Kharms'ın çelişkileri kadar keyfidir.