Veda Vakti eleştirileri

Bir françois ozon filmi.Aşağıdaki ise; filme dair şahsıma ait yorumdur.Duygusallığı hünerli bir terzi edası ile filmlerinde işleyen François Ozon bir kez daha ama bu sefer dramatik öğelerin ağırlıklı olarak yer aldığı bir yapıma imza atmış. Yönetmenin alışık olunan tarzının biraz dışına çıkmış olduğu görülmekte ve bu kulvar değişikliğinin; diğer filmlerine egemen olan aşk, duygusallık, cinsellik, tutku, yalnızlık, terkedilmişlik, hüzün, kadın ile erkek arasındaki ilişkinin irdelenmesi gibi unsurlara bu sefer de oldukça ağır bir dramı ve çaresizlik duygusunu katması ile eşcinsel bir erkeğin hayatının gidişatını altüst eden gerçekle sarmalanması işlenmiş ve bunun usta işi bir var edişle sonlandırılmış olduğu görülmektedir. Bunu gösteren ise Le Temps Qui Reste nin ta kendisidir.8 Femmes i saymasak Ozon sinemasının genelini ağır bir duygusal örtünün kapladığını rahatlıkla söyleye bilirim. Kadının dünyasına özel bir ilgi duyduğu ve Le Temp Qui Reste ye kadar hep bu dünyayı işlediği, inişleri ve çıkışları resmettiği, gelmeler ile gitmeleri betimlediği görülür. Ama ilk kez kamerasını bir erkeğin her şey yolunda giderken aniden kararan dünyasına çevirmekte Veda Vakti ile. Belki de artık erkeğin bilinmeyenine dair kapıyı aralamak istemiştir Ozon kim bilir. Sous Le Sable de bir kadının ansızın eşinin kaybolması ile yaşadığı kaybolmayı işleyen Ozon, Cinq Fois Deux ta kadın ile erkek arasındaki ilişkiyi ve bu ilişkide yıllara boyun eğmiş aradaki bağı sorgulayan Ozon, Veda Vakti n de ise bir erkeğin hayatın sonuna giden adımlarını bizlere takip ettiriyor. Her ne kadar filmlerindeki karakterlerine biçtiği kader ile örtüşmese de, Veda Vakti inde Romain karakterine biçtiği kadere eklediği benzer öğelerle Ozon sanki, Romain karakterine egemen olacak kaderi diğer filmlerindeki karakterlerine egemen olan kader ile örtüştürmek istenmiş. Tek fark diğer filmlerindeki karakterlerin kadın ağırlıklı olması ve kaderlerinin ise Romain karakterinden farklı olarak bir şekilde kayboluşa savrulmaktan kurtulması. Tabi Angel lı saymaz isek. Angel filmindeki kadın karakter neticede Veda Vakti ndeki karakter gibi benzer bir acıyı yaşıyor. Acıya sebep olan durum farklı olsa bile kaderler aynı oluyor ne yazık ki. Ozon son iki filminde bir yandan erkeğe ve diğer yandan da kadına acı çektiriyor. Bu açıdan hayatın gerçekleri ile izleyiciyi buluşturmak istediği kendini fazlasıyla hissettiriyor.Veda Vakti isminden de anlaşılacağı üzere bir veda edişi işliyor. Sevdiklerine veda etmeden gerçekleşen bir veda bu. Belki de zor olduğu için ayrılık, habersiz ve hiç hissettirmeden yaşamlardan çıkmak bir yol olarak seçiliyor. Ama zor bir karar, sevdiklerini geride bırakarak istenilmeyen bir yolculuğa çıkmak. İşte bu zor kararı veren ve geride fotoğraf karelerinde yaşatılan bir hayat bırakan Romain her şeyi ardında bırakarak geri dönüşün olmadığı bir yola giriyor. Sade bir yol bu. Sessiz ve bir o kadar da kısa. Ve bir o kadar da çıkılması, çıkacak olan için kabullenmesi zor bir yolculuk. Ama sevdiklerinin üzülmemesi için bu fedakarlığı yapmaktan başka seçeneğin olmadığı bir yolculuk bu.Filmde Romain