Andrei Rublev eleştirileri

Andrei Roublev, kötülüğe maruz kalan bir dünyada sanatın meşruiyeti üzerine bir film ...
A) - Enteresan bu ağacı daha önce hiç farketmemişim.
B) - Bir daha göremeyeceğini bilince ... Baksana, ne kadar güzel!
- Bilgeliğin arttığı yerde keder de artar. Ve bilgisini artıran derdini de artırır ...

Tarkovsky sineması.. yönetmenin sinema dilini bu filmde oldukça beğendiğim.. 3 buçuk saatlik süresine rağmen akıcı bir film.. fakat bazı gereksiz ve uzatılmış sahneler olmasaydı çok daha çarpıcı olabilirdi.. kıskançlık, pişmanlık, yurtdaşlık, savaşın getirdiği acı, inanç ve merhamet gibi kavramlar çok iyi anlatılmış.. oyuncular çok başarılı.. sonuç olarak iyi bir film andrei rublev ve bazı gereksiz sahneler dışında oldukça etkili.. 8/10

fiLmin SscB propagandası oLduğunu iddaa edenLer acaba o dönemde fiLmin Rusya’da yıLLarca yasakLandığından haberdarLar mı?

Anderi Tarkovskyle yıldızımın barıştığı filmdir...Çok etkileyici bazı savaş sahneleri var ve çok beğendiğimi söyleyebilirim...

Süper Film, kendinizi ikon ressami saniyorsunuz, karakterler arasi diyaloglar, sahneler, gerçeklik, ortam hepsi süper, alkislar 9 puan

Rublevin gözünden bize geçen dönemde ırkçılıgın,şiddetin,etnik ayrımıın kol gezdigi kötülügün uç noktadaki gezinmelerine onunla beraber tanık oluyoruz hatta yasıyoruz.Tarkovski film boyunca sanattan ikdidara aralarındaki çekişmelere,cinsellige ve artık tarkovski sinemasının merkezinde bulunan kültür,inanç ve etik ile ilgili temalar ele alır.Sinemaskop formatta çekilen karelerin sanki filmden bagımsız bi şekilde ilerliyomuş izlenimi versede asllında bunlar büyük bi resmi olusturan yapboz parçalarıdır.Bu resmin her karesindede tarkovski nin o görsel gücünü yasiyoruz.

Bazı yerlerde sıkıcı olabiliyor ama genel olarak güzel bir film...

insanin çesitli duygularini özellikle vahseti iyi yansitmis sinamasever izlenmeli . olaganüstümü degil. o zaman için belki öyle

Harika bir yönetmenden harika bir film! Film sahneleri sanki fotoğraf kareleri gibi. Doğa unsurları bile bir fotoğraf karesi gibi özenle düzenleniyor. Baştan sona sanat dolu. Konu itibariyle sosyal olaylar işlenirken bu olayların bireylere, hayvanlara, yapıtlara yansıması da incelikle dokunmuş. Andrei Ruplev'in içsel çelişkilerini, geçmişinin gölgesini, geleceğe karşı vurdumduymazlığını bize çok güzel yansıtıyor. Ancak baş karakter olmasına rağmen bazı yerlerde arka planda kalıyor, bu karakterin filme ismini vermesi ilginç. Ben soytarı karakterinden çok etkilendim. Sahnede yürüyen kişilerin tökezleyip düşmesi, atılan taşın hedefe varamaması gibi ince detayları da sevdim. Döneminin diğer filmlerinden hatta tüm zamanlardan ayırdedici birçok unsuru olan, farklı bir film. Bir Rus veya bir hristiyan için etkisi muhakkak daha yoğundur. Şiddeti ve vahşeti işlerken yine de ekrana direk yansıtmaması da güzeldi. Film küçük bölümler halinde, ara verilerek de izlenebilir.