“Kaçırılmış Fırsatlar…”
Yazar: Gizem Şimşek KayaMucho Mas Media, Jaguar Bite ile Silk Mass ortak yapımcılığında çekilen "Rosario", Türkiye’de gösterime girdiği adıyla "Ölüm Evi" filminin yönetmen koltuğunda ilk uzun metrajıyla Felipe Vargas oturuyor. Senaryosunu Alan Trezza’nın kaleme aldığı, görüntü yönetmenliğini Carmen Cabana’nın üstlendiği, müzikleri Brooke Blair ve Will Blair tarafından yapılan filmin oyuncu kadrosunda ise Emeraude Toubia, José Zúñiga, David Dastmalchian, Paul Ben-Victor, Diana Lein gibi isimler bulunuyor.
Rosario
Filmin konusunu büyükannesinin ölümü sonrası evini toplamaya giden Rosario’nun yaşadığı olaylar oluşturuyor. Genç bir kadın olan Rosario, bir gece uzun zamandır görmediği büyükannesinin öldüğü haberini alır. Kendisi, büyükannesinin en yakın akrabası olduğu için gerekli yasal belgeleri imzalamak üzere evine gitmek zorunda kalır. Ancak acil bir durum nedeniyle Rosario, ambulans ve yetkililer gelene kadar cesedin yanında beklemelidir. Komşularının şiddetinin yanı sıra kötü güçlerin de hedefi haline gelen Rosario, yalnız ve korkmuş bir halde, hayatının en uzun ve en korkunç gecesinde hayatta kalabilmek için kendi şeytanlarıyla ve geçmişinin sırlarıyla yüzleşmek zorunda kalacaktır.
Atmosferi ve mekân tasarımı iyi olan filmin ışık kullanımı ve senaryosu için aynı şeyleri söylemek mümkün değil. Wall Street’te yatırımcı bir kadın olan Rosario, Latin kimliğini reddederek kendine verdiği yeni adıyla Rose’un yaptığı seçimlerin hepsi izleyicilerin göz devirmesine neden olacak hatta gerçekçi olamayacak kadar amatörce ve aptalca. Bu bağlamda Emeraude Toubia’nın canlandırdığı Rosario karakterinin iyi bir oluşum süreciyle yaratılmadığı fazlasıyla hissediliyor. Bu durum da izleyicilerin karakterle özdeşleşim kurmakta zorlanmasıyla sonuçlanıyor. "Late Night with the Devil" (2023) filminde efsane performansıyla göz doldurmuş olan David Dastmalchian’ın bu filmde 3 dakikalık komşu Joe karakteri ise oyuncunun israf edilmesi olarak yorumlanabilir. 3 dakikalık performansıyla filmi sırtlanması elbette mümkün olamayacağı için onun yerine herhangi bir oyuncunun da rahatlıkla kullanılabileceğini söyleyebiliriz.
Latin halk hikâyelerinden beslenen yapısı ve daha önce de bahsi geçen apartman dairesinde yaratılan korku atmosferi göz kamaştırsa da, ışıklandırmanın yetersiz kullanımı ve senaryonun aksamaları tüm bu başarılı atmosferin tuzla buz olmasına neden oluyor.
Sonuç olarak "Rosario"; iyi bir atmosferi olmasına karşın oyuncuların performansları ve senaryonun başarısızlığı nedeniyle orta halli bir korku filmi olmaktan öteye geçemiyor.
Gizem ŞİMŞEK KAYA