Rashômon: en yeniler yorumlar

İzlerken sıkılıyorsunuz. Akira Kurosawa'nın daha iyi filmleri var... Filmin akıcılığı anlamında ortalamanın altında bir film 4/10

Bu filmi günümüz filmlerine göre kıyaslarsanız tabiki beğenmeyeceksiniz. Yorumlara baktımda sinemadan anlamayan insanlar film hakkında kötü şeyler yazmışlar. 1950 yılında ve bu kısıtlı teknolojiyle böyle bir film kolay yapılamazdı. İzlerken o yıla gitmenizi tavsiye ederim.

Konu güzel tamam ama gerçekten çok durağan gidiyor,sıkıntıdan patladım diyebilirim,verilmek istenen şey güzel ama günümüzde izleyince çok yavan geldi bana,benim beğenimi kazanmadı ama bu da filmde anlatılan hikaye gibi göreceli tabi,karar sizin

1950 yapımı Raşhomon Kurusawa'nın baş yapıtlarından biridir.Filmi önemli kılan şeylerden biri sinema tarihinin ilk mahkeme sekensını içermesidir belkide en ilkel mahkemesidir. Film en başından yağmurlu bir günde anlatılan bir hikayeyle başlar. Raşhomon da yaşayan insanlar anlatılan hikayelere, efsanelere rutin hayatlarında pek çok kez dinlemişlerdir. Ama bu hikaye diğerlerinden çok farklıdır ve inanılmazdır.Bir haydut, bir kadın, bir koca, bir ölü adam ve bir tanık mahkemeye çıkartılır. İlginç olan hepsinin aynı olayda bulunması fakat anlattıklarında farklı olmasıdır. Ölü adam mahkemede bir medyum aracılığı ile konuşması sinema tarihinde ender rastlanan durumlardan biridir. Bu filmle birlikte Kurusawa sinema tarihine adını altın harflerle yazdırmıştır. Düşük bütçeli siyah beyaz olan bu film sinemanın yapı taşlarından biridir. Her sinema izleyicisi tarafından mutlak görülmesi gerekir.

Film günümüz filmlerine göre elbette daha durağan, ama filmin görecelilik kavramını işlemesi ve buna 1950'li yılların başında cesaret ve akıl edebilmesi olağanüstü. Bu film 60'lar veya 70'lerde çekilmiş olsa bu kadar abartılmamalı derdim belki de. Ama henüz özgür, deneysel ve protest sinemanın hemen hemen hiç olmadığı zamanlar 50'li yılların başları. Kurosawa -bilerek mi bilmiyorum- ama zamanına göre inanılmaz yenilikçi bir filme imza atmış. Günümüz izleyicisi için belki çok şaşırtıcı olmayabilir ama bu filmi 1953'te bir sinemada izlediğinizi düşünün. Düşünün o dönemde Ayhan Işık, Belgin Doruk, Zeki Müren filmleri izlerken birdenbire böyle bir ''şeye'' rastlıyorsunuz (Yukarıdaki oyuncular ve zamanında oynadıkları melodramlar Türk sinemasının yüz akıdır. Hala Tv'de denk gelsem, hayranlık duyarak kalbim o filmleri izler. Benim söylemek istediğim o tarz filmlerin olduğu bir dönemde Rashomon gibi bir filme rastlayan sinemaseverin yaşayacağı şaşkınlık, belki de anlamlandıramama). Sanırım söylemek istediklerimi anlatabildim. Çok uzattım, kısacası zamanının gözlükleriyle izlenilmeli sinema tarihine yön vermiş olan bu filmi. İyi seyirler.

Bir olayın farklı perspektiflerden izleyiciye sunulduğu senaryo olarak ilginç ve dönemine göre farklı sinema tekniklerinin kullanıldığı kült bir film 8/10

Kurosawa imzalı "Ikiru" favorim olmaya devam ediyor yönetmenin filmleri arasında.. rashomon ortalama bir film.. ne iyi ne kötü.. kadın oyuncu çok iyiydi özellikle.. filmin 2 etkili sahnesi var sadece.. bunun dışında oldukça yapay dövüş sahnesi ve abartılı müzik kullanımı hoş değildi.. ayrıca senaryo açısından da sorunlar var filmde.. böyle bir olay yaşanılması çok tuhaf, çok zor bir durum değil.. filmin başında öyle ürpertici ve imkansız bir şeymiş gibi anlatılıyor ki sonradan bu muydu diye iç geçirmeden edemedim.. ayrıca filmin asıl teması "yalan" söylemek, yeterince derin anlatılamamış, sözde kalıyor her şey.. hikayelerde.. sonuç olarak ne abartıldığı kadar iyi bir film ne de kötü.. kadın oyuncunun başarılı performansı ve 2 etkili sahne sayesinde ortalama bir film rashomon.. 6/10

kötü bir film 4/10

@Uğur.Tazegül o kadar çok açıklama yapmış ki zaten diyecek bir şey kalmamış :D
film 10/6

insan ilişkileri,ahlak meselesi,yalan,dürüstlük,kadın,erkek gibi konulardan bahsediyor yönetmen.bahsediş tarzı da ilgi çekici aslında,hoş bir yaratıcılım örneği.bir cinayeti farklı farklı anlatan insanlar var.bir yere kadar ilgi çekici,sürükleyici,fakat beni pek açmadı rashomon.daha büyük bir yapıt beklerdim.yönetmenin diyecekleri var,belli,ve gayet de güzel,son sahnede dahi olsa bu diyeceklerini,vurgulamak istediklerini güzel örnekler üzerinden vurgulamayı başarabiliyor,fakat filmin geneline baktığımda kendi açımdan övülecek ilk şey belki de altmış yıl öncesinde eli yüzü düzgün,çekimleri ve ışığı kaliteli bir film çıkarabilmiş olmaları.böyle bir konu,böyle bir altyapı bence daha fazla büyük bir filmi hak ediyor.önemli bir klasik fakat insan ister istemez duyduklarıyla karşılaştırmadan edemiyor.duyduklarıma göre daha efsanevi bir eser beklerdim dediğim gibi.tabii sinefillerin görmesi gereken bir film rashomon.