karakteri genç bir fotoğrafçıdır ve tedavisi olmayan bir hastalığa yakalandığını öğrenir. İşte bu andan itibaren hayatını sorgular. Tam sorgulama da denilmez buna. Çocukluğuna dönüşler yapar ve özlem duyar. Belki de hep çocuk kalmak istediği için. sorgulamadan öte öğrenilen gerçeğin de etkisi ile yalnızlaşmaya karar veriri. Yani etrafındakileri bir biçimde kendisinden uzaklaştırmaya başlar. Ailesinden, birlikte yaşam sürdüğü erkek arkadaşından ve mesleğinden kopar. Bir anlamda hayata karşı kendisini tecrit eder. Filmin en can s.k.cı yanı da burada kendini hissettirir. Yaşamdan vazgeçmek, yaşamak i.in mücadele etmemek ve teslim olmak. kafada kocaman soru işaretlerine yol açan geri adım atışlar. Ozon un Romain karakterine, neden doktorunun kendisine söylediği pes etmeme, hayata tutunma ve az da olsa yine de şansını deneme öğüdünü dinletmediği gerçekten merak uyandırıyor. Seçilen kolay yolun yani; tüm köprüleri yakıp da teslim olma durumu, filmin hüznünü ve karamsarlığını arttıracak olan çıkılacak yolculuğun başlangıcına ve izleyicinin de bu yolculuğa eşlik edişi ile hazmedilmesi zor bir yolculuğa dönüşüyor.Gösterişten uzak ve süslü sözcükler ile içi daraltılmamış bir anlatımın eşliğinde gayet yolunda ilerleyen ve hiçbir dolambaca sapmadan ne anlatmak istiyorsa onu anlatarak noktalanan bir eser Veda Vakti. Yüzler, diller, hareketler, bakışlar, duruşlar samimi. Yapmacıklıktan uzak ve duygusal bazlı sömürüden nemalanmadan işlenen bir konu. Haliyle izleyicinin kendisini bahsi geçen film karakteri ile özdeşleştirmesi bu bağlamda mümkün olmakta. Eşcinselliğin de diğer cinsellik gibi yaşamın içinde sıradan yüzlere hakim olan hayatlardan birisi olduğu ve eşcinsel olmayan insanlar gibi hisleri olduğu, tutkuları olduğu, seviştiği, ağladığı ve veda ettiğine vurgu yapılıyor. Bir yandan ise, insanın hiç beklenmedik ve hazır olmadığı bir gerçek karşısında kendini kaybedişi sergilenmekte filmde. Bu açıdan yani; bireyin olmadık bir zorluk karşısında hiç direnmemesinin işlenmsei, karamsar bir bakış açının filmin dokusuna hakim olması ve yer yer direnci kırılan bireyin yalnızlığı seçip kendi içine kapanmasının resmedilmesi, filmin içerisinden kendine mesaj çıkartmak isteyecek insanlar için yararlı olmayacağı kesindir. Tabi neticede gerçeklerden hareket edilmiştir. Kurtuluşun olmadığı bir pençeye düşüldüğünde bireyin vereceği tepki belki de gösterilmek istenmiştir. Ama çok iç burkar bir biçimde gösterildiği de bir gerçektir.François Ozon sorgulayıcı bir anlatım dili ile geçmiş ve bugün arasındaki mesafeyi Veda Vakti nde iyi tahmin ederek kurgulamış. İnsanın geçmişe yolculuğa çıkışını bugününden bilinçli bir kopuş ile olur kıldığına anlatılmış. Ozon un eserleri arasında çok farklı bir var edişe imza atılmış. İyi de yapılmış hani. Hayata gerçekçi bir bakışın ama biraz fazla karamsar çizgilerle atılması, netice itibariyle iyi ki atılmış denmesini sağlamakta. Yalnız Veda Vakti ni izleyecek bünyeler mümkün mertebe de selpak bulundursunlar yanlarında. Gözyaşlarına hükmeden bir film Veda Vakti, netice itibariyle ve bir de, uzun uzun iç çekişlere izleyeni alıp g.türmekte.- Le Temps Qui Reste ( Veda Vakti ) -

çok etkilendim... jenerik geçerken hala devam eden dalga seslerini dinlerken o kadar çok uzaklara gittim ki anlatamam.veda vakti anlatmak istediği şeyleri çok güzel bir dil kullanarak aktarıyor bize.kaçırmayın derim.

kimilerine göre temasız, kimilerine göre çok açık, kimilerine göre saçma. ama bence film mükemmeldi ve her şeyi tüm 'çıplak'lığıyla gözler önüne sürüyordu. yönetmen François Ozon un izlerini filmde rahatlıkla görebiliyorsunuz ki bu da müthiş bir şey. mutlaka izleyin derim ben.

Romain'in hayatında kendi adına yoluna koyduğu,ama etrafındaki insanları altüst eder gibi görünen tavırları aslında onlar için yapılmış büyük bir iyilikten öte değildir.Ölümün bu soğukkanlı tavırları korumasına yol açması etrafında tanıdığı insanlara uzaklaşırken,hiç tanımadıklarına da yakın olmasını sağlayarak,gelecekte bu umutsuz vaka olan Ölmüş bir adamın ardından yeniden dünyaya gelecek belki de "kıvırcık saçlı" bir başka çocuk içinde de umudunu barındırmaktadır film.Ve o çocuk bizi Ölümün o içine çektiği karamsarlık havasını tümüyle alıp götürerek mavi engin denizlere orda olduğunu bilmek üzere bırakıp,
Romain'e "Veda Vakti"nin geldiğini anımsatır..
izleyin,bir kez daha Ölümü düşüneceksiniz..

film hakkında oldukça kararsızım aslında bir yandan ölüm temasını sade yalın abartısız ve duygu sömürüsüne kaçmadan anlatmış olduğundan diğer yandan da filmde hiçbir duygu bulamamamdan dolayı beğenip beğenmeme noktasında bir ikileme düştüm... belki de alıştığımız anlamda ölüm temasını anlatmadığı için biraz sığ geldi film... ölüm ve yalnızlaşma isteği pek sık karşılaştığımız noktalat değil filmlerde ancak bu kadar az duygusallıkta filmi amacından çıkardığı kanısındayım ...

Oyunculuklar da dahil olmak üzere başarılı bir film olmuş. Seyrinde ki akıcılık, sıkılmadan filmi izlemenizde kolaylık sağlıyor.

Aslında Ozon sevdiğim ve saygı duyduğum yönetmenlerden biridir. Ancak, Ozon cinsel tercihini son zamnlarda anormal derecede filmlere malzeme yapmaya başladı, evet belki ozon cinsel tercihi farklı olabilir bu olayı filmde seyircinin yüzüne sunmanın ve filmi adeta zaman zaman -bazı sahneler gerçekten midemi bulandırdı- gay porno’ya çevirmenin ne anlamı var. Bu tarz bir film Ozon gibi bir yönetmen’e yakışmıyor. Son olarak şunu söyleyeyim Brokeback Dağı bu filmin yanında çok masum kalır.

*Sıcak kumda yürüdükten sonra soguk denize atlamak gibi bi duygu yaratan muhteşem bir film veda vakti f.ozon un muhtesem anlatımı filme cok sey katmış kesinlikle izlenmesi gereken filmlerden final sahnesi de gayet hoş klasik bir ozon şaheseri..*

bence harika bi filmdi güzel bir ozon filmi sonu gerçekten şahaneydi

En enteresan Ozon filmlerinden biri. Ölüm üzerine, Kumun Altında'nın ardından bu filminde Ozon yine sorgulama yapıyor ama bu kez kendine bakan (ya da bakamayan) bir orta yaş yakışıklı Fransız üzerinde duruyor.
Arthouse sinemaseverler kesinlikle kaçırmamalı...

daha fazla duygulanmayı umuyordum filme giderken..ama olmadı maalesef..belki bu filmdeki insanlar kadar modern olamadığımdandır:) yeterince gerçeklik duygusuna ulaşamadım.

yönetmenin diğer filmlerine göre, azcık havada kalan birşeyler var gibi. ama fena film değil, renkler çok güzel. ancak filmin afişinin filmde yer almaması kötü olmuş.

Ölüme yolculukta,içiniz burkulacak,üzüleceksiniz ama mutlaka izleyin çok iyi bir dram

film müthiş bence.biraz önyargıya açık ama izlemeye değer.melvin in hayran olunası oyunculuğu göz dolduruyor.

Bence oyuncu olan Melvil Poupaud a büyük bir alkış..Eşcinsel içerikli bir film olmasına rağman;2 erkek bu kadar mı güzel sevişebilir yaa ..Gerçekten kusursuz ve doğallardı..Tebrikler