Hayatım Ellerinde eleştirileri

fransız sinemasında belli birtakım genel sorunlar ve bunların aşılması için daha önce pekçok akım da bu sinemanın içinden çıkageldi ancak problem hala büyük. öncelikle sinema bir görüntü sanatıdır ki görselik bir filmin olmazsa olmazıdır! ancak bir çok fransız filminde bu görsellik kavramı hep ikinci planda. onlar için önce diyalog ve oyunculuk geliyor. elbette saygı duyulacak bir yaklaşım ama görsellikve tempoyu akışkanlaştıramazsanız itici oluyor! bu filmin de en temelsorunu bu. yoksa oyunculuk her fransız filminde olduğu gibi idare eder!!!!!!!

dün akşam festival kapsamında atlas’ta izledim.yönetmenin katılımı olacaktı ama nedense olmadı. neyse,velhasıl-ı kelam ben filmi başarılı buldum. evet,belki çok özgün bir konusu yok ama konudan ziyade işlenişin önemli olduğunu düşünüyorum ve bence yönetmen gayet başarılı. özellikle finale emin adımlarla ve sezdirmeden gitmesi dikkat çekici. yakın zamanda vizyona da gireceğini öğrendim ve epey rağbet göreceğini düşünüyorum. psikolojik sorunlara ustaca değinilmiş ve çocukluktaki problemlerin ileriki yaşlarda getirebileceği karakter bozukluklarına parmak basılmış. oyuncu seçimleri ayrıca takdir-e şayan. bu kadar gerilimin arasında aşk da güzel bir şekilde işlenmiş ki iki duygunun hem iç içe hem de kendi varoluşları içerisinde aktarılabilmesi filmin başarı katsayısını daha da artırıyor. son zamanlarda izlediğim en iyi fransız filmlerinden birisi...

festivalde gördüm ve çok kötü bir fransız film.hiç bir heyacanı yok ve sonunu bilebiyorsun.bu ara da fransızlar aldatma konusuna takmış durumda her filmde aynı konu üzerine gidiyorlar.