Raşomon[1] 1950 Japonya yapımı dramatik filmdir. Özgün adı Rash&333;mon olan film, Türkiyede sinemalarda, Sinematekte ve TRT televizyonunda gösterildikten sonra Mart 1992de 11. İstanbul Uluslararası Film Festivalinde de gösterime sunuldu (Festivaldeki gösterimde Raşamon ismi kullanılmıştır.)[2]Japon kısa hikâyesinin babası[3] olarak anılan Ry&363;nosuke Akutagawa (1892-1927)nın 1915 tarihinde yazdığı Rashomon ve Korulukta adlı iki kısa hikâyesinden uyarlanan filmi Akira Kurosawa yönetmiştir. Kurosawa aynı zamanda Shinobu Hashimoto ile birlikte filmin senaryosunu yazmış, ayrıca filmin kurgusunu da yapmıştır. Başlıca rollerinde Toşiro Mifune, Machiko Ky&333;, Masayuki Mori ve Takashi Shimuranın oynadıkları filmin siyah beyaz görüntülerini Kazuo Miyagawa çekmiştir.Akira Kurosawanın baş yapıtlarından biri olan 'Raşomon' aynı zamanda da Japon yönetmeni batı dünyasına tanıtan film olmuştur. Zaten batıda da filmin bazı yeniden çevrimleri yapılmıştır. Bunlardan en bilineni 1964 yılında Martin Rittin yönettiği Amerikan filmi The Outrage (Haydut)dir. Paul Newman, Laurence Harvey gibi ünlülerin rol aldığı bu Western filmi konuyu Japonyadan vahşi batıya taşımıştı.1951de uluslararası ilk gösteriminin yapıldığı Venedik Film Festivalinde film Altın Aslan ödülünü aldı. Aynı festivalde Akira Kurosawaya ayrıca 'İtalyan Film Eleştimenleri Ödülü' de verildi. 'En iyi film' dalında BAF ve 'en iyi sanat yönetimi ve dekor' dalında Oscara aday gösterilen Raşomon, 1952 yılında Sinema Sanatları ve Bilimleri Akademisinin onursal ödülüyle ödüllendirildi.Japonyada 1953 tarihinden önce üretilmiş her sinema filmi gibi 'Rashomon' da artık kamu malı olmuştur Oduncu (Takashi Shimura) çömelmiş, arkada solda hizmetkar (Kichijiro Ueda), sağda ise Budist Rahip (Minoru Chiaki) şehir kapısının altında.Rash&333;mon, kelime anlamı olarak Japoncada kale kapısı, hisar kapısı (veya şehir kapısı) anlamına gelmektedir. Özellikle Japonyadaki Heij&333;-ky&333; (Nara) ve Heian-ky&333; (Kyoto) şehirlerinin tarihi anıtsal güney kapıları bu adla anılırlar. Filmin çekimleri de günümüzdeki adı Nara olan Heij&333;-ky&333;daki şehir kapısında ve civarında gerçekleştirilmiştir.[5][6]Filmde biri oduncu, diğeri hizmetkâr, sonuncusu da Budist rahibi olan üç üzgün görünüşlü adam bardaktan boşanırcasına yağan yağmurdan kaçarak bu şehir kapısının altına sığınırlar ve burada cinayet ve ırza geçme suçundan yargılananan namlı bir haydut hakkında konuşmaya başlarlar ve olaylar geriye dönüşlerle (flashback) anlatılır. Yağmurdan kaçan oduncu ve Rahibin sığındıkları kapı altında, haydutun yargılanmasını aktarmaları flashbackle verilirken, yargılama sırasında haydutun, samurayın karısının ve bir medyum aracılığıyla olanları aktaran samurayın ruhunun anlattıkları da tekrar flashbacklerle verilir. Yani burada flashback içinde flashback var

Göreceliliğe sinemada getirilen en nihai filmlerden bir tanesi diyebilirim.Çekimler, detaylar, görüntüler ve hepsinden önemlisi parıltılı zekanın hümanist ayrıntıları ve gerçekliğiyle dikkat çeken insana özgü zaafların yorumlanışı..9/10

Oldukça anlamlı , özgün ve durağan olmasına rağmen sürükleyici bir klasik ? Kurgusu , yönetimi , oyunculukları , müzikleri , konusu vs. oldukça başarılı ? Ayrıca ben filmi beklediğimden çok daha iyi buldum ? İzlenmesi gereken bir film ? 10/8 ?

Kurosawa üstadın belkide en faklı ve ilginç olan yapıtı. İnsan psikolojisi üzerine doğruların ve yalanların incelendiği bilimsel bir çalışma gibi Rashomon.. Her sinema sever en az bir kere izlemeli...

Akira kurosawanın en ünlü ve en sevilen filmlerinden. Ne zamandır izlemeyi düşünürdüm, izledim. Bu filmde İzleyici olarak mahkeme biziz ve tanıkların hikayelerini dinliyoruz. Bu yönüyle bana çok orijinal ve ilginç bir film olarak geldi.Bir kez izledim, daha sonra filmin büyük bölümü tekrar izledim. Ama çok beğenmedim, aslında konusu ve yönetimiyle çok beğenebileceğim bir film olabilirdi.Konu: 10, Yönetim: 10, Oyunculuk: 5, Etkileyicilik: 6 7.7 puan