Ateşkes

Savaşın vahşetini göstermek adına korkutucu derecede kanlı sahnelerle süslenen, insanları büyük bir makinenin dişlileri gibi gösteren savaş filmleriyle aramın pek de iyi olduğu söylenemez. Savaş halinin insana nasıl ruhsal bir baskı uyguladığının altını çizerek, pek az savaş sahnesi göstererek de gayet başarılı filmler yapılabiliyorsa, arka arkaya tekrarlanan kanlı, bombalı sahnelerin biraz da şov amaçlı olduğunu düşünmeden edemiyorum kendi adıma. Bu sebeple de insanın insan olduğunu göstermeden akıp giden, hareketli savaş filmleriyle aramdaki büyü bozuluveriyor daha ilk sahnelerinden itibaren. Daha modern, daha varoluşçu, bütün bunların ötesinde daha az görülmüş hikayelerle karşılaşmak istiyorum sanırım. Gösterilen vahşet dolu sahnelerle, insanları duyarsızlaştıran, onların egolarına dokunan filmler yerine yüreklerine hitap ederek, gerçek acımasızlığı içlerinde hissettiren filmler yapıl