Duvak

Ömrü kısacık bir çiçeği satın almaya, geçici bir mutluluk için para ödemeye değer mi? Ömrü kısacık, Beigbeder'nin dediği gibi belki de en fazla üç yıl sürecek bir duygu olan aşk için onca çabaya değer mi, değiyor mu? Bu sorulara olumlu yanıt verenler, acaba bilim insanlarının üzerinde mutabık kaldıkları şekliyle aşk'ın aslında bir tür hastalık olmasından mı böyle düşünüyor? Yoksa bir Sevgililer Günü haftası filmiyle ilgili yazıya fazla haşin başlangıç yaparak kuruntularımı bencilce ve gereksiz bir bollukla ifşa mı etmekteyim?Peki o zaman şöyle soralım; aşk her şeyi affeder mi? Kaçan, kendisini kovalayana dönüp baktığında ne hisseder, gün gelir aşık olabilir mi? Hatta filmimizden güç alarak daha da ileri gidelim: Şımarık, bencil bir genç kadın, kendisini ölesiye seven bir adama nasıl aşık olabilir? Bunu sağlayacak olan şey, sorunun yanıtı, kadında mı, erkekte midir; erkek kadında tam ola