Manderlay

Kelimenin tam anlamıyla göz önünde olan bir medyum sinema. İlk karşılaştığımızda bir devrim olarak algıladığımız her şey ya zamanla tüketim kültürünün bir parçası oluyor ya da alışılmış bir öğe haline gelip hizmet etmek istediği amacı teğet geçiyor. Lars von Trier'in Fırsatlar Ülkesi-Amerika üçlemesinin ilk bölümü Dogville (2003) ilk izlendiğinde iğneleyici üslubu ve tiyatro-vari dekoru ile herkesin ağzını açık bırakmıştı. Sinemada kullanabilecek tüm yabancılaştırma öğelerini kullanırken, seyirciyi filme dahil etmeyi de başarmış ve ayakta alkışlanmıştı. Serinin ikinci bölümü Manderlay (2005), malum bir nevi devam filmi olarak seyircinin karşısına çıktığı andan itibaren ilk filmden bir adım geride başlıyor etkileme yarışına. İçinde kullanılan tüm yadırgatıcı unsurlara daha önceden alışık olan seyirci artık filme bir yenilik gözüyle bakamıyor ve biçiminden çok içeriğine gömülüyor filmin